hayatı sorgulama sadece yaşa

çünkü sorgularsan yaşayamazsın.

(bkz: bilgisayara bütün hayatını yükleyip sorgula denmesi)

yanlış bir tanım. sorgulanmayan hayat size pek de bir şey sunmaz. babadan oğula basma kalıp bir hayat olur.

uzun süreli bir arkadaşımdan buna benzer "insanlar (kastettiği filozoflar, düşünürler ve bilim adamları) benim yerime sorguluyor bana ne gerek var." cümlesini duymuştum. bir daha görüşmedik..

hayatı sorgulamayanların sonucunu sadece ülkenin son 20 senesine bakarak anlayabilirsin.

tekrar soruyorum, hayat sorgulanmalı mı yoksa sorgulanmamalı mı?

bir tekrar düşün istersen.

olur.

her şeyin aşırısı gibi hayatı da çok sorgulamak iyi değil. en güzel zamanlarını bile çok sorgulayarak, düşünerek zindan edebilirsin kendine. hayat böyle yapacak bir şey yok. doğarken bile eşit doğmuyoruz ki!
canda sağlık, evde huzur varsa, kendini geçindirebiliyorsan çok takmayacaksın. en nihayetinde ölüp gideceğiz. sultan süleyman kazık çakmadı da, biz mi çakacağız? o yüzden bu kadar dünyaya sıkı sıkıya bağlanmak anlamsız.
ölüm o yüzden bana korkutucu gelmiyor. hayatın da bir sonu olduğunu bilmek rahatlatıyor insanı. sonsuza kadar yaşayacak olsan ne kadar yorucu olurdu. dünya malı tüm gayretin olacaktı ama bir gün tüm koşturmacanın bitecek olmasını bilmek bir boşvermişlik hissi de veriyor. tabi dozunda olmak kaydıyla. sonuçta rüzgarda savrulan bir yaprak değiliz.
bir gün sahilde yürüyüş yapıyorum. istanbul'un sahili ve birkaç genç denize giriyor ama nasıl eğleniyorlar birbirleriyle. yarınlar yokmuşçasına. ne suyun kirliliği umurlarında, ne parasızlık ne bir şey.
sonra ilerledikçe baktım; kimileri yayılmış çimene, masasında yiyeceği, içeceği nasıl anın tadını çıkarıyor. sanırsın en lüks restorantta. o an düşündüm; biraz akışına bırakmak, bir şeylerin tadını çıkartmak da bizim elimizde sanki

%99.9 akp'liler tarafından uyulan söz. sorgulamayan öğrenemez, öğrenemeyen cahil kalır, cahil kalanı da ayakta uyutup otele para verdirirler.

(bkz: çıkar göster telefonu)

ona da izin vermiyorlar aw.

hangi bitki olarak?

=aklını kullanmayı reddettiği için mutlu olmak.*

iyi hissettirebilecek olan ama yine de yaşamayı aklımı kullanarak/düşünerek/ sorgulayarak *gerçekleştirmeyi düşündüğüm için yapmak istemeyeceğim şey.


edit : çok dibe batarsam beni tükürüğümü yalarken bulabilirsiniz.

edit 2 : dibe batacağımı da sanmıyorum ama olma ihtimaline karşı.

insan olmanın farkını nerde ortaya koyacaksın ya?

çimen olsaydım mümkün olabilirdi tabi,pek de güzel olurdu.

söylemesi kolay, yapması zor olanların başını çeken cümledir. zihin karmaşa sever, hayat senden basitlik ister.

(bkz: öyle bir şey yok çıkar onu aklından)

(bkz: sorgulanmayan hayat yaşamaya değmez)

sorun da bu zaten. ben sorgulamam ama neden sorgulamıyorum diye biri gelir her şeyi sorgular.