içki içme nedenleri

viskiyi severim müptelasıyım. hayat mottom falan değil yani öyle değil.

bağımlılıktır. 1-2 kere içersin, sonra bağımlılık yapar, içmeye devam edersin diye düşünüyorum şahsen. ben içki içmem, içenler bundan dolayı içiyordur heralde.

sonsuz bir döngü içerisindeyim.

gece çok rakı mı içtim? sabah hemen bira gömerim.

çok mu bira mı içtim? hemen shot atmalık bir şeyler ararım.

içmeye başlayalı o kadar oldu ki artık nedensiz içiyorum.

ne demiş ünlü düşünür "sebebini senle gece gezenlere aç bir sor"

1-2 ayda bir macallan ya da lagavulin alır içerim, çünkü tadını seviyorum, yarattığı rahatlatıcı etkiyi seviyorum. kokusunu seviyorum, rengini seviyorum. bunlar da nedenden sayılıyor mu ?

# unutmaya çalışmak
# aşk
# can çekebilir
# dertlerden kaçma çabaları
# uzaktaki bir dostun ani ziyareti
# maaş günüdür belki
.

kendini aydın bir birey zannetme. onlardan olmadığını kendine kanıtlama ihtiyacı. isyan.

"gençlikte olur puştluk, o da geçer bir kışlık"

sözünden mütevellit, haftalık 10 15 şişe bira ve bir iki akşam rakı tükettikten kelli en som ne zaman içtiğimi dahi hatırlamıyor olmam. son rakıyı 3 sene felan oldu sanırım, bira da 6 ay olmuştur.

belli bir zamandan sonra ne rakının tadı kalıyor, ne de kadeh tokuşturacağın dostun tadı.

yapılan bir psikolojik araştırmaya göre* cinselliğe erişimi olmayan ya da cinsel hayatı kötü olan erkeklerde alkol probleminin görüldüğü tespit edilmiştir.

bu konu ile ilgili fareler üzerinde de bir deney yapılmıştır. eşleşmede seçici bir çok canlıda olduğu gibi insan hayvanında da dişidir. dişi, sağlıklı bir yavru dünyaya getirmek için kendisinde ki mhc geninden farklı mhc genine sahip erkek ile çiftleşme isteği duyar. deneyde bir ortama alkol ve dişi fareleri koyuyorlar. dişi farelerin içine o dişi fareler ile kardeş ya da kuzen olan (yani aynı mhc genine sahip) erkek fareler ile, o dişiler ile tamamen farklı mhc genine sahip erkek fareler bırakıyorlar. dişiler farklı mhc’ye sahip erkek fareler ile çiftleşmek isterken, aynı olanları şiddetle reddediyorlar. cinselliğe erişemeyen fareler ise her fırsatta ortamda bulunan alkolden içmeye ve alkolik hale gelmeye başlıyorlar.

edit : imla.

çok basit, verdiği sarhoşluktur. dış dünyaya kapıları kapatmanın yollarından birini bulmuş olmaktır.

hayatımız bir mücadeleden ibaret. birbirinden kötü, insana zulmeden anılara sahibiz. kaybettiğiniz bir insanın söylediği bir cümle gelir aklınıza, bir anı depreşir, ruhunuzda kaldırmakta zorlandığınız bir ağırlık hissedersiniz. onu hafifletecek olan şey bir miktar alkol almak mıdır? bizce öyle.

hepimizin ayrı hikayesi var. bizi içkiye götüren sebepler kendi içimizde bile farklı farklı. mesela ben, yıllar önce beraber dinlediğimiz, benim için çok farklı anlamı olan bir şarkının bir başkası tarafından dinlendiğini gördüm. o adama da aynı hisleri verdiğini düşündüğüm için. aynı insanın hayaliyle dinliyordur muhtemelen. sevgisi 8 yıl önceki benimle aynı mıdır bilinmez ama vardır bir şeyler.

oysa bu şarkı çaldığı zaman, dünyada sadece ben ve sevdiğim kişi vardı. hayal ettiğim her şeye bir başkasının sahip olduğunu, hatta en sevdiğim şarkının bile elimden alındığını hissediyorum. şarkıyı öyle bir sahiplenmişim, öyle sevgiyle doldurmuşum ki bir anda şarkının içi bomboş kaldı. ruhum derin bir ızdırap vadisinin içerisine düşüverdi.

bu acıyı paylaşan benim gibi milyonlarca insan var, biliyorum. kurduğumuz hayal dünyası, harcına hayallerimizi karıştırdığımız o binalar teker teker yıkılıyor. son taşlar yerinden oynarken, acısını daha fazla hissediyoruz. küçük bir pencereden bakabiliyorduk oysa. son kalelerimiz, bize özel olan o şarkıyı da yıktılar. bembeyaz bir giysinin içinde, öpeceğimiz o alnı da öpecekler. doğacak olan kızımıza, istedikleri ismi de verecekler. neticede bizden, her şeyimizi çalacaklar. içinde kuşların öttüğü o dünyamızı parça parça aldılar bizden. kalanlar da yavaş yavaş gidiyor.

bir insan, bir hayal kurar da sönüp gider. biz, öyle hayaller kurmadık. biz, başka bir dünya oluşturduk kendimize. sokaklarında gezindik, tüm ihtişamıyla kurduğumuz binalarımıza isimler verdik. gözlerimizi kapatıp, oralarda şarkılar dinledik, sihirler yaptık. o dünyamız artık çorak bir araziden ibaret. son öten kuş terkedeli çok uzun zaman oldu ama hala bir şeyler var içeride, bize ait, bizim yaptığımız. onlara da göz koydular. onları da aldılar elimizden.

ne diyelim, bu kuraklığın içinde, birkaç damla içki gerek. içelim.

çünkü rahatlatıyor. içip deli gibi sarhoş olup söylemekten korktuğunuz her şeyi bir anda kusuyorsunuz. pişmanlığı bir yana, cidden rahatlatıyor.

seviyorum.

uykuya dalmamı kolaylaştırıyor. muhabbete renk katıyor. kafamın daha çok çalışmasını sağlıyor.

denize nazır ikindi güneşine karşı iyi gidiyor.

bu kadar pahalı mı olur diye, dertten içiyoruz.

içmek zor be güzelim..
sen yanim da yokken..

ağlamak ve düşünmemek.

tadını seviyorum.

kural 1 : efkârdan sebep alkol içilmez , alkolden sonra efkârlanırsın ki lezzeti alâ olur.

bi söz verdim kendime. mutluluktan delirecek duruma gelmeden içmeyeceğim diye.. çünkü sevgimi, hayatımı, aşkımı, geçmişimi, geleceğimi rakı sofralarına emanet etmek istemiyorum. anca aşkım, sevdiğim dediğim insan yanımda olursa bulurum kafayı alkolle. yoksa zaten yaşanılan hayat yeterince çarpıyor kafayı bir de oturup derdime içemem. mutluluktan içilirse içilir bence.

"bi sorrrsanaa neden içiyorum nedennn??"
"tamam, neden?"
"ne neden???"

(bkz: o)

değişken eşya sıfatını üstüme yığıp giden kadim katyuşa.

boşluğu doldurmak.