gece yolculuğu

yolculuk boyunca ışığı yanan yol kenarı evlerine bakıp bakıp hikayeler uydurduğum, tahminler yürüttüğüm, pandemi sona erse de bir bilet alıp yollara düşsek dediğim, güzel aktivite. gün doğumundan yarım saat kadar sonra da bu yolculuğun bitmesi gerektiğini düşünüyorum. sarhoşluğa dönüşüyor zira uykusuzluk.

şimdi anlatıyorum gözünü kapa hayal et.şaka şaka nasıl okucan sonra ama aklından hayal et gene.
koskoca otobüs.şoför,muavin ve sen dışında herkes uyumuş.muavininde uykusu var aslında kafası öne düşüp duruyor.tam şoförün arkasında oturuyorsun.kısık bir şekilde radyo çalıyor.kısık kısık ama ne candan can alan şarkılar çalıyor.ön camdan dışarı bakıyorsun yol şeritleri üstüne geliyorlar ve ardından kaybolup gidiyorlar.sende düşünüyorsun hayatından bu şekilde girip çıkanları.'amaaan nasıl olsa gitmişler artık' diyip kafan yana düşüyor.yarım saat sonra uyumuşsun sende.
biri sesleniyor 'beyefendiii!'.noldu ya ne ara geldik.işte böylece bir gece yolculuğu daha bitiyor.hadi git sarıl,öp onu.bu şehre kimin için geldiysen ona.kimse yoksa gideceğin yeni bir hayata 'merhaba' de.

playliste de bağlı olarak duyguları üst noktaya getirir. neşeli müzikler dinlerseniz sabah varacağınız yeri yapacaklarınızı düşünerek keyiflenirsiniz heyecanlanırsınız, hüzünlü müzik dinlerseniz yalnızlığın aslında gecenin sessiz çığlığı olduğunu düşünmeye başlarsınız birden üşürsünüz falan. değişik ruh hallerine sebebiyet verebilir bu gece yolculukları

gece otobüs yolculuğunda otobüs sabit belli bir hızda güzelce giderken, kafanızı koyacak bir yer bulduysanız rahat bir pozisyonda bulursanız tatlı bir uyku sizi bekler ama mola yerine varınca o otobüsün yavaşlamaları durması herkesin inmesi kapının açılıp soğuğun vurması falan uykunuzun mahvolmasına ve yolculuk boyunca bir daha uyuyamamanıza sebep olabilir.. ;/

10/10 terapi yöntemi.

araç sürücüsü iseniz zifiri karanlıkta pek keyif vermeyen fakat ayın şavkının vurduğu bir gecede veya lamba ile aydınlatılmış yolda aheste bir anlayışla yol almanın keyif verdiği seyahat çeşidi.

hafif loş ışıkları olan bir otobüste cam kenarı ve mümkünse arkalara dogru bir koltukta kulaklığınızda sakin ve huzur verici bir şarkı eşliğinde dışarıda geceyi aydınlatmaya çalışan ışıkları seyrederken bütün anılarınız ve hayalleriniz gelir aklına. daha çok güzel anılar canlanır zihninizde. onlar üzerinden hayaller kurmaya başlarsınız. varılacak yer de onemli tabii. varılacak yer özlenen bir yerse kavuşmanın heyecanıyla daha da keyif verecek olan terapi niteliğinde bir eylemdir.

ben sevmem çünkü diz kapaklarımda problem var ve bıçak saplanırcasına korkunç ağrılar çekiyorum. yıllaaar önceleri bu acıya rağmen 10-13 saatlik yollar gittim birileri için kıymetim bilindi mi? hayır.

akşam saatlerinde yapılan yolculuğa denir. kişiden kişiye değişse de çoğu kişi tarafından sevilir.

o anki yalnızlığınıza eşlik eden o aptal türk komedi filmlerini özlüyor insan bazen. filmi takip etmenize gerek olmadığından arkanıza yaslanıp kısık seste saçmalıklar eşliğinde uykuya kalmaktır gece yolculuğu.

kulağında kulaklık ay ışığına baka baka düşüncelerine dalarsın. hele bir de yağmur yağıyorsa o yolculuktan daha mükemmeli yoktur.

çok severim. özellikle de yolculuklarımı gece olacak şekilde ayarlarım.

gecenin bir yarısı mola verilen yerde otobüsten buz gibi bir havaya çıkıp, bir kahve alıp yanında sigara içmesi kadar keyifli çok az şey vardır benim için.

özellikle müzik ya da sesli kitap dinleyerek ve çok nadir film izleyerek bütün gece yol almak bildiğin nitelikli zaman geçirmektir. çünkü sonuçta yapman gereken bir iş vardır, bu süreci bir şeylerle doldurmak boş boş yolculuk etmekten çok daha iyidir.

her molada içimde sigara içme isteği uyandıran yolculuktur. sorun şu ki ben sigara kullanmıyorum.

efsanedir çok da yaparım aslında. genel olarak yalnız olduğum için , ek olarak yanımda biri olaydı demem.

istanbul'dan saat 17.00 da çıkıp hatay'a bir gün sonra saat 12.00 gibi varmıştım. yolculuk esnasında pek uyuyamam o yüzden gece yolculuklarını severim. gün doğumuna adana'da denk gelmiştim 10/10 manzaraydı

daha köprüye girmeden sağ koltukta uyuyan eşe bakıp navigasyon açılır ve kalan kilometre görüldüğü anda derin bir iç çekilir.

o uyurken doksanlar pop dinlerken dikiz aynasında eskileri yad ederken hınzır gülümsemenizi bulabilirsiniz.

ihtiyaç molası için durulan yerde soğuk kahve veya enerji içeceği aldıktan sonra fal taşı gibi gözlerle güneş selamlanır. terapi gibidir.

yolculukta sana eşlik edicek güzel müziklerin varsa keyiflidir.

şudur:

dünya'nın en huzurlu ama aynı zamanda en hüzünlü olayıdır.

dinlenme tesisi soğuğunu bile özledim.