gece yatarken çoraplarını çıkarmayan insan

böyle yumuşacık, hafif ve gevşek ev çorapları var. onlardan giymelidir. uyurken sizi sıkacak, kan dolaşımını engelleyecek şeyler giymemelisiniz.

bir metin akpınar repliğinde geçer; "hanzolar gibi çoraplarınla yatmışsın". böyledir bendeki etkisi de.

kız ise sevimli bulunabilir. dalga geçtiğimizde, "ıy kıro" dediğimizde "ama onlar benim uyku çorabım kii, hem temizler bi kere" falan der masumca durur. zorlarsak bu konsepte azabiliriz bile.
erkek ise, koyayım erkek ise. bana ne lan. çorapla yatan leş bi herif hakkında konuşmak istemiyorum. gitsin ötede yapsın "bi ayağımla ötekindeki çorabı çıkarıp karşıya fırlattım, çorap yerde kalıp gibi durdu lan" muhabbetini. çekemem hiç.

ayakları usuyordur. bir demire baktirmasinda fayda var

ayakta bot-ayakkabı falan yoksa, yani zorunlu şekilde, nefes darlığı geçirten eylem. hayır ben giymiyorum zaten de, çıkar işte şunu. birde ayağa sürtünme sesi gelince… yapma şeker kardeşim

keyfinin kahyası isterse terlikle de yatabilecek insan tipi.

insana kendi evinde bile rahat yok ya.
imdat.

yani maalesef bazan o benim.
yahu ama saat 3 olmuş gece, 4'e geliyor filan, eve gelmişim hoop hemen yatak, mecburen öyle fakat ayaklarda çorap,

ulan diyorum çorapla yattık,
çorapları ayakla çıkarma hadisesi vardır, onu bazen beceremiyorum yataktayken, gücüm de kalmıyor, doğrulayım da kalkayım filan hak getire,

yat diyorum ya yat. yatacağın 3 saat. yat. ananı avradını.. bugün de çorapla yat.

-hığğğğ- füüüğğğhhh- hıırrrğgg-

hemen uyumuşum zaten. gücüm bitmiş baba.