hiç susmayan insan

kimileri için fazla itici olabilir.

içim şişiyor nefes alamıyorum. bir insan biraz susmaz mı? neden sürekli konuşur ki?

anlatır, anlatır, anlatır. tam sustu zannedip söze girmek istersiniz çaat diye sözünüzü kesip yine anlatır daha çok anlatır daha daha anlatır... sonra bir es verir siz sustu zannedersiniz lafa girersiniz sözünüzü keser yine anlatır.. bu bir döngüdür ve bu kişiyle ancak monolog halinde kalınır. o sizinle konuştuğunu düşünür ama kendi kendine konuşuyordur sadece; bunu anlarsınız. bu arada o hâlâ anlatıyordur, anlatır da anlatır...

ağzına kürekle vurmak istediğim insan.

kizlardir. car car konusurlar hep.

o günü atlatırsak diğer günlerde kapıyı bacayı kilitleyip yok taklidi yapabilir dolayısıyla canımızı kurtarabiliriz.

ama o günü atlatmak önemli.

benim bir yengem vardı, en büyük amcamın karısı, rahmetli. odur. kendisi de rahmetlik ve konuşmasıyla meşhur babaannem bile yaka silkerdi ondan: "heç hösmiyyy bacım". hösmek=susmak antepçede.
ayrıca dakikada 600 kelime söyleme yeteneği vardı ki, savaş ve barış'ı bir günden kısa sürede bitirebilir demektir bu.

hiç tahammül edemem dakikasına başım ağrımaya başlar. her konuda doğru-yanlış bir bilgisi vardır, bilgisi yoksa fikri vardır. oturalım bir film izleyelim, şöyle manzaraya bakalım bir şarkı dinleyelim dersin yok susmaz ne dinlediğinden ne izlediğinden hiçbir şey anlamazsın. hem seste hem rahatsız edicilikte sivrisinekle yarışır.