hayattaki şansım

şans, bir insanla çok sık karşılaşmaz bu hayatta. olumlu ya da negatif anlamda şansın varlığı cüzidir. böylece şans faktörü vaziyetlerimizi pek etkilemez.

var da buraya yazmam bütün sırrı bozulur yoksa.

ailem.
hem ana babadan yana
hem kardeşlerden yana
hem kendi ailemden yana çok şanslıyım.
tanımı
kısımın anası için yolduğu
güller ile bitireyim.
sakın komşu site görevlerine göstermeyin.

kendime göre doğru insan seçimlerim. kan bağım olanlar sınavım olsa da gönül bağı kurduklarım şükür sebebim oldu. arkadaşlarım, eşim. ileride tabi her şey değişebilir ama bunca yıl bana kattıklarından ötürü hepsinden razıyım.

olmayan şeydir. öyle bir şans varki bende, yerimde başkası olsa çoktan intihar etmişti.
29 yaşıma geldim, tek bir sevgilim dahi olmadı, hiç bir mülk edinemedim. asgari ücretin üstünde bir maaşım olmadı,hiç bir zaman.
tek şansım ailem sanırım, onlar benim hep arkamda durdu.

#2020207 kısmen haklı bir serzeniş. evet sevgili olayına ben de çok taktım, takıyodum. evet, kızlara bir bakıyorsun, bir içim su crop top kıyafetler falan, çıtır çıtır kızlar. bir erkek elbet ister öyle bir sevgilisi olsun. ama sonra düşündüm, ulan dedim, tek sahibi oldukları (en büyük) özellikleri o. tek atımlık bir kurşunları var. bir nevi acımaya da başladım. o kendilerini bir o kadar büyük görmeleri, şişirilmiş egolar, o, muhteşem görüntünün altında yatan çok ama çok zayıf bir canlı olduğunu fark ettim.

evet olayın başka bir boyutu var, yani ölümüne ve baskın bir şekilde de bu güçlerini kullananlar oluyor ki, o zaman da zaten şeytan bile topuklar o mekandan söyleyeyim (bkz: min şerrin nisa, belain nisa, fitnetin nisa)

sanılmasın ki erkekleri kayırıyom. biz erkeklerin kötüsü de o***** çocuğunun önde gideni oluyor, ne münafıklıklar ne takiyyeler yapıyorlar (bkz: yalancıyı sevselerdi dünyanın daha güzel bir yer olacağı gerçeği)

bir ikinci konu, kadınlar da insan, biz çok abartıp büyütüyoruz. ve kadın erkek fark etmeksizin (bir insan olarak gözümüzde büyüttüğümüz) birçoğu belki de aptalın önde gideni.

aptalın değilse bile en nihayetinde sıradan bir insan işte. ve sahip olduğu iki tane kaçınılmaz sonu var:

1- yaşlanacak )

2- ölecek )

ee kardeşim peki, ne bu tantana? isteyen, öbür tarafa götürsün, bize giren çıkan ne?

biz saygı duyalım bir insan olarak, sonra da başkalarına zarar vermeden ve hatta mümkünse başkalarına fayda ve yarar sağlayarak kendimizi ihya edelim.

toplumun ortak çıkarları ile kendi şahsi çıkarlarımızı tevhit edelim.

kadınları bu kadar ulaşılamaz zannetmemizin tek bir sebebi var ve aslında bu sebep o kadar ironik ve komik ki...

o da şu: kadınların korkaklığı ve zayıflıkları. çünkü (insan olan kadınlardan bahsediyorum, evrim teorisine göre yaşayan kadınlardan değil) çünkü sonunda terk edilip kazık yerse en büyük zararı o yaşamış olacak. ben bunu anladım.

ben bir erkek olarak hz hamza gibi "gözümün gördüğü hiçbir şeyden korkmam" diyebilirim. ve devam ederim yaşantıma. her neyse be.

gelelim maaş konusuna. evet benim de çok çok çalkantılı bir hayatım oldu
komik, palavra gibi gelecek ama buraya yazamayacağım şeyler var, dışlarsınız beni, yargılarsınız. şu an ben de şimdilik asgari ücretteyim.

ama çok şükür kafam da var, kendime güvenim de var (az çok), imanım da var (yine az çok)

kaderi ezelide ne yazildiysa o yaşanacak ve o olacak. ben bir şeyleri istiyorsam boşuna değil. çünkü o (c.c) bana, vermeyi istemeseydi istemeyi vermezdi.

bir de geçen görmüştüm biri buraya yazmıştı: "çok istedim bir evim oldu, allah veriyor, isyan etmeyin, şükredin nankörler"

bu tavrı da çok itici bulmuştum. kardeşim allah sana verdiyse asıl sen nankörlük etme, seninle allah arasında kalsın, gelip de burada "allah bana verdi" naraları kesmenin sırrı hikmeti nedir? aşağılık kompleksine selamlar diyip kapatıyorum konuyu. büyük konuşmayacağım. ama ben bir şeylere bir takım isteklerime kavuşsam gelip de bunu burada afişe etmeyi zül sayarım ulan!

kaldı ki, vermiyorsa da yatıp kalkıp şükredelim. başkalarının hayatlarına imrenip, süklüm püklüm mu olalım? onun vermemesi bile bir şeref. ama sen git bazen en sevdiğin bir insandan bile bir şey alırsan ne kadar minnete maruz kalıyorsun oradan hesap et.

allah kimseye muhtaç etmesin. kimseye. onun kulu kölesi olalım; ama insanlar karşısında, zulüm karşısında basimiz dik olsun!

(cidden.konuyu buralara nasıl bağladım ben lol)

hayattaki tek şansım tüm hayatım olacak o çocukla tanışmak oldu.

yıllarca hayatta şansım olmadığını iddia ettim. tam şanslıyım dediğim bir olay oldu. o da bitti. benim hayatta pek şansım yok sanırım.

dolar alsam 1tl olur

mont giysem güneş açar, şemsiyemi unutsam dolu yağar. öyle bir şans.

balık olsam vapur çarpar.

yaşayanlar bilir ki, her şey geldi mi üst üste gelir; çırpındıkça batarsın. o dönemde en doğru şey, sakin kalıp boşverip hayatında olan her aksiliği çekirdek çitleyerek izlemektir.

benim şansım bence tam ortada bir şanstır. ara ara günün ballısı gibi birkaç olay yaşarım daha sonra birkaç zaman art arda talihsizlikler yaşarım. her şekilde sıfır noktasına yakın bir grafiğe ulaşırım. bazen şanssızlık derim şanstır, bazen şans derim değildir.
şansım ot gibi de değil de papatya gibi işte; sayısı çok olduğu için tek başına bir anlam ifade etmez ama sevene genel manada güzel bir görüntü sağlar.

bebekliğimde çok sık hasta olurmuşum. bu sebepten ötürü ailem benim yıldız haritama baktırmışlar ve bakan kişi, yıldızımın çok düşük olduğunu söylemiş aileme. bence gerçekten isabet olmuş. çünkü, 30 senelik yaşantımda yüzüm bir türlü gülmedi.

şansım altıysa hayat yedidir.

bir ulaşılmaz.

özünü yitirmemek. sözünü yitirsen bile.

bi keresinde zorla bakkala gönderildim. sinirle elime taş aldim yere fırlattım, taş sekti sekti gitti camı kırdı. babam da pencereyi açıp gitme gel gel dedi. işte oyle.

düzelecem diye delirdim ve bunun sadece ben farkındayım