gülseren budayıcıoğlu

dizilerini izlemiyorum, kitaplarını okumuyorum. hayat zaten zor ve dayanılmazken neden daha da zorluyorlar dramla. ıstiyorlar ki hepimiz hasta olalım. eskiden 'olacak o kadar' programı vardı, sitcom diziler vardı, eğlence programları yarışmalar vardı. o zaman da geçim sıkıntısı yaşardık ama mutluyduk be. zaten ruh hali bozuk bir sürü insanın. daha da bozuyorsunuz yazıp çizdiklerinizle. hayal gücünüzü geliştiren kitaplar okumanızı tavsiye ederim.

(bkz: gereksiz abartılan şeyler)

hastalarının mahremiyetini ihlal eden psikologumsu.

bütün millet olarak zaten depresyondayız. bir de bu ablamızın eserleri dizi olduktan sonra iyice psikolojimiz bozuldu. paranın dibine vurmuştur sanıyorum.

kadın paraları cebe indirdi, anladığım kadarıyla da izleyenler gerçekten bunalımda. o kadın size danışmanlık yapmayacak. siz kaşıyın kendinizi

hiçbir kitabını okumadım. şu dizi işlerinden baya para kazandığını düşünüyorum. diziler de oldukça moral bozucu bence hatta özellikle masumlar apartmanı isimli diziye tetikleyici unsurlar barındırdığı için uyarı konulmalı. huzursuz edici olduğunu düşünüyorum. diğerleri de aynı şekilde üzücü, zaten çok zor bir dönemden geçiyoruz artık kafam dağılsın televizyon izleyeyim desek televizyonda bunlar. ay bilemedim, belki de ben aşırı hassas düşünüyorumdur.

beyin silkeliyor resmen artık. ünü şöhreti bu kadar önemseyecek, küçüklüğünde hangi travmaya maruz kaldı merak ediyorum.

eskiden başarılı bulduğum, fakat artık işini iyice ticarete dökerek b*k*n* çıkaran doktor hanımımız. her kanala bir şubesini açmış resmen kadın. türkiye'de başka yazar-senarist kalmamış gibi her yerde bu kadının eserleri, artık kusmak istiyorum ya!

hem hastalarından, hem hastalarıyla ilgili yazdığı kitaplardan, hem bu kitapların diziye dönüştürülmesinden kazanan, işini pazarlamayı çok iyi bilen bir insan bana göre...*
bu kadını eleştirenlerin ne kadar haklı olduklarını henüz anlıyorum**. böyle bir topluma bu kadar ağır diziler sunup, insanlara ders niteliğinde olsun diye yapıyoruz diyemez kimse. bu toplum gördüklerini örnek alıyor çünkü gördüklerinden ders çıkartmak yerine... ve bu diziler insanların psikolojisini olumsuz yönde etkiliyor...

er ya da geç yazdıkları yüzünden yargılanacak olan kişidir.

kendisiyle meslektaş olmaktan büyük hicap duymaktayım.

ırvin yalom da yazıyor mesela ama hastaların adlarını ve hikayelerini değiştiriyorum diyor. ama bize ekranda ya da romanda gerçek bir hikayeden uyarlanmıştır falan deyince olmuyor yani...ayrıca hikayeleri tvde yayınlamak ayrı bir durum, daha geniş kitlelere yayınlıyorsunuz. bu hikayede kendisini gören ya da benzer olayları yaşamış biri tetiklenebilir, rahatsız olabilir ki bence gerçek hikayeden dizi olması ya da kitap bir hayli sorunlu bir durum.başlarına trigger warning tarzı bir uyarı koymalılar kesinlikle. diyelim ki aynı şekilde bir kitap yazılacak ya da dizi çekilecek, tamamen kurgu olsa çok daha iyi olmaz mı? zaten yazan kişi bu işin psikolojik arka planını bildiği için gayet de kurgulayabilir. ın treatment mesela, tamamiyle kurgu ama izleyici gerçekten bir şeyler öğrenebiliyor, hatta bazı üniversitelerde analiz için izleniyormuş. he mesela in treatment kadar düşündürücü olmasın, seyirciye daha fazla açıklasınlar ona da gayet tamamım ben. bunun dışında haftanın 4 günü 4 farklı kanalda diziye ne gerek vardı?

hayranı olduğum yazar kişisi.

ülkemizdeki dizi sürelerinin çok fazla olduğu konusunu sürekli dile getiriyoruz fakat gülseren budayıcıoğlunun yazmış olduğu kitapların dizelere aksettirilmesiyle bu diziler süreyi kat ve kat ikiye katladığını söyleyebilirim bu zamana kadar izlediğim hiçbir dizi bana ne bu kadar uzun gelmiş ne de bu kadar can çekiştirmişti...

bütün dualarım ülkemin önce salgından sonra da bu kadının dizilerinden kurtulması yönünde...

dizilerdeki dramlara "ama gerçek hayat hikayesiymiş" diye duyar kasan ve salgınlardan ölümlerden daha fazla üzülen insanlar, asıl siz gercek misiniz?

koronadan en çok nemalan kişi olma ihtimali yüksek psikiyatrist.

12 bölüm sonra bitmesi gereken dizilerdir.

an itibariyle yasak elma dizisinde çok güzel giydirdikleri bir sahneye denk geldim. bunu fazlasıyla hak ediyor.

evin çalışanı, bir kadına her şeyi anlatır ve insanlar hayatlarını tvden seyretmeye başlar. olayın kaynağını bulduklarında ise çalışan 'o senaristmiymiş, ben onu psikolog sanmıştım' der. mağdur kişi 'keşke köydeki akrabalarına anlatsaydın' diyerek taşı gediğine oturtur. sahneyi böyle özetleyebilirim.

dizilerinde ve kitaplarında etiklikten söz edip ama etik davranmamasının dışında, şöyle bir özgeçmişine baktığınızda gerçekten takdir edilecek bir zekaya sahip olduğunu görebiliyorsunuz. yiğidi öldür ama hakkını yeme demiş atalarımız...

5 kitabını da severek okudum ve bitirdim. kitapları dizilerden çok daha iyi. doğduğun ev kaderindir rezalet ve kitaptaki o kısa öyküyle alakası yok. zaten sonrasında iyice saçmaladı. camdaki kıza gelirsek kitaptan biraz daha farklı yine. kitapta aslında anneannesi onunla hiç ilgilenmiyor. masumlar apartmanında ise han, inci, esra ve esat diye karakterler yok.
kitaplarını bir romanı okur gibi okudum ama kendimden çok şey buldum. okuyun tavsiye ederim.

kitaplar güzel.lakin bianda dizilere uyarlanmasi dört kanalda birden insan hangisini takip edecegini şaşırıyor...