insanları anlamak

yoran bir eylem.
adam herkesle kavga ediyor mesela, tüm sorun kendisiyle olan kavgas; anlıyorsun. biri bir şeyi şiddetle eleştiriyor, aynada kendinde görmekten korktuğu o şeyi anlıyorsun. biri çok üzgün, belli canı sıkılmış; onu üzen asıl şeyin ne olduğunu belki karşındaki anlamıyor ama sen anlıyorsun. "alınmazsan, iyiliğine söylüyorum canım." diyor, alınmıyorsun ama karşındakinin değersizlik duygularını anlıyorsun. anlamakla beraber bir se anlayış gelişiyor ki düşman başına. "ben sizin ananız mıyım kardeşim hepinize anlayış göstereyim?" diyemiyorsun çünkü fıtratınla döğüşülmez guzum. çözüm iletişmemek. görmezsem bilmem, bilmezsem üzülmem. mis gibi.

ayyyy beni anlasınlar azıcık ***
yetti gari...

2010dan beri bir gerizekalı artışı mevcut ve durduramıyoruz, anlamak da pek mümkün değil. biri de kuşkulanıp ulan acaba dese şöyle bir sorgulasa hayatı değişecek ama nerde...

başkalarını anlama ''ben'' yerine ''biz'' diyebildiğimizde, her şeyi affedebilme yetisi kazandığımızda ve karşı tarafın gözüyle dünyaya bakabildiğimizde gerçekleşir. biz olabilmekte herkesin kendine has özellikleri olduğunu kabul edip, bunlara saygı göstermekle olur. diğer insanların farklılıklarını takdir etmeyi öğrendikçe iletişim becerilerinizin arttığını gözlemleyebilirsiniz. insanları tanımaya başladıkça da umutlar, korkular, sevinçler, üzüntüler, kaygılar gibi birçok ortak yönünüz olduğunu göreceksiniz.

insanlar çok tuhaf ve gittikçe daha da tuhaf olmaya başladı. insanları anlamak diye bir şey yok.

çok fazla uğraşmaya gerek olmayan bir durum,

oluyorsa olur olmuyorsa hadi azizim görüşürüz sonra.

zordur insanı anlamak, anlaşmak... kimi zaman imkansızdır hatta.. hani zülfü der ya bir şarkıda:
'kardeşin duymaz...
eloğlu duyar.'

yargısız infaz yapmamak için elzem olan davranıştır.

insanları anlamaya çalışma kanser olursun.

insanları tanımak, insanları anlamak, gerçek seveni bulmak öylesine zor.

aslında hakikat ortada da, hakikat işimize gelmiyor. yoksa anlaşılmayacak bir şey yok.

insanları anlamak için 'varsayım' kurmak gerekir. oysa varsayım tehlikeli bir kibir tuzağıdır.
olmayana ergi yöntemi kullanmak zorundasındır.
bunu yaparken kişisel yönelim hataların ve karmaşaların varsayımına araç olur *
varsayım kurarken kendi kibirinin tuzağına çekilirsin.
anlamaya çalışmadan temiz kalplilik ve saf duruş ile insanlara yaklaşmak en doğrusudur.
bırak her ne ise, o hal oluşunca anla ve yargını o zaman oluştur. o hal gerçekleşmezse de anlama gitsin. bırak dağınık kalsın.