herkesleştirilmek ve özelleştirilmek arasındaki ince çizgi

çok hassas ve kolayca geçilebilen bir sınıra sahip çizgidir. sınır çizgisini elinde tutan kişiye ne kadar çok değer verirseniz o kadar çok dengeniz bozulur. çünkü kişi bu sınırı ihlal ettiğinin her zaman farkında değildir.
örneğin bir anda hiç beklemediğiniz, söylediğinizi bile unuttuğunuz bir şeyi size söyler, onunla ilgili bir jest yapar ve siz kendinizi dünyanın en özel insanı gibi hissedersiniz.
ama başka bir gün, sanki bu inceliği yapan kişi o değilmiş gibi "işte sen de herkesle birlikte gör/öğren diye yaptım" der ve bir anda herkes oluverirsiniz. oysa bu değildir hak ettiğiniz. kırılırsınız. bazen yaptıklarına, bazen yapmadıklarına, bazen yapmayacaklarına.
her neyse, ne diyorduk? evet, çizgi.
yukarıdakine benzer örnekler öyle çoktur ki o ince çizgi arasında gider gelirsiniz ve bir süre sonra siz de özel mi yoksa herkes mi olduğunuz hakkında düşünmeyi bırakırsınız. çünkü ince düşünmek sizi üşütür.
bazen sinirleniyorum.
bazen akışına bırakıyorum.
bazen "amaaaaan" diyorum.
bazen gülüyorum.
bazen hazmedemiyorum.
bazen "heh bunu da gördün" diyorum.
bazen.. bazen.. bazen..
bazenler çoğalıyor bazen sözlük.
gece gece ne çok boş yaptım değil mi?
olsun, yazmak iyi geldi.