gitmek mi zor kalmak mı sorunsalı

"kaçmak özgürlük müydü? bilmiyordum ama cesaret gerektirdiğine emindim. insan kaçıp gittiği zaman bir sürü şeyi geride bırakıyordu ama bir şeyleri veya birilerini geride bırakmanın ağırlığı daimi oluyordu. içinde sonsuz bir tutsaklık yaşayarak ne kadar özgür kalabilirdin ki? bedenlerimizin de bir tabuttan farkı olmadığını anımsatıyordu bu bana. kendinden kaçamadıktan sonra katettiğin mesafenin ne önemi vardı?"

her ikisi için de zordur ya
her iki duruma da düşme ihtimali olan mahluklarız
olmaz diyemeyiz.
çünkü terkedebiliyorsak terkedilebilme ihtimalini gözden çıkaramadan hareket etmemiz gerek
giderken birinin senden gideceğini düşünmek

insanı ikilemde bırakan sorunsaldır. kişiye, duruma göre farklılık gösterse de genel anlamda gitmek vazgeçenin, kalmak da vazgeçilenin gerçekleştiği eylemdir. bu yüzden bence kalmak, yani vazgeçilen olmak daha zordur. çünkü fark edersiniz ki siz ne kadar umut etmiş, ne kadar çabalamış olursanız olun karşıdaki kişi için bu hiçbir anlam ifade etmemiştir.
o gider, siz de arkasından bakar durursunuz.

gitmekle kalmak arasında kalmak zor çocuk adam.

kalmak istiyorken gitmeye mecbursan eğer ikiside zor değil midir? hangisini seçsen bir boşluktasındır.

kalmak daha zor.giden her zaman bi tık daha üstündür. çünkü geri gelme ihtimali vardır.ama kalan gidenin peşinden koşarsa gururundan olur hem cesaretinden.

bir murathan mungan şiiri olan aylin aslım yorumladığı terkeden şarkısında şöyle bir söz vardır:

"kimdi giden kimdi kalan
aslında giden değil
kalandır terkeden
giden de
bu yüzden gitmiştir zaten"
der. fiziken gitmek zordur, ama giden, zaten, kalan kişi öncesinde ruhen gitmiş olduğu fakat cesaret edip terk edemediği için gitmiştir. giden gittiği an yenilenmiştir, bir bebeğin doğması gibi gittiği an göbek bağını kopardığı andır, yeni bir hayat onu bekler. kalan ise baktığı her yerde onu göreceği şekilde eski ortamında yeni hüzünlerle kalmıştır.

not: bazen her şey yolunda iken giderler, işbu tanımda o durum incelenmemiştir.

son olarak, sevgi neydi, sevgi emekti.

gidenin ve/veya kalanın nedenine bakmayı gerektiren sorunsaldır. genel kanının aksine gitmek daha zor olur bazen ya da yine duruma göre arkada bırakılmak.

gitmek diyorum. çünkü bir eylem bir karar gerektirir.

kalmak isterken gitmektir.

bazen ikisi de zordur, bazen ikisi de kolay.
virginia woolf'ün jacob'ın odası'nın ilk cümlesinde söylediği gibi;

kuşkusuz, kalkıp gitmekten başka çare kalmamıştı.

karakter bunu söylerken ayaklarını biraz daha kuma gömer, başka çare kalmamıştır ama belli ki kalkıp gitmek istemez.

kalmanın da gitmenin de zorluğu, eylemi gerçekleştirecek olanın isteğiyle doğru orantılıdır. kalkıp gitmekten başka çare olmasa da kalmak ister bazen insan; gitmenin ne kadar da zor olduğunu düşünür. gitmek isteyip de kalması gereken durumlarda da kalmanın zorluğundan dem vurabilir. zor, kolay fark etmez. hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. o yüzden kalkıp gitmek istiyorsanız gidin, kalmak istiyorsanız kalın. basit eylemleri dolambaçlı hale getirip kendinizi gereksiz yormayın. canım öyle istedi diye kalkıp gittim de kaldım da. zorluğu da yok, üzüntüsü de çünkü canım öyle istedi.

"sen bir kere gittin,
bense her gün uğurluyorum seni."

diyen ilhan berk durumu açıklığa kavuşturmuş aslında.

"tebdili mekânda ferahlık vardır." diyen atalara hak verip elbette kalmaktır zor olan.

gideceğin yer önemli bi yandex yapılıp yol durumuna bakılırsa ona gore karar verilir.

böyle bir şey var ama bilemedim

kesinlikle kalana zordur giden niye gitmiştir gerçekten seven elbette ki gitmez kalan ne yapsın hayalleri, istekleri, arzuları, diledikler hep yarım kaldı.

baktığın yere göre değişir

giden kafasında bitirmiştir ve gitmiştir. hayat, kalana daha zordur.

hangisi mecburiyet ise o zor

kalmak zor, giden gidebileceği bir yer olduğu için gider zaten. tabii istisnalar olabilir fakat kaideyi bozmaz

kalmak.