kadınların abi diyeyim de yavşamasın mantığı

(bkz: hoşlanılan kızın abi demesi)

doğru mantıktır. bende hoşlanmadığım kızlara kanka derim.

işe yaramayan bir davranıştır.

yoo işe yarıyor. o yüzden sözlükteki benden yaşça büyük/küçük fark etmez tüm erkekler abim, kardeşimdir.

yüz vermemeniz gerekir bu tipte kadınlara emin olun siz yüz vermezseniz pesinize takılırlar.

ben de bana `abi` diyen kadınlardan uzak duruyorum. demek ki beni hem yavşayacak biri olarak görüyor hem de bu düşünce onu rahatsız ediyor.

bu kadar zorlamaya gerek yok, yanında rahat olabildiğimiz insanlarla muhattap olalım.

kadınların kalbimizi kıran davranışıdır. evet.

iyi ki yapıyoruz.

erkeğin her söylediğini yavsamak olarak algılamak doğru değil. iyi bir söz bir iltifat ederken açıklama yapmak zorunda hissetmek, cümleye yanlış anlama diye başlamak zorunda kalmak hoş değil. ileri giden haddini aşan olursa net bir şekilde rahatsızlık belirtilebilir. zaten o halde devam ediyorsa lafla yola gelmez biriyle ne işiniz olur onu sorgulayın.

abi diyorsa yavşama sende.

erkekleri tanımamış kadın mantığıdır. eğer ki erkek kişisi size yavşamayı kafaya koymuşsa isterse bacanak çekin, acımaz. cansız eşylarla ilişki yaşayan erkekler bu numarayı yemez

korunma mekanizmasıdır. sebepsiz de değildir.

niyet bu olduğunda gayet mantıklıdır.
adam olan erkekte işe yarar bence.
ama kimi tip bireylerin bunu önemseyeceğini de sanmam.

benim burada her hanım kızımıza kardeş demem gibi diyemeyeceğim elbette...
kadınlar yavşamaz zaten de.

insanların cinsiyetleriyle ilgilenmiyorum.
hepsini kardeşim olarak kabul ediyorum.
kardeş olmak daha güzeldir zaten.

kadının neden böyle demek zorunda bırakıldığını sorgulamamız gerekiyor önce.

sen abi gözüyle bakıp ona göre davransan da o bir noktada sana o gözle bakmıyor. sen abi içtenliği ile severken onun sevgisi başka bir boyuta evriliyor. 10 yaşındaki kız 23 yaşına geldiğinde aradaki yaş farkının azaldığını düşünüp "abi demesen mi artık?" mooduna giriyorlar. belirli yaş aralığı erkeğin andropoz tribi diyorum ben buna.

gelelim bu abi deme alışkanlığına. ben de sıklıkla yapıyorum bunu. çünkü zamanında sütten ağzım yandı. küçüklüğümden beri abi dediğim adamla evlenme noktasına kadar geldim, "ula noliyii biz abi kardeşiz, abi kardeş gibi büyüdük, olur mu öyle şey biz evlenemeyiz" diyerek aydınlattım yeri göğü.

abi aşağı abi yukarı bundan sonra. yavşamasın, kız mı kalmadı lan memlekette!

abi yine iyi ya. bir kadının bir erkeğe bacım dediğini işitti bu kulaklar.

ulan benden büyük teyze bana abi demişti. daha o kadar düşmedim ben, nekrofili miyim kancik karı..

geçen gün muhafazakar diyebileceğim bekar, kadın iş arkadaşlarımdan birisini, abi dediği yine bekar bir başka iş arkadaşıma masaj yaparken gördüm. hoş evli olsalar ne olacak. böyle oturtmuş masaya bildiğin masaj, ben girmesem belini kütletecek nerdeyse. yani ben gayet modern bir kadın olarak, kadın veya erkek ev dışında, hele de bir iş ortamında hiç kimseye masaj yapamam. bunun abilikle muhafazakarlıkla da alakası yok. bu bir kadının kendine saygısıdır evvela. "abi diyen" o zihniyetle bile baksam görüntüye, "abi deyince" bu çirkin görüntü kalkmıyor ortadan yine.

bazen, abi diyen o zihniyet kendi içindeki dürtüyü mü bastırmaya çalışıyor acaba? diye de düşünmüyor değilim.

ek olarak; kral, reiz, gardaş, kardaş ve kardeş de en az abi kadar hatta belki abi'den birkaç tık daha rahatsız edici. en azından nezdimde böyle.

abi diyen de sonradan abi dememeye başlıyo çok acayip geçen 10 yaş küçük bi kıza abla derken buldum kendimi felek çember ve ben üçümüz oturuyoruz resmen..