hayvan sahiplenirken cins istemek

bunlar iphone alırken de pro max alır şaşmaz. (alabilirse)

seçenek varsa niye cins istemesin ki ?

var olan canları kurtarmak varken endüstriyel hayvan üretiminin ekmeğine yağ süren insandır. tüm insanlar eşittir ama beyazlar daha eşittir de diyebilirler. tercih meselesidir.

net ırkçılıktır.

bana göre hiç değil. hayatıma giren kediler hep sokak kedisiydi. para verilip cins alınmasına karşıyım.
ayrıca; scotish, iran kedileri gibi türler çok çabuk hasta oluyor. alanların dertleri görüntüdür.

sahiplenen kişinin sosyal medya aşığı olduğunu gösterir.

atamam kardeş atamam kedim cins değilse story atamam.

demin bir göz gezdireyim dedim. british varsa bakarım; gözüm gibi bakarım demiş yazarın biri. yahu diyelim ki kedin tekir, sokak kedisi. ona gözün gibi bakmaz mısın ? bu nasıl hayvanseverlik ! sokaklara çıkıp da boş boş bağırıp ben hayvanseverim diyenlerden bu da galiba.

bir veteriner hekim öğrencisi olarak karşı çıktığım bir şey cins cins diye diye hayvanların acı çekmesine göz yumuluyor özellikle scottis için delirenlere söylüyorum lab. da yetiştirilen bir hayvan olduğu için ve genetikleri kusurlu olduğundan hastalıktan ağrıdan çocuklara eziyet çektiriyorsunuz o kulakları kesik diye sesiz sakin diye delirdiğiniz çocuklar doğarken hasta olarak doğuyor ve her yaşında daha çok ağrıyla hayatlarına devam ediyorlar ve bu talepleriniz yüzünden daha da artıyor. yapmayın.

adamın canının cins kedi sahiplenmek istemesidir.

karşı çıktığım bir durum.

çevredeki akrabanın, arkadaşın hayvanının yavrusudur para vermeden sahiplenirsin ya da sahipsizdir yine para vermeden sahiplenirsin. yani para kazanmak uğruna yavru üretimi için hayvanların kullanılmadığı herhangi bir yerden sahiplenilebilir bence. sahipsiz, bakıma muhtaç, küçücük bir sevgi görse dünyalar kadar sevgi gösteren binlerce hayvan var sokakta. gerçekten o kadar güzeller ki . iki tekir kedim var, onları dünyalara değişmem. gösteriş için yapılmaz bu iş, gönül işidir. hastalığında, sağlığında sorumluluk almak demektir. cins hayvan üretimine destek olmayın.

ben istedim ama kendime engel oldum. british kadar tatlış bir kedi olamaz.

bir çok kez köpekle yaşadım. şimdi bir tekirle yaşıyorum. asla cins seçmedim. ben hayvanı seçerken (ki seçmek kelimesini dahi kullanmak hoşuma gitmiyor) hep ihtiyacı olan hayvanları seçtim. örneğin, mahellede çocukların eziyet ettiği bir köpek vardı çocuktan 5 liraya satın aldığım felix. büyüdü kocaman oldu. isteyen birine verdik daha sonra. sonra barınakta eziyet edilen bir golden, casper uzun süre bizimle yaşadı ve daha iyi bakılacağı birine verildi. yine sokakta perişan halde olan kızımız şimal de aynı şekilde. şuan bizimle olan tekir annemin kendisi mestan :) annesi bir kazada ölmüş tüm kardeşleri sahiplenilmiş, bir tek bu kalmıştı şuan bizimle.. seçimleri bu kriterlerde yapıyorum..

"ben sizin gibi sokaktan almıyorum, para vererek alıyorum" kafasında insanların 'para ile alınan değerlidir' düşüncesi. tamamen ego tatmini.
kendi hayvanlarını severler, sokaktakileri değil.
para verilip alınan scotishlerin eklem ağrılarından kıvrandıklarından fazla hareketli olmadıklarını bilseler keşke. ya da iran kedilerinin çok hassas olması sebebiyle bir ömür özel mamalarla ve sık sık veterinere giderek bakılması gerektiğini.
veterinerim demişti oraya scotishini getiren birine "kediniz yaşadığı müddetçe sık sık buraya geleceksiniz çünkü onlar sokak kedileri gibi bağışıklıkları güçlü değil"

birkaç kedim oldu aralıklarla. hiç dış görünüşüne ya da cinsine bakmadım çünkü sokak kedileriydi hep. önemli olan o kedi ile kurduğunuz bağ.

ben şimdiki kedimi bulduğumda 6 yavrusu olan kedinin en zayıfı ve hasta olanıydı. kulağının içinde uyuz, dışında mantar, gözleri enfeksiyon, kendisi oldukça zayıf ve hastaydı. emekle, ilgiyle, sevgiyle iyileştirdim onu. bir yaşında şimdi. sapasağlam. veteriner bile hayret ediyor. çok da akıllı bir kedi. bizimle kurduğu bağ ise bambaşka. eşim hiç istekli değildi ama evde onunla en ilgilenen eşim oldu.

yardıma muhtacı olana el uzatmak benim için daha makbul.
son olarak benim canım pacomun öncesi ve sonrası

cins bir gösteriş meraklısı olduğunuz anlamına gelir.

kalbiyle değil beyniyle düşünen insandır.
24 saat hayatınızda olacak bir dost. (köpekler için)
sağlıklı köpek istiyorsanız, yaşam tarzınıza uygun bir cins sahiplenmeniz şart.
sağlıklı derken, gerilimi olmayan ya da saçma sapan şeylere havlamayan, komutsuz saldırmayan ve onun dışındaki tüm komutlara harfiyen uyan bir köpek.
böyle sabaha kadar anlatırım da, uzar gider.
örneklendireyim:
sabah akşam yatıp bir tarafınızı deviren, az hareketli bir hayata sahipseniz gidip labrador , border collie falan almamalısınız.
o hayvan enerjisini atamadığı sürece saçmalayacaktır.
gidin pug falan alın ya da neydi o gayim ben köpeği, ha şey pomerian*

sokaktan cinsine dikkat etmeden sahipleneceğiniz hayvanın geçmişini bilmiyorsunuz.
enerji durumunu bilmiyorsunuz.
komut alabilme potansiyelini de bilmiyorsunuz.
%100 ihtimalle sorun yaşarsınız.
yaşamam diyene inanmayın ama duygusal cümleler kurmasına müsaade edin.

bir evcil hayvanı sahiplenmek istediğiniz de önce düşünecek bakabilir miyim sahiplendiğim hayvanla ölene kadar yaşayabilir miyim ya ben ölürsem ona başka biri bakabilir mi oldu ya bakamadınız ne yaparım demeli..
hayvan sokağa atılmamalı ..
biz genel olarak kedi-köpek-kuş-hamster ve balık gibi hayvanları konuşuyoruz , yılan-semender - gibiler hakkında konuşma bilmiyorum çünkü .salyangoz ve karınca çiftliği kuran varmış .
benim bahçede salyangozlar var acayip güzel hayvanlar , bakabilsem habitat yapıp akvaryumda beslerim. yemek yemelerine bayılıyorum şapur şupur yemek yiyişleri var.
ben şunu bilirim paran varsa ve zevk alıyorsan cins hayvanda sahiplenirsin sokak hayvanı da barınaktan da bakamayan başka bir insanın hayvanını da ,ama tek olay vardır o hayvanı ölene kadar bakacaksın.
bana göre tek kriter budur.

hayvanı sokağa atmayacaksın sonra iki ayaklı hayvanlara mevzu oluyorlar.