hrant dink

acınızı sessizce çekmek gibi bir lüksünüz yoktur bu topraklarda, dindirmezler; tekrar tekrar yaşatırlar o anı.

öldürülmesinin üzerinden 17 yıl geçti, adalet hâlâ sağlanmadı.

"türkiyeliyim... ermeniyim... iliklerime kadar da anadoluluyum."

saat 02:30 ...beni bu saatte hiç bir şey ağlatamazdı...

tetikçi serbest kaldı. azmettiriciler devlet tarafından korunmakta ve muhakkak kirli kanlı elleriyle torunlarının kopasıca başlarını okşamakta.
utanç doluyuz ahparig.

19 ocak 2007’de ogün samast isimli şahıs tarafından 2 el ateş edilmek suretiyle katledilmiş agos gazetesi genel yayın yönetmeni. ermenidir.
hayatımda vatanını böylesine seven çok az insan tanıdım, huzur içinde uyu ahparig.
unutmayacağız, unutturmayacağız.

unutmadık (bkz: ahparig)

bugün ölüm yıldönümü olan gazeteci.
unutmadık ahparig.
(bkz: faşizme inat kardeşimsin hrant)
edit: ölüm yıldönümü yarın imiş.

topluma bütünleştirici fikirler sunan ermeni kökenli gazeteci.

ölüm nedeni: birlik ve beraberlikten yana olmasıdır.

yarın...soran olursa biz birşey yapmadık dersiniz...

ayakkabısının altı delik boylu boyunca yatan bir gazeteci. o masumu katleden soyadı samast olan bir tetikçi. ki samast kilise bekçisi demektir.
dönen dolaplar arasında canına kıyılan bir güvercin .
ruhun şad olsun ahparig.

güvercin tedirginliği yaşadın bu ülkede ve sandın ki güvercinlere asla zarar verilmez. verdiler.
bir çocuktan katil yaratan zihniyete inat kardeşimsin hrant.

"kendi kimliğini ötekinin varlığına göre konumlandırmak hastalıktır. kimliğini yaşatman için sana bir düşman gerekiyorsa, senin kimliğin hastalıklıdır."

bir barışseverin, pırıl pırıl bir aydın beyninin bu beyanını beynini kullanmaktan aciz kesimler hala anlayamadılar...

kapkara bir gündü, böyle uğurlamıştık.

"türkiyeliyim... ermeniyim... iliklerime kadar da anadoluluyum. bir gün dahi olsa, ülkemi terk edip, geleceğimi 'batı' denilen o hazır özgürlükler cennetinde kurmayı, başkalarının bedeller ödeyerek yarattıkları demokrasilere, sülük misali yamanmayı düşünmedim.

kendi ülkemi de o türden özgürlükler cennetine dönüştürmek ise temel kaygım oldu. ülkem sivas için ağlarken, ağladım. halkım çeteleriyle boğuşurken, boğuştum. kendi kaderimi ülkemin özgürlüğünü yaratma süreciyle eşledim. şu anda yaşayabildiğim ya da yaşayamadığım haklara da bedavadan konmadım, bedelini ödedim, hâlâ da ödüyorum. ama artık...

birilerinin "bizim ermenilerimiz" pohpohlamalarından da, "içimizdeki hainler" kışkırtmasından da bıktım. normal ya da sıradan yurttaş olduğumu unutturan dışlanmışlıktan da, boğarcasına kucaklanılmaktan da usandım..."

18 yıl önce bugün kıydılar o'na...