gece yolculuğu

iyi güzel de yapılması gereken her şeyi yaptıktan sonra yolda uyuyamayan benim gibiler için azap. iyi ki müzik var.

kuşetli vagonda, zifiri karanlık bir odada uyumak terapi görmek gibi oluyor.
çeliğin sesi ve demir bir atın sarsıntısı.
sabah kalktığında yozgat ve kar manzarası.
alabildiğine hiçlik..

kısaca terapi..
dinlendirici ,sonsuz gibi ama değil...
yine de düşünmek için güzel bir an.. onun dışında ise sakin bir şarkı içinde güzel hayaller kurabiliyoruz.

kozmosu sorgulamanın en ideal anlarındandır. alınan yol uzadıkça varılacak yere kalan zamanın azalmasını umarsın ama öyle olmaz. yol uzadıkça zamanı da peşinden tutup sürükler adeta. yol ve zamanın kardeşliği, bir kırılmayla tekrar ebedi hallerine dönüşüp çarpışıncaya dek hayatınızdaki küslükleri, kırgınlıkları, düşünür durursunuz sanki gidilen o yolda bir daha hiçbir.şey eskisi gibi ayrı kalmayacakmış gibi, bir daha özleme kavuşmayan hasret yaşanmıcakmış gibi...

gece yolcularinin yaptigi eylem

gece gündüz artık neyse yoruldum valla. eskiden cama başımı dayar hayatı sorgulayarak keyifli bir yolculuk geçirirdim ama artık çok sıkıldım. sadece hemen varmak istiyorum. biri şu ışınlanmayı icat etsin artık.

bayıldığım eylemdir cama kafanı daya düşün müzik dinle entryler gir mükemmel bi şey ulan

aslında mükemmeldir ancak küçük otobüslerde yanınızda yolculuk etmenin hoş olmadığı birisi varsa can sıkar. trende veya gemide birkaç gece geçirmek isterdim.

insanın mental olarak zaman zaman ihtiyaç duyduğu eylemdir. o gece yolculuğunda hayatına dair her şeyi düşünür, kafanda planlar adeta yeni başlangıçlar yaparsın. yolculuk boyunca önce üzülür ağlarsın sonra umut dünyasına kapılırsın hayatında yolunda gitmeyen her şey uzun bir gece yolculuğu ile düzelir sanki. isteğim değil ihtiyacım....

hiç sevemediğim yolculuk çeşididir. havanın yeni yeni aydınlanmaya başladığı saatler favorim.

başını cama yaslayıp, kulaklığını takıp, yolu izleyerek ara ara uyuklayarak yapılan yolculuktur. gece dinlenme tesisinde inip siragaranı yakarsın serin havada. huzur vericidir.

hiç sevmem lakin şu an o gece yolcularından biriyim. uyumak istesem bile uyuyamıyorum. yan koltuğumda oturan hanımefendi istanbulda inse bir an önce... uyusam.
neyse sakaryadasın nida dayan...gözlerim çok ağır..

terapi felan değil tam bir eziyet olandır.

gecenin her hâli güzel.
hareket başlasın...

şu son 3 günde adana'dan - muğla'ya
geri muğla'dan - kayseri'ye
1-2 gün sonra da kayseri'den geri adana'ya döneceğim..
ömrüm havalimanları ve otogarlarda geçiyor.

şöyle bi gece yolcuğu olsa sabah dinlenme tesisi soğuğunda gözleme yesem otobüsü fışır fışır yıkasalar inanın hiç ihtiyacım yok böyle bi mallığa..

uzun yola çıkarken her zaman ilk tercihimdir.
gündüz güzel bir uyku, uyanınca hafif bir yemek.
şöyle serin bir duş.
mataraya taze çekilmiş kahve.
kontağı çevir, önceden hazırladığın spotify listesini arabanın ekranından aç ve gaza bas.

gece %99 ihtimale radar olmaz. (%1'lik şansınız varsa o cezayı da ödeyin artık)
dikkatiniz her zaman toplu olur çünkü bilirsiniz ki gece dikkat dağınıklığı demek kaza demektir.
virajlarda karşıdan gelen varsa farından anlarsınız, o yüzden tehlikeli sollama yapma şansınız da pek yoktur.
bir de bomboştur yollar.
müzik aktıkça sen yol al.
dinlenme tesisleri ve benzinliklerde görev yapan gece vardiyası insanları tatlıdır.
tatlı uyku sersemliklerini sizinle 3-5 dakika muhabbetle atarlar.

vardığın yerde kahvaltı saatidir genelde.
otur güzel bir kahvaltı, üzerine tatlı bir uyku 2-3 saat.
güne hazırsın.

en sevdiğim yolcuklardan başı çeker. yolda ışık da olmaz, gökyüzünde tüm yıldızları varsa ay'ı müzik eşliğinde izlemek. hatta şanslıysam yıldız kaymasını yakalamak.

manitayla yapılandır makbulü fakat ne yazık ki elimizde yok

şu an yaptığım. eskişehir yolcusu kalmasın.

içsel yolculuk için de bir bahanedir.
genelde sonuca varamaz insan ama.