hiçbir neden yokken gelen mutsuzluk hissi

ara sıra beni yoklayan fakat her geldiğinde beklemediği bir hışımla karşılaşarak topuklarını vura vura kaçan histir.

yeri geldi dibi gördük zaten.
hadi bakayım,
başka kapıya da gitme,kaybol!

vardır.
bir neden muhakkak vardır.

hiçbir neden yokken geldiğini düşünmüyorum. iç dünyanızda yolunda gitmeyen bir şeyler vardır. ama bunu daha kendinizede yüksek sesle söylememişsinizdir.

bazen gerçekten önceden kötü bir şeyler olacağını hissedersin

nedeni çok derinlerdedir, üzerine gitmedikçe gerçek nedeni fark edemezsiniz. insan sadece anda değil dünde de yaşar. heybenizin dibinde unuttuklarınızın kendini adını vermeden hatırlatmasıdır.
kaygı ve endişelerinizin olduğu kavanoz çalkalanmıştır farkında değilsinizdir.
mevzu derin gençler bunu sürekli yaşıyorsanız durun, koşmayı bırakın, akan nehrin içinden çıkın bakın çözemiyırsanız destek alın.

aslında nedensiz değildir, nedenin ne olduğunu tam olarak anlayamazsın sadece. geçmişte yaşadığın bir şeyin çok derinlerde hala yaşıyor olması da olabilir yada belki sadece gelecekten bir önsezi de olabilir. tahminler, görüşler çoğaltılabilir.

geldiği gibi gitmeyip kalan his. kira almak lazım.

neden vardır da üstü kapalıdır, çaktırma demiştir.

sen insansın; çok doğaldır ki sebepsiz de hüzün hissedebilirsin. mutsuzluğun derinlerine dalmış bulabilirsin kendini. bir gün çok enerjik olabilirsin, mutlu olmak için uyanmış olman yetebilir. ama bu duyguların muhafazası yine senin elinde. hangisi sence dünün, bugünün, yarının için daha değerli bir birikim olur? sen insansın. geleceğini elbet düşüneceksin. ama bu demek değil ki gelebilecek olanların düşüncesinde boğulup bugününü de mahvetme hakkı tanıyabilesin. bu kendime de not, aylar sonrasını düşünüp; zamana bırakamadığım ve kafama takmaktan uykularımı kaçırdığım gecelerimden not. aldığım büyük kararlarımdan not. kendimden kendime, başkalarına, herkese not. geleceğimi etkileyebilecek en ufak bir sınava girerken bile kaygıdan ölüş anlarımdan not. kaygı zaten bizimle beraber var oldu. fıtratımızda olmasaydı halimiz nasıl olurdu bir düşünsenize?

az önce "ben fake değilim. benim fakeye benzer bir halim mi var? bana fake diyenlere kısaca orta parmağım hani" diyen emo kızın videosuna denk geldim. bilen bilir, milattan önce çok ses getirmiş, video viral olmuştu. bir yorumlara göz atayım dedim. bir sürü "olay nedir aydınlatın" yorumu var. tam yaş turnusoluna takıldık diye düşünürken bir kişinin "o zamanların instagram ortamını çok merak ediyorum" yorumu görünce ufaktan bir üzüldüm. mutsuzluk başıma vurdu. yorumu yazan kişi instagram olmayan zamanları tahayyül edemiyor. bense bilmem allahın ne cezası kuşağıyım; nasıl anlatayım başına 0 yazarak facebook'a girdiğimiz zamanları.

işyerinde durduk yere gelen, can sıkan his.

1.5 saat sonra yine gelebilir mesela.

"hiçbir neden yokken gelen mutluluk hissi"nden daha tehlikesiz ve normaldir.

ortam güzel herkes eğleniyor, ben eğleniyorum amma velakin bir anda gelen o mutsuzluk hissi... nedeeeennnn

şu hayatta bir türlü mutluluğa alışamadığımız için sürekli içinde bulunduğumuz durum..

varoluşsal bir sorundur. var oluşumuzun temelinde bir miktar mutsuzluk olduğunu düşünüyorum. aslında bazen buna da ihtiyacımız var.

tam öyle bir şeyler olacaktı, mis gibi depresif takılacaktım spotify'de ebru gündeş çalmaya başladı kara gözlü çingenem diye. beni aldı mı bir oynama.
şimdi de serdar çalıyor.
çalma listemi düzenlenem lazım.

hepsi senin yüzünden sözlük . mutsuzluk için sebep yok hiçbir neden yok aslında zaten . ama sen en son iki gün önce tanım girilmiş başlığı sol frame atınca acaba mutsuz muyum ben mi anlamadım sözlük bişey mi demek istiyor diye düşünüyorum hah o an gelen his oluyor kendisi.
hiçbir neden yokken değil sözlükcüğüm sebebi sensin.

sebepsiz mutsuzluk mu olurmuş? dün kaçtığın mutsuzluk bugün yakalamıştır seni. ya da yarından beklediğin mutluluk bugün kaçmıştır senden. geçmişle geleceğin aradındaki bir noktada üstüne çöken kaygı bozukluğudur onun sebebi.

hic gitmiyor ki gelsin