hiçbir şey yapmak istememek

psikolojik destek alınması gereken durumdur. ancak psikoloğa bile gitmeyi zorlaştırır. şimdiye kadar en az 10 kere randevu aldım.randevu günü geldiğinde her seferinde üşenip gitmedim.

boş mezar bulsam da içine girsem. başıma da bir mezar heykeli diksinler, tek vasiyetim bu, başka şey istemem. inanın ki, nefes alasım bile yok.

bu sabah oldukça bedbaht bir uyanım gerçekleştirdim, tüm eski flörtözlerim rüyamda defile yaptı ve buna binaen mutsuz uyandım. hangisine üzüleyim, hangisini özleyeyim şaşırdım kaldım.

ah ulan, sarı tutku vardı bir tane, haza hanımefendi ve de bir o kadar letafet sahibiydi, sanırım 2-3. kez sabredip, şans vermişti. lakin mastor mastorluktan vazgeçmedi, hayatını değiştirmedi. beni güzel anar, ona saygım sonsuzdur.

işte akşam için spor hocasını kafaya alıp yahu gel boşver iki duble bir şeyler içelim diye kandırmam lazım... memelerimle mutluyum, istemiyorum sipor mipor.

beraberinde keyif alamama, uyku düzeninde bozulma, iştahta bozulma, ağlama isteği, mutsuzluk, çökkün duygu durumu, intihar düşünceleri gibi belirtilerden bir kaçı var ise ve bu semptomlar en az 2 haftadır ve gün içinde sürekli devam ediyor ise, depresyon tanısı konulabilecek durum.

oblomov adlı roman kahramanı sırf bir şeyler yaparken gireceği stresi düşünerek hiç bir şey yapmamayı seçer. halbuki bir şeyler yapmaya hem niyeti hem enerjisi vardır. o sterese girmektense yataktan çıkmam daha iyi der. yataktan çıkın stresi de o kadar büyütmeyin.

koca bir bıkkınlık durumu.
bana uğradığında sadece uyumak, tek kelime etmemek ve duymamak istiyorum. dinlenmek istiyorum sanki iliklerime kadar. zaman dursun istenilen anlardan biri aynı zamanda çünkü yapılacak şeyler beklemiyor. kendi içinde çelişiyor işte bunlar. zor bir durum.

şuan içinde olduğum durum. yorgun hissediyorum. her şeyden yorgun. bıkmış usanmış. çoktan ölüp gitmiş gibi. işin garibi yatmak da istemiyorum, kalkmak da. sadece m*l gibi ekrana bakıyorum. yıkık bir haldeyim. bi cay koysam geçer mi?

diziyi hiç sevmem ama yalnız ardıç gibi durmak istiyorum ben. bıktım.

şu an içinde bulunduğum duygu durumu. her şey çok boş ve anlamsız geliyor artık. savaşmış, salgınmış, krizmiş, küresel ısınmaymış, dünya kupası finaliymiş, dizinin sonraki bölümüymüş, kariyermiş... artık hiçbir şey umrumda değil. bu boktan düzenin boktan savunucularının acı çekmesini istiyorum aslında. inandıkları için hayatı fazlası ile ikiyüzlü, çekilmez, donuk, renksiz ve anlamsız kılan kim varsa canı cehenneme. belki de türkiye'de yaşıyor olmanın getirdiği bir yan etki bu... ama pek sanmıyorum. aynı boktan mevzular herkesin gündemini işgal ediyordur. yansın kül olsun umrumda değil. bir noktada her şeyi geride bırakıp gideceğim buralardan ve kimse de burada bir adam vardı artık yok nerede acaba bile demiyecek. ne güzel bir duygudur arkanda seni sevenler bırakmamak. ben de sevmiyorum aslında arkamda bıraktıklarımı. ne onlar bende sevilecek bir taraf buldular ne de ben onlarda... eğer varsa tabi konuyu yaratıcıya getirirsek, tüm bunlara göz yumduğu için ona da söyleyecek birkaç lafım var aslında. böyle boktan toplulukları dünyaya yayıp herşeyi bok ettiğin için eseri ile gurur duyuyor olmalı. canın cehenneme ak sakallı ihtiyar. yaptıklarından hiç etkilenmedim. kediler ve kuşlar hariç tabi... diğerlerini o inter galaktik kıçına monte edebilirsin. seni vasat sözde her şeye gücü yeten kozmik p**evenk...

depremden sonra halet-i ruhiye

sabah kalkip bir yere kivrilmak ve hiçbir hareket yapmadan öylece oturmak.

an itibariyle içinde bulunduğum durum. yemekten sonra ağırlık çöktü oturdum kaldım. kolumu bile oynatmak içimden gelmiyor.

hiçbir şey yapmak istememek, hiçbir şey istememektir. hiçbir şey yok değil mi lan kayra? yok.

depresyon belirtileridir. dikkatli olmakta fayda var.

'acaba o ekru retro çantayı alsam bir şey yapmak ister miydim?' gibi saçma soruların cevaplarının evet olmasını uman insanların sorunudur. bu tarz sorulara evet demek istemeyenler için bu bir sorun değildir.

uyumak dahi istememek en güzel örneği sayılır.

türk ,öğün, çalış, güven
demek istediğim başlıktır
zaten esir olmuşuz
harekete geçin canlanın !

hiçbir şey yapmak istemeyip, hiçbir şey yapmadığım için kendime kızıp ama hiçbir şey yapmamaya devam etmek. sık yaşadığım olay.

çok şey yapmak isterken hiç bi şey yapamayacağını fark ettiğin eşiktir.

belli bir süre sonra alışkanlık haline geliyor.. farkına bile varamıyorsun.. durduk yere her şeyden, herkesten soyutluyorsun kendini.. sonrası kopuk uçurtma uçurtma..

şeylere temas etmemektir. boşlukta savrulmaktır. -tirlerden, -tırlardan bıkmaktır.