kamp yapmak

uğraştırıcı olarak gördüğüm yapanların ayrı bir zevki var diye anlattıkları çadırlanