istanbul'u çekici yapan detaylar

bana göre boş küme olan konu.

insanın orada yaşaması için kafayı yemiş olması gerek. isteyip de kaçamayanları allah kurtarsın!

o kadar kalabalıktır ki aynı anda yokolup varolmak mümkündür.

neyse ki; bütün ömrümü değil de bütün gençliğimi yiyip bitirdikten sonra izmir'e, şu cağnım köye göçmeme neden olması benim açımdan.

neyse ki; izmir'in bütün ömrümü değil de bütün gençliğimi yiyip bitirdikten sonra kendisine tekrar göçmeme neden olması benim açımdan.

* *

zeki olanın deli paralar kazanabileceği bir şehir olması.

her şeyiyle eşsiz bir şehir olması

artık çekeceğinin de fazlasını alıp; dolup, taşıp, doyup, kustuğu için "detay" özelliğini yitirip antipati haline gelmiş özelliklerdir.

bir gün yenikapı’da inip vefa’ya doğru, boza içmek için yürümüştüm. hem de güğümden yeni çıkmış. taze, sıcacık ve üstünde tarçın… ardından bozanın verdiği enerjiyle yürüyerek civar yerleri gezdim. en son da marmaray’a atladım, oturamadım ama hiç yorgun değildim. o tarihi yerlerde yürüyüp güzel lezzetler tatmak, iyi ki istanbulluyum dedirtti.

birisinin bunu yapması gerekiyordu.

boş küme. ha pardon tek çekici yanı arkadaş çevrem.

hatalı başlık.

olması gereken;

(bkz: istanbul'u çekilir yapan detaylar)

iki kıtayı birbirine bağlamasıdır.

hiç şüphesiz ki denizi. bayılıyorum kadıköy'de, maltepe'de sahilde yürümeye

az önce dizide gördüm, boğaz ve ona takılan gerdanlıklar.
valla özledim seni istanbul.
bekle beni gelicem.
üsküdar'da çay içecem.
üstelik çok sevdiğim bir yazar ile.
de mi jess.*

karmakarışık kültürel bir zenginliğe sahip olmasıdır. milyonlarca yıldır yaşayan bir şehir olmasını bir kenara bırakalım ve bugün yaşayan milyonlarca farklı insanı düşünelim. birçok farklı dinden, ırktan ve türden insan var istanbul'da. ve bu insanları tek bir karede dahi görebileceğimiz onlarca sokak ve semt var. örneğin gültepe ve levent'in arasındaki beş dakikalık kısaca yolu yürüyerek anlayabiliriz bu kültürel cümbüşü. gültepe varoş, fakir ve bakımsız bir semt iken, levent zenginliğin ve lüks hayatın semti. bu iki semt arasında sadece bir cadde var diyebiliriz.
kadıköy kadife sokak'ta yürürken bile, o beş dakikada turlayabileceğimiz sokakta onlarca farklı insan görebilmek mümkündür. resmen belgesel izlemek gibi galiyor bana. bu kadar farklılığın olduğu şehir de insana çekici geliyor tabii ki. sokaklarıyla, semtleriyle ve her şeyden önce güzeller güzeli boğazıyla tekdüzeden uzak bambaşka bir şehir istanbul.

kendisine olan nefretim.

boğaz köprüsü
rumeli feneri
anadolu kavağı
beyoğlu
eminönü ve balıkçıları
kumkapı ve meyhaneler
sirkeci garı
aksaray
dolmabahçe ve inönü stadyumu
beşiktaş ve heykel
kız kulesi ve adalar
istanbulda sonbahar.

bence kız kulesi ve 15 temmuz şehitler köprüsü

konumu yeter.