gülseren budayıcıoğlu

camdaki kız,hayata dön,kral kaybederse,günahın üç rengi ve madalyonun içi kitaplarının yazarıdır. kendisi olmasaydı eğer gerçek hayat hikayesi tadında diziler izlemeyecektik. zira kitaplarından uyarlanma her dizinin alt başlığı " gerçek hayat hikayesinden" uyarlanmıştır yazısını görürüz. yazarın hayata dön ve camdaki kız romanını okuyup sevmiştim. ayrıca ankara'da bulunan özel madalyon psikiyatri merkezi'nin kurucusudur.

popüleriteyi 73 yaşında yakalamasına üzüldüğüm, ana akım medyada aynı anda üç eseri yayınlanan yazar.

eğer kitaplarında anlattığı gibi biriyse mesleki yaklaşımını doğru bulmadığım psikiyatr. hastalarını yargılamak sana düşmez. hastaların sana medet bulmaya geliyor, o kadar para ödüyor; sen ise onları yargılıyorsun. o zaman sana gideceğime arkadaşımla kafede oturur sohbet ederim daha iyi? o bile senden daha az yargılar gibime geliyor nedense.

maddi çıkar uğruna tüm meslek etiğini yerler bir eden şahıs. derman bulmaya gelen kişilerin hikayelerini dramatize ederek tv ye satmıştır.

kitapları sayesinde türk dizi sektöründe farklı konular işlenmistir.
dizilerden sonra ismini duydum, merak ettiğim için tüm kitaplarını çok kısa sürede okudum. (kitapları gayet başarılı,vakit kaybı olarak görmedim.)
dolayisyla dizilerde ne olacak diye beklemiyor ve denk geldikce izliyorum. (dizileri izlemek ciddi vakit kaybı)

hastalarının hayatlarını konu alan kitaplar yazdığı ve dizilere ilham verdiği için birçok kişi tarafından eleştirilsede bu konuda kendisini taktir ettiğim psikiyatr, yazar ve sunucu.

insanlar bu kitaplar ve diziler sayesinde kendi yanlışlarını farkediyor ve belki de destek almaları gerektiğini kabulleniyor. bir kişinin bile hayatını değiştirebilse veya yaptığı yanlışı farketmesini sağlasa o bile bir hayatın kurtulması demektir.

yalnız kitapları ile ilham verdiği diziler arasında uçurumlar var bunuda söylemeden geçemeyeceğim. diziler gerçek yaşanmış hikayelerden çok esinlenilmiş hikayeler niteliğinde.

her başarılı insan gibi yerden yere vurulmaktadır. kimseye al benim portremi salonuna as dememektedir, ilgini çekiyorsa oku kitaplarını veya konu alan dizileri izle. her şey okulda öğretildiği gibi olmuyor uygulamada demek ki hepsi kendi yöntemlerini buluyor bir şekilde. halkı psikiyatri konusunda bilinçlendirdiği gerçeğini göz ardı etme ama.

kitaplarının hepsi var ama hiçbirini okumadım. dizileri de izlemedim. kadın bence sadece kitap yazmış olsaydı bunu anlardım ama senarist olmak veya kitaplarının haklarını satmak tamamen ticari bir konu bence. yılmaz özdil'in mustafa kemal'in bizzat yazdığı nutuk kitabı varken uyduruk bir biyografi yazıp sırf ciltli diye 2500 den okutması ile aynı durum bana göre. yılmaz özdil gelirini bağışladım vs dese de külliyen yalan. bildiğin mustafa kemal'i ticari araç olarak sömürüyor çünkü aklını kiralayan her mahallede var.

halkı psikiyatri konusunda bilinçlendirmiyor. ayrıca bu halk dizilerle bilinçlenecekse cahil kalsın daha iyi. el atmadıklari bir psikoloji kalmıştı o da oldu şükür. hasta mahremiyeti diye bir şey var. başkalarının acıları senin eğlencen olamaz. bu hanımefendi hastalarının üzerinden para kazanmanın peşinde. yaptığı hiç etik değil.

kitaplarında konu arasında kendi hayatını övmesi dışında kafam dağılsın, çabuk bitsin diye okunabilecek türde kitapların yazarı.

hayaller irvin d. yalom gerçekler gülseren budayıcıoğlu.

tanım: metro istanbul'a bir zamanlae sık sık reklam veren madalyon psikiyatri merkezinin kurucusu.

kendisi bir dönem ankara madalyon klinikte* çalışanlarına uyguladığı mobbingle gündem olmuştu.
klinik çalışanlarının sosyal medyada paylaştığı yazı
ardından paldır küldür işten kovulmuş bu yazıyı paylaşan doktorlar.
sonraki süreci buradan okuyabilirsiniz.

