günümüz insanının evlenmeme sebepleri

insanlardan artık çok şey yapması beklenir oldu. bir kadından bir erkekten çok şey yapması beklenir oldu.
açıkçası kimse, evlendikten sonra olmadık bir koşuşturma içerisine girmek istemez. (en azından ben istemem) artık insanlar gereksiz hırslar peşinde, aza kanaat eden yok. sevgi saygı çatısı altında buluşsa bile bir kadın bir erkek orası çok çabuk terk ediliyor. açıkçası bir erkek bir kadının bir kadında bir erkeğin aptal yönlendirmelerine maruz kalmak istemez. bir zamandır yaptığım gözlemler neticesinde insanlar artık çok aç.(belki geçmişte de böyleydi bilemiyorum) tabii fizyolojik bir açlıktan bahsetmiyorum. insanlar paraya aç, başarıya aç, makam mevkiye aç, cinsel açıdan aç, üstünlüğe aç, ve bunları doyururken de bütün dini, ahlaki, örfi, hukuki kuralları, insanı insan yapan değerleri bir kenara bırakarak erkeği de kadını da sırtlan gibi hareket ediyor. bunlar çevresinde şekillenmiş bir hayatla kim kendi hayatını birleştirir. ben yapmazdım. zaten yapanlarda farkında olmasada taraflardan biri veya her ikisinden kaynaklanan bir çeşit açlık sonucu ortaya çıkan problemlerle mücadele ederek ya iyinin kötüye benzediği bir düzlemde hayatlarını sürdürüyor ya da boşanıyorlar ve ortada yeni doğmuş canlar bırakarak. bu çok yanlış. ha illada herkes evlenecek ve soyu! devam edecek diye bir şey yok. ben dedemi görmedim. onun babasının adını bile bilmem. bu iki adam geçmiş yüzyılda yaşadı. bir sonraki yüzyılda benim adımı bile hatırlamayacak bir kaç torun bırakmak o kadar da önemli değil. önemli olan hırslardan ve az önce saydığım açlıklardan arınmış sadece, az sorumluluk sahibi, huzurlu, sonuna kadar tadı çıkarılmış bir hayat yaşamak. hepsi bu.

büyüklerin anlatımıyla diyeyim. eskiden erkekler seçermiş yada kız/erkek babaları çoğu yerde böyleymiş. tabii seçeneklerde fazla olmadığından, sorun yaşanmasın ve bir sorun olduğundan iki tarafın ailesi bir araya gelip çözdürmesi.

zamanımızda ise şehirleşme ile birlikte kadınların iş hayatına atılması ekonomik bağımsızlık kazanmaları ile birlikte görsel işitsel iletişimin artması ile paralel artan seçenekler nedenidir.
şehirleşme ve iş hayatının insana getirdiği stres nedeniyle flört döneminde en ufak anlaşmazlık çözüm olarak ayrılık olması.

erkek için ise aynı sebeplere bağlı kültürel anlamda yüklenen (geçinmeden ve bakma) sorumluluklardır. bunlarda elinde olmadan yaşanan olumsuzluk (işsizlık) sonucu ayrılmalarla sonuçlanmasıdır. ayrıca sekse kolay ulaşımda önemli bir etkendir.
ikisini etkileyen en önemli faktör evliliğe karşı görünüp birlikte yaşamadır.

bunlar evlenme yaşını ileri atmakla beraber istendiği zamanda seçenekler kısıtlı oluyor.

yuvayı yapan dişi kuş misali evliliğe de erkekten çok kadın götürür.

çünkü kendi karınlarını doyuramıyorlar kaldı ki çocukların karnını doyurmak..
aslında hak veriyorum.

maddi ve manevi tüm hadiseler halloldu diyelim. sevdik, sevildik, evleneceğiz diyelim.

ben yarın var gibi yaşamıyorum. sonumu biliyorum, erken olacak ölümüm. belki bir masada, belki bir uykuda, atmaktan usanıp duracak kalbim.

eşimi kızımı bırakıp gidemem yapayalnız. yakışır mı merde onları açıkta koymak?
bu ihtimali söküp atamıyorum.

erkekler korkuyor. sorumluluk almaktan , baba olmaktan, eve zamanında gelmekten.

gerçekten sevemiyorlar.
güvenmeyi bilmiyorlar.
zorlandıkları anda pes edip bırakıyorlar.
bu insanlar nasıl evlensin. hep aileler onlara bakalım diye yetiştirip kendimize bakamaz oldugumuzda bir de evlen diyorlar
evlenecek cesaret nerde.. hepimiz ana baba ocagında öylece yaşayıp gider olduk.

kendi açımdan söyleyeyim, korkuyorum. kısıtlanmaktan, şiddet görmekten ve hatta öldürülmekten. hayat müşterek deniliyor ama evlenince bu pek öyle olmuyor. iki taraf çalışsa da evin işleri büyük oranda kadına kalıyor. yani asıl kadınların kaçması gerekiyor evlilikten ama görüyorum erkekler kaçıyor genelde.

para yok para. ev, araba, düğün masraflarından hiç mi haberiniz yok?

evlenmekten korkmuyorum ama o evlenilecek kişiyi bulamıyorum. hep boş insanlarla zaman kaybettim.

güvenememek. güven problemleri olan biri değilim ama haberleri, yaşananları görüyoruz ve maalesef güvenilmeyecek insan sayıca çok fazla durum bu olunca da insan yalnızlığını bozmaya çekiniyor sevgili olmaya bile yanaşamıyor.

kadın yok


olsa bile

evlilik tamamen erkeğin aleyhine bir hukuki sözleşme.

eskiden 25'li yaşlarda kadınların albenisi ve doğurganlığı tepedeyken evleniliyordu kadının o yaşlarına karşılık erkek, aleyhine bir sözleşmeye daha kolay razı oluyordu.

artık pek çok kadın 20'lerini partiyle, farklı eş seçenekleriyle geçirip 30'dan sonra evlenmek istiyor. 50'sinde erkek de istemiyor. 30'dan itibaren erkeğin gideri kadını geçer. e adam niye niye iki türlü zarara razı olsun?

bu iş daha da dibe vuracak.

evlendiğim için benim tanım girmem biraz saçma ama maddi olduğunu düşünüyorum bir de günümüzde insanların birbirine güveni iyice azaldı.

birey olarak hayatımı yönetmekte zorlanıyorum, evlendiğim zaman isleri eşimle bölüşsem bile su an olduğundan daha fazla sorumluluğum olacak, belki çocuğum falan da olur hiç uğraşılacak şeyler değil bunlar. e bi de masrafli is hic yoksa ev duzuyorsun ucuz da alsan bir dunya esya alman gerekecek bi yatak bi ocak bitmiyor bu iş.

bakire, dügün istemeyen, güzel birini bulursam hemen yarin evlenirim.
t: bakire, dugun istemeyen ve guzel denk gelmedigi icin.

hayat pahalılığı, sorumluluk almak istememek, evlenmeden de sevişebilmek vb.

para ve gösterişten uzak insan yok.

dönün bir ülkenin haline bakın. her anlamda genel olarak bir bakın. gündem, ekonomi, sağlık, insan psikolojisi, artan kadın cinayetleri daha nice sayılamayacak nedenler. insanlar sokağa çıkmaya korkar oldu ki evlenmek şöyle kenarda dursun.

duvarları kemirmemek için.
üç beş bir şeyler atın yuva kuralım.
*

malum kişi ülkeyi batırdığı için herşeye zam geldi, dolayısıyla düğün masrafları da çok pahalı oldu. bu yüzden insanlar, özellikle de yeni nesil, evlenmek istemiyor olabilir.