kamp yapmak

fakir olduğum için yapamadığım eylemdir. çadırım olaydı keşke.

kalabalıktan uzaklaşıp, tabiatın güzellikleriyle iç içe vakit geçirmenin en güzel yoludur. gerekli ekipmanlar ve yol arkadaşın varsa tadından yenmez.

en çok istediğim şeylerden biri. psikolojiye çok iyi geldiğini düşünüyorum. kendi başıma yanıma kedi ve ya köpek ve bir sürü kitap alıp üç dört gün her şeyden uzak kalmak... insan yok, dert yok, üzücü haberler yok. yanımda sadece samimi bir dostum var ve kitaplarım. insanı hayata bağlayan aktivitelerden biridir.

nevşehirde kızıl vadidesin hafif den rüzgar esiyor çadırın önüne oturmuş elinde çayın kapadokyanın güzelliğini izliyorsun..

mutlaka kendinizi koruyacak ve ısınacak ekipmanlarınızın eksik olmaması gerekir. başlardaki tecrübesizliklerin ardından bize çok şey öğreten hoş aktivite.

insanın doğaya yani asıl ailt olduğu yerde zaman geçirmesi.

bu yüzden kamp insanların hoşuna gidiyor, çünkü ait olduğumuz yerde, doğayla iç içeyiz.

biz de bu dünyada yaşıyor, ve huzuru orada buluyoruz.

bu aralar luciferin içine düştüğü batak.

abartı ekipman olmadan ormanın içinde sessiz sakin huzurlu kamplar dilerim herkese.

yabani hayvan için temkinli olmayı unutmayın. 50 adım kuralını unutmayın.

yabanda kamp yapmaya başladıktan sonra şehre inmek koyuyor insana. az malzeme, bol keyif ile hayatınız güzelleşir.
şu yasaklar bitsin de gidelim artık yeter.

(bkz: hayattan zevk alıyorum aktiviteleri)

belki burda anlaşıp arkadaş edinip yapalı bilecek bir şey.

hazır başlığı görmüşken sormadığım bir burası kalmıştı. otomatik çadır diyorum kullananlardan bi turuncu alabilir miyim.

tanım: yalandan cadırda kalmalı eyleme verilen isim.

çadır, uyku tulumu, mat, ıvır zıvır falan derken veriyorsun 3-4 bin lirayı sonra sanıyorsun bir karşı cins düşürürüm.

başlıyorsun dağ tepe gezmeye, dağ tepe dediğim 2 bazen 3 hadi ilk heyecan 4 gün sürsün...

gidiyorsun bir kamp alanına arabanla ve çadırı kurup, piknik tüpü yaktıktan sonra konserve veya yanında getirdiğin yemeği yiyor ardından uzanıp yahut gezerek sindiriyorsun yediklerini.

bu arada aklında tek düşünce var; döndüğünde fotoları merve'ye gösterip onuda çağıracaksın ve o da gece içilen şaraptan sonra korkup sana sarılacak sonra sevişeceksiniz.

düşüncelerinle boğuşurken tuvaletinom geldiğini farkediyorsun, küçükse kenara çöğdürürsün ama büyükse atla aracına en yakın köye gidip işini hallet veya 3 katlı yumuşak selpakla kıçını sil...

akşam oldu şimdi bi çay yapma zamanıdır deyip evden getirdiğin çayı demliyorsun yanında kurabiye, bisküvi neyse açıp yiyorsun gece oldu mu güzelce uyuyorsun sonra adı kamp oluyor ama bu bildiğin piknik oldu benden söylemesi.

değmez merveyi ormanlık alanda iğfal edeceğim diye bu kadar zahmete girmeye!
bakma merve maceracı erkek, kampçı falan seviyorum diyor ama aslında insan kaynakları müdürüne hasta, sadece seni madara ediyor!

bas 4 milyarı güzel bir butik otele, çağır hayriyeyi (evet merve'nin asıl adı hayriye ama o hep merve diye seslenilmesini istiyor kendisine) beraberce eğlenin.

benim içimde büyük bir pişmanlık barındıran. duyduğum veya gördüğüm zaman içimi sızlatan. bir zamanlar aptallığımdan en yakın arkaşımla yapma fırsatını kaçırdığım ve bunun için pişmanlığımı kelimelerin anlatamayacağı bir hayal.

sürekli niyetlendiğim, bir türlü başaramadığım kafa dinlemelik planım.

herkesin hayatında yapması gereken durum. silah bulundurulması gereklidir yanınızda. olası bir yaban hayvan sesi duyulduğu zaman havaya ateş edildiği zaman uzaklaştırılmalıdır.

harika bir şeydir. türkiye de biraz zor tâbi.

kamp tesisleri veya nispeten insan yerleşkelerine yakın alanlarda çadıra uzanıp gönül rahatlığıyla uyuyacaksanız lafım yok.

diğer türlü dağın başında kamp yapacağım ayağına çadırda uyumak nedir. yaklaşan eli fenerli bir avcıyı bile görmezsiniz. daha bunun sürüngeni var, yırtıcısı var... yaralı bir domuz çadırınızın içinden orada o çadır aslında yokmuşçasına geçer, aklınız orada kalır sonra.

çocukken korkup yorganın altına saklanma olayının aynısı, temiz hava alacaksan döt kadar çadırda ne diye kendi gazını soluyorsun.

sonra efendim anadolu diyarında yüksek rakımlı yerlerde bulunursanız aylardan ağustos bile sizi kurtarmaz, en kalın kışlıklarınız yanınızda olsun, sonra ateşin başında önünüz kavurga kavururken arkanız harman savurur. sindirim sistemi hassasiyetleriniz varsa gece gece fazla uzaklaşamayıp kamp alanını batırırsınız maazallah.

yanınızda köyü, yaylayı, dağı, ormanı tanıyan, tecrübeli arkadaşınız yoksa oturma organınızın rahatını hiç bozmayın, yoksa yaptığınız iş şamata yapıp hayvanların rahatını ve kendi sağlığınızı bozmaktan ileri gitmez.

tek başıma ve mümkün mertebe itin öldüğü yer olarak tabir edilen yerlerde gerçekleştirdiğim aktivitedir. çıkıp doğa yürüyüşleri yapılır, yol boyu çıkan manzaralarda çekilen fotoğraflarda işin bonusudur.

bu sene açılışını yapıyorum eşyalarımı hazırladım 04.00 da yola çıkıyorum.