hoşgörü

birinin kusurlarıyla serbest bırakılması, kendisine katlanılması, tahammül edilmesi durumu.

fazlası karşı tarafın sizin üzerinizde hegamonya kurmasına sebebiyet verebilir. iyi niyet taşları ile döşeli o yolda fazla yürütmemek lazım. konfor alanına destursuz girene hoşgörülü olacağım diye müdahale etmemek kendinden ödün vermeye girebilir.

uzun lafın kısası hoşgörülü olmak güzeldir ama tedbiri de elden bırakmamak lazım.

hoş görmek dediğimiz şeyin de bir sınırı olmalıdır. size her türlü aptalca davranışta bulunma lüksü yok kimsenin. aptallıkla karıştırılmamalı yani. bi yerde hop arkadaş orada dur bakalım diyebilmeli.

aynı gezegende yaşayıp, aynı gökyüzüne aynı yıldızlara bakıp da nasıl birlikte uyum içinde yasayamiyoruz. insanlar olarak birbirimize nasıl saygı duyamıyoruz anlamıyorum.

yavaş yavaş ölürler; okumayanlar, müzik dinlemeyenler, vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.pablo neruda
[[/alıntı]]

yeryüzünün en yüce lütfu, aynı zamanda onun en büyük derdi.

siyasetçiler tarafından sıklıkla hatalı kullanılan, karşı fikirde olan bir kişiye saygı göstermemek ve onun karşı argümanını tolere edilebilir bir şeymişçesine alt seviyeye indirmek ve kendi argümanını üstün görmek için söylenen sinsi laf.
(bkz: ad hominem)

çoğumuzun hayatının merkezinde yer alması gereken değerdir.

yargılamaktansa anlamayı tercih edenlerin sıkça kullandığı bir davranış.

hoşgörü masum bir kelime gibi ama değil. çünkü içinde kibir barındırıyor*, "ben bilirim, yaparım, ederim, sen bilmeyen, yapamayan, edemeyen cahilin tekisin ve ben de seni hoş görüyorum" gibi bir alt metni var aslında... "sen kimsin de beni hoş görüyorsun, kibir abidesi misin?"* diyesim geliyor. alt metninde beni çok rahatsız edici bir anlam taşıyor. zaten ne zaman bu kelimeyi duysam irrite oluyorum ki sebebini çözdüm şimdi... *

türkiye'de oldukça zor ve nadir bulunur.

herkesin kendisine gösterilmesini istediği, ama kimseye göstermediği yazık olmuş olan, yararlı ve güzel bir davranış biçimi.

hoş gören hoş gösterir.

hoş görmek lazım ki hoş göstirilebilsin.

hoş görelim her şeyi.

çok hoş oldu ama neyse.

günümüzde pek kalmayan.

horgörüyle yarışır.

"sen kimsin beni hoşgöreceksin?"

ne yazık ki nesli neredeyse tükenmekte olan bir özellik. insanlar arasındaki uçurum derinleştikçe, unutulmaya yüz tutmuş güzel bir anı gibi hoşgörü de siliniyor içimizden. bilmiyorum ilk taşı kim attı ama cumhuriyet tarihinde pek çok kez bunun kırılması yaşandı. yıllar boyunca beraber omuz omuza yaşadığımız rum vatandaşların evlerinin yakılması, sonrasında sağ sol kavgaları, maraş olayları, madımak ve şimdi de cumhur ittifakı - millet ittifakı çekişmesi...

kimse anlamıyor ama olan hep bize oluyor ve bundan hiçbirimiz fayda sağlamıyoruz. hoşgörü bir insanlık meziyetiyken bir de üstüne islamın ''hoşgörü'' dini olarak dünyaya nam salması varken, nasıl bu hale geliyoruz anlamak mümkün değil. belki birileri diyecek ki ''toplumu ayrıştırıyorlar.'' iyi de kardeşim senin aklın fikrin, muhakeme yeteneğin yok mu? biat kültürünün tüm hücrelerine yayılmasına nasıl bu kadar izin veriyorsun? yarın hesaba çekileceğinde ''ama onun yüzünden oldu'' cevabının seni kurtaracağını düşünüyorsan, söyleyeyim hiç şansın yok.

anlayışlı olmak tutumu ile karıştırılan olgu.

anlayışlı olmak, kişilerde oluşmuş toplumsal birikimlerin yine toplumun kişilikleri ile paylaşımı anlamına gelirken,
hoşgörü, kollektif bir servetin insanlar üzerinde hüküm sürdüğü lüksü kişisel kazanç haline getirmekte kullanılan araçlardan biridir. misal damıtma düzeneğinin imbiği gibi.
sanatçılar felsefe yaparken ya da filozoflar sanat yapmaya soyununca, biraz abartarak, hoşgörüde kibire ait arkeolojik kalıntılar bulurlar.

sınırsız hoşgörülülük diye bir şey olabilir mi? sanmıyorum. varsa da bu ilkesizliğe de tekabül eder.

ama hoşgörü iyidir. kişinin kendisi için de karşısındaki için de iyidir. herkesin hoşgörü seviyesi ve hoş görebileceği şeyler kendisine özgüdür ve zamanla farklılaşabilir.

ben tahammül hissini sevmem. tahammül etmem gereken insanları ve koşulları hayatımdan çıkartmaya çalışırım. elbette ki insan silmek o kadar kolay değil. değer verdiğim insanlara yeri gelirse tahammül de gösteririm ama bunu gerektiren şartları değiştirmeye odaklanırım.

tanım: hoşgörü iyidir.

normal hayatta insanların birbirlerine gösterdiği iyi niyet çabaları gayet güzel bir şey , bu anlamdaki tabiki olağanüstüdür. fakat fikir dünyasında böyle bir şey yok. ne kadar hoş görü savunucusu varsa iş fikir teatisne gelince bir anda dünyanın en hoşgörüsüz insanı oluverir. kimse kimseye de saygı falan da göstermez. belki de dünyanın en eşsiz ironi kavramlarından biridir. paket güzel ama içerik rezalet ötesi.

batı, bu kelime ile övünür durur ama , batı'daki herhangi üniversitede doğu'yu doğulu gözü ile anlatan ve batı'yı eleştiren bir doktora tezi hazırlayın bakalım. 55650 sene bile geçse o tez red yer. ama batı hoşgörülüdür hep. yersen.

yaşım yetmiyor dedeme sordum o anlattı.
herhalde türkiye’de nesli tükenmiş bir hayvan.
belki indiana jones’un aradığı kayıp sandıktır.

bilemiyorum, ben maruz kalmadım.

güzellik gören gözdedir