kadınların mutsuzken saçını kesmesi

yahu artık saç kestirmeye de çekiniyo insan. ben kestirdiğim zamanlar gayet de iyiydim. her şeye de bi analiz yapılmasa!

mevzu derin...

değişiklik isteğindendir. dramatize etmek edebiyatçıların işidir. biz yolumuza bakalım.

artık kesmiyorum beni o mutsuzluğa iten insanlarla iletişimi kesiyorum.
saçlarım geç uzuyor zira.

öyle olmayandır.
kadınlar saçını kesince daha mutlu olurlar.
oluşan feminen hava mutlu eder.
çünkü,
kısa saç radikal bir harekettir.
o radikallik kadını mutlu eder.
vay efendim, mutsuzdu ondan kesti değil.
canı öyle istedi ondan kestirdi.
burdan magazin yaratmayın.
salın kadınları.

yooo alakası yok mutsuzlukla,depresyonla,ben istediğim zaman istediğim moddayken de kesebilirim saçımı.

bu tarz şeyler yapan kadınlar var, kadın değil tüm insanlarda karşılaşabilirsiniz. insanlar dönem dönem değişikliğe ihtiyaç duyarlar ve bazen bu değişiklikleri tetikleyen durumlar olabiliyor, olmayadabiliyor çok takılmayın böyle şeylere. en nihayetinde insanlar saçını kestirmek istedikleri için kestiriyorlar çokta bir mana yüklememek lazım ayrıca bazı hanımefendilere kısa saç aşırı yakışıyor, hiç uzatmasalar keşke.

saçları kolay uzayan kadınların kararı olsa gerek. benim öyle kolay kolay uzamıyor, dolayısıyla kesecek cesareti bir yerden bulamıyorum. mutsuz eden etkeni keser atarım ben ama saçımı asla. neinn!

daha bugün kestirdim.* yoksa ben... tövbe tövbe.

mutlu mutsuz farketmez bana. ensemi kapatan saç olunca sinir olurum gider kestiririm. sevmiyorum uzun saçı.

neden her yerde sürekli dirildiğini merak ettiğim konu. ramazanda orucu şu bozar mı diye her yıl aynı şeylerin izletilmesi gibi.

mutlu hissetmek için kesin saçlarınızı ey.
hüzün başka yollarla çözülebilir.

buna göre sinéad o'connor oldukça mutsuz olmalı.

az önce yapıp pişman olduğum eylemdir.

bütün eleştirileri göze alarak diyebilirim ki, kadının, (ama bir başkasının tercih edildiğinden, ama farkedilmediğinden, çoğu zamanda çaresiz kaldığından) en çokta kendisine küstüğü dönemlerde yaptığına inandığım eylemdir.

sizde bunu yediniz.
hea zaten saçlarını mavi, pembe gibi renklere de o yüzden boyatıyorlar.
olm sac seklinden psikolojik analiz kasmayı size kim öğretti? ferdi tayfur, necla nazır filmi mi ulan bu.

bu durum bana pek gerçekçi gelmese de demek ki gerçekten oluyormuş... şahsen ben kestirince mutlu oluyorum.

her kadın için genelleme yapılması yanlış olsa da benim için geçerli olan durum. hayatımda iki- üç kere yaptım bunu. öyle ucundan da değil; belime kadar olan saçlarımı kısacık kesecek kadar. işin kötü tarafı bunu yaptığım için hiç pişman olmadım ve hatta gerçekten rahatladım. belki psikolojik olarak ‘hey mum, sen saçlarından bile vazgeçtin, daha nelerden vazgeçemeyeceksin?’ durumu vardır.
hala mutsuz olduğum dönemlerde uzun uzun aynaya bakarım ve ellerim saçıma giderken bir gözüm makası keser.

şunu bildiğimden beri saç kesmek beni üzer. ne bileyim insan sinir sistemini keser mi ?
vallahi kesiyor ve rahatlıyor işte. ama uzatana kadar da canı çıkıyor insanın.

"memeli bedeni milyonlarca yıldır evrimleşmektedir. insan ve hayvanların hayatta kalma yeteneklerinin bazen neredeyse doğaüstü olduğu görülür. bilim sürekli şekilde insanların ve hayvanların hayatta kalmalarıyla
ilgili şaşırtıcı keşifler getiriyor. saç sinir sisteminin bir parçasıdır. dışşallaşmış sinirler olarak düşünülebilir. beyin sapına, limbik sisteme ve neokortekse çok fazla miktarlarda önemli bilgi aktaran bir tür son derece evrimleşmiş duyarga ve anten olarak düşünülebilir. saç kesildiği zaman ortamdan alınan ve ortama gönderilen aktarımlar büyük ölçüde engellenir. bu hissizleşme ile sonuçlanır…"

sebebi mutsuzluk mu tam emin olamasam da çoğu kadın büyük çaplı bir değişim yapmak yapmak istiyorsa buna saçı ile başlıyor. ben de hayatımda yeni bir döneme başlıyorsam geçmişi çok hatırlamamak adına saçımı kestirir veyahut boyatırım.