kitaplarından madalyonun içi’ni okuma fırsatım oldu, sık sık kendini övdüğünü gözlemledim. ama gerçekten fazlaca. en ufak fırsatını yakalayınca hasta ağzından ‘aman hocam, sihirli elli hocam, bana nasıl da dokundunuz, adeta bir mucizesiniz hocam’ şeklinde kendini övüyor, bir bakıyorsun çalışanlarının ağzından kendini övüyor, bir bakıyorsun kendisi kendini övüyor, hiç övecek yer bulamasa kliniği ne kadar zevkli dekore ettiğini övüyor. onun dışında danışanlarına fazlaca seksist yaklaştığını söyleyebilirim. biraz zorlasa pekala “kadın da yerini bilmeli” falan diyebilir, sınırlarda geziyor. günahın üç rengi adlı kitabında da eşcinselliğin ‘sevilmemişlikten doğan bir arayış’ olduğunu dile getirmekten çekinmemiş. hatta sanıyorum ki eşcinselliği hastalık olarak görecek kadar ileri gidiyor.
tweet floodu

sevemiyorum kendisini. neyse tanımımızı yapalım.
trt’de masumlar apartmanı, fox tv’de doğduğun ev kaderindir ve tv8’de kırmızı oda adıyla, kitaplarındaki bazı olayların uyarlamaları dönen ve yakında kanal d’de camdaki kız dizisiyle bu uyarlamalarına bir yenisini ekleyecek psikiyatr yazar. camdaki kız’da burcu biricik rol alacakmış. istanbullu gelin dizisi de yine kitaplarından bir karakterin uyarlaması imiş.

dizicilerin ekmekle dibini sıyırdığı yazar.

dizi sektörünü ele geçiren yazar, psikiyatrist. umarım insanlar okumadıkları kitaplardan öğrenemediklerini bu dizilerden öğrenebilirler.

birçok şeyde olduğu gibi dizi sinema mevzusunda da bir on yirmi sene geriden gelmediğimizi veya geriye gittiğimizi tekrar yüzümüze vuran dizilerin uyarlandığı kitapların yazarıdır. aile evinde izlenirken denk gelip "neden hala dakikalarca süren bakışmalar, kafa sesleri yerine mindhunter gibi diziler çekemiyoruz?" diye isyan ettirir fakat iyimser olursak bir anda kalitenin arşa çıkamayacağını ve bu dizilerin belki bir başlangıç olabileceğini düşünerek günlük hayatımıza devam etmemiz gerekir.

aldığı eleştirilerin bir kısmını haklı bir kısmını haksız bulduğum psikiyatr yazar. insanların hayatlarını dizi yapmasına ilk başlarda çok tepki göstermiştim lakin zaman geçince kitle iletişim araçlarının toplum üzerindeki etkisini de fark edince iyi ki çekilmiş diziler dedim. özellikle kırmızı odayı izleyen çevremdeki insanların karşı taraftaki kişiyi anlamaya çalışmaya başladıklarını fark ediyorum ki bence bu durum yalnızca benim çevremle sınırlı değil. insanlar etkileniyor ve bu etki bence olumlu yönde.

psikiyatrist değil tüccardır. toplumsal bir bilinç oluşturmak istiyorsa bunu daha farklı yollardan da yapabilirdi ama bunu tercih etmiyor, çünkü para tatlı. şu an televizyon da yayınlanan 4 tane dizisi varmış, düşünün ne biçim para kazanıyor. parasında değilim, allah bin bereket versin, takıldığım nokta insanların hayatlarını bu şekilde ifşa etmesi. düşünsene bu kadının kliniğine gidiyorsun, aradan bi kaç sene geçiyor televizyondasın. korkunç!

hastalarının hikayelerini dizi sektörüne sunmaktan aşırı gurur (?) duyan psikiyatrist. illa ki izin almıştır şahıslardan ancak buna yeltenilmesi ne kadar etik? kitaplarının yorumlarına bakınca herkes gülseren hanım’ın yersiz egosundan bahsediyor. ben okumadım ancak kendisini övmesiyle ilgili çok olumsuz eleştiri okudum. yukarıda insanların bu diziler ve kitaplar sayesinde yanlışlarını fark ettiğini belirten bir tanım var. gerçekten korkunç bir cümle. iyi madem herkes müge anlı izleyerek aydınlansın sonuçta o program sıfır kurgu doğrudan hayatın içinden. popüler medya ne zamandan beri tedavi etme aracı olarak görülmeye başlandı yapmayın allah aşkına.

edit: tahsin hasoğlu konuyu nasıl da güzel özetlemiş. harika!

buradan

takdir ettiğim psikiyatrist. sayesinde türk kadının psikolojisinin nasıl ve ne şekilde baltalanmış olduğu gözler önüne serildi. yoksa kimsenin fark edeceği yoktu. evlere kapanıp sabahtan akşama kadar temizlik yapan kadınları öyle normalleştirmişiz ki dizilerde denk gelince aa bizim şu tanıdığı anlatıyor, o da aynı böyle falan dedik. dizide görmesek aklımızın ucundan dahi geçmeyecek. iyi ki yazmış o kitapları ve iyi ki dizileri çekilmiş, çekiliyor. anneme kavga kıyamet antamadığım bazı gerçekleri, iknada zorlandığım bazı hususları bu kadının dizileri takır takır anlatıyor, öğretiyor.

ülkemizde insanlar psikologa gitmekten çekinir, ben deli miyim derler. farkındalık yaratmak için bu tarz kitap,diziler iyi oluyor. izleyenler (izlemesen bile tüm sosyal platformlarda görüyorsun) belki kendinde olan şeyleri o karakterlerde görüp psikologa gitmeye karar verecek.