halkın tepkisizlik sebebi

bu durumu özetleyen çok güzel bir özlü söz var da işte format kuralları gereği söyleyemiyorum burada.

kaynayan kurbağa sendromu. 20 yılın sonunda bu hale geldik. yavaş yavaş bu hale getirdiler milleti. bakalım atabilecek miyiz üstümüzden bu ölü toprağını ben asıl onu merak ediyorum.

(bkz: stockholm sendromu)

sessiz atın tekmesi pek olur atasözünü çağrıştıran başlıktır.

(bkz: celladına aşık olmuşsa bir millet)

sadakayla biat ettirilmiş halk olduğu sürece kimse bir şeye tepki göstermez bu ülkede. akp öncesi olsa yer yerinden oynardı dediğimiz ne varsa gözümüzün önünde oluyor ve ne yapan çekiniyor ne de izleyen garipsiyor. şiddet olayları ise toplu bir histeri hali. hatırlarım zamanında şehirlerin belalı mahalleleri olurdu. oraya yolun düşsün istemez hatta orada yaşayan kimselerle arkadaşlık dahi etmezdik. bu sterillik günümüzde tüm ülkenin belalı bir yer olmasına dönmüş durumda. artık ülkeden kaçıp gitme hayali ile yanıyor insanlar.

bunu manasız ve akla mantığa sığmayan durum için birkaç madde sıralanabilir:

1. korku: onlarca insan işini kaybederken, hapislere atılırken, itibar kaybına uğrarken, gelecekleri ve hatta bazılarının geçmişe de ellerinden alınırken herkes izlemekle yetinirken yapılan yapanın yanına kar kaldı. bu da halkın kendini 1984 romanı içinde hissetmesine neden oldu.

2. umut: herhangi bir sayı vermeyeceğim ama çok olduklarına emin olduğum insanlar vasıfsız ve yetersiz oldukları konularda makam mevki sahibi olup hiç hak etmedikleri bir lükse erişince insanlar kendilerinin de onlar gibi olabileceğine dair bir umuda kapıldı ve bu umut onlara sunulabilecek en büyük lanetti ancak bunun farkına varmak yerine olan bitene sessiz kalıp sıralarını beklemeye karar verdiler.

3. geçmişin izi: bir grup insansa belli konularda haklı olarak geçmişte kendilerine yapılan haksızlığın etkisiyle geçmişe dönmenin onları yeniden eski hallerine çevirmesinden çekinerek ehven-i şerre sarılıp haksızlığa uğrayanların bunu hak ettiklerine inandırmaya çalıştılar kendilerini.

4. medya: medya her zaman güçlünün yanında olmaya devam ettiği için olan biteni değiştirip eğip bükerek anlattığı için halk işine geleni tercih edip onları izledi. sonunda tepki veremeyecek kadar uyuştular.

5. açgözlülük: bir grup insan açgözlülükten gözleri döndüğü için hak ettiklerinden fazlasına talip olurken diğer bir grup elindekini de kaybetmemek için yerin dibinde yaşayan insanlara gözlerini yumdular.

başka maddelerde vardır elbette. benden bu kadar.

(bkz: stalin'in tavuğu)

tepki nasıl verilir, ne zaman verilir, ne icin verilir bilmeyişlerinden kaynaklı sorunlar

(bkz: silivri)

halk birlik olmuş merkez bankasının faiz kararını bekliyor.

bezmişlik. bir kısım zaten tepkisiz onu biliyoruz da iktidar yanlısı olmayanların tepkisizliği artık bir şeylerin değişmeyeceğini düşünmesi. bu ülkede yiyiciler sadece şekil değiştiriyor.
herkes kendi küçük dünyasında kendi meselelerinde boğuşuyor. azıcık tepki gösterecek olsan zaten hukuk falan hak getire bir güvencen yok. en ufak bir eylemi başka yönlere çekmeye hazır ve nazır kesimler de ellerini ovuşturuyor. ve artık her şeyin ülke içinde sınırlı kalmayacağını, bazı dıştan güçlerin de devreye gireceğini biliyorsun.

kanıksar olduk . her şeyi çok çabuk kabulleniyoruz

1 korku 2 zeka

insan olarak kendi değerini henüz anlayamamış olması.

silivri'nin soğuk olması olabilir.

tepki vermenin bir işe yaramaması.

politik-ekonomik anestezi.

halkın ahlaksızlaşmasıdır.