ironi

çok sevdiğim ve sıklıkla uyguladığım bir espri malzemesidir. gülmek; sağlıklı olmanın farklı bir versiyonudur. bu sebeple, genelde hem espri yapar hem de ironik cümleler kurarım.

hayatın ta kendisi . yaşatıyormuş gibi yapar her zaman .

gördüğüm kadarıyla çaylakların uğrak başlığı olmuş.

t: bazen bazı insanların sırf bu kavramı anlayabilmesi için ilkokul çocuğuna anlatır gibi anlatma zorunluluğu hissiyatı içerisine girdiğim ve sırf bu hissiyat sebebiyle gerildiğim kavram. bir de bunu rezil olmaktan kaçış kelimesi olarak kullanan var. baktı ki işler istediği gibi gitmiyor, hemen "ironi" ya bi s.

nedense pek çok kişi ironiyi anlayamaz.

zeki olmayanların anlamadığı ifadeler.

''o ney kız adımızı da mı unuttun''daki erkek ismidir..

"(bkz: tiye alma)" yöntemini kullanarak bir olayı, bir olguyu karşısındakine anlatma biçimi

demir sevici.

fazlasıyla var gerekli gereksiz her yerde hemde.

şöyle bi ironi var.. adam gerçek addettiği olgu üzerine farklı bi sembolik gönderimde bulunuyo lakin aslında gerçek addettiği olgu yok. bu sebeple ironinin altı boşalıyo ve refleksif bi hale geliyo, kendine dönüyo. bir başkası yapılan ironiyi okurken onun kastettiği bağlamdan ayrı ve farklı bir olgusal sembol gördüğü için gerçek ve ironi yer değiştiriyo. işte epistemik mantık derslerinde buna popoyla gülme adı veriliyo..

yapamayanların, ironimi anlayamıyorlar dediği şey.

tam öyle değil o. bir şeyi zıddıyla anlatmaya ıkınmışsındır ama bir yerde sarkazmla karıştırdığından, kullandığın sözcükleri gerçek anlamlarıyla anlamıştır biri. e çünkü gerçek anlamıyla anlaşılabilecek bir şey dürtmüşsündür. nitekim basbayağı da gerçek anlamıyla yazdın sen o kısmı. bir sonraki cümlenin tam tersi bir anlamı o paragrafa koyduğumuzda birbirini yanlışlayan bir düşünce akışı elde ediliyordur. kaçınılmaz olarak iki zıddan birini kabul eder zihin. sonra vay efendim ironimi anlamadılar.

ironiye ıkındığın bir paragrafta gerçek anlamıyla yazdığın tek bir cümle varsa kimseyi suçlama: git çalış! paragraf ve o paragrafın tüm cümlelerine hükmeden bir ana fikir bile yoksa ironiden önce yazmayı belle.

tek bir cümleyle yapabiliyorsan da cidden bravo. alkış!

ülkemizdeki insanların pek anlamadığı olgu.

bir kere tadını aldınız mı bir daha bırakamazsınız.

kararında olmaz ise yediğiniz dayağın tadına doyamazsınız, bırakamazsınız.

herkesin yapmaması gereken bana yapışan hal.
ironici geldi apla diyesim geliyor, ciddi tanımlar okurken.
o gada da ciddiye almayın buraları.
merak ettiğim şeyleri gogıl amcaya soruyorum normal sözlük tanımları düşmüyor.
ezcümle gogıl bizi ciddiye almıyor, bari eğlenelim.

emperyalizme küfreden sovyet rusya'nın emperyalist bir devlete dönüşmesi.

bazı şeyleri düz bir şekilde anlatmaktansa tam tersi bir şekilde ortaya empati duygusunu da kataraktan anlatmanın daha anlaşılır olmasını sağlayan anlatım biçimi.
şöylee bir de ironi örneği bırakayım şuracığa.

linkin sonundaki yol hakkında bilgi: mağdur kişi kırmızı mont ve beyaz pantolon giydiği, pembe telefon kullandığı için tacizciye veya tecavüzcüye tahrik indirimi veren yüce türk mahkemelerinin hakimlerinin izlemesi ve izlerken en azından birazcık olsun empati yapmalarını rica ettiğim bir videoya çıkıyor.
daha fazla örnek için buradan.

bunu yapan insandan çok anlayan insan bence zekidir. çünkü yapan kişi ne yaptığını biliyor, sana sunuyor; sen de onun ne olduğunu anlıyorsun. lan az önce "poğaça simit yedim, çay da içtim demek ki ekonomi iyi" yazdım twitter'da, adam cevap olarak yramı da ye yazmışshjdhsg. ne yazayım şimdi bahattin abi sabah sabah ya yarıldım.

bir ateistin, yahudinin ya da hristiyanın icadı olan cihazla, yine bir ateistin, yahudinin ya da hristiyanın bulduğu sosyal medya ağlarında; kendisi gibi düşünmeyen/yaşamayan insanları 1400 yıl öncesindeki şartlarda yaşamadıkları için eleştirmek.

adam elinde iphone, peygamberin sünneti böyle diyor diye vahşiler gibi elle yemek yenmesini savunuyor. elde iphone, kadınların giyimlerine karışan yobazlara hak veriyor. elde iphone, kuran'a göre yaşamıyoruz diyor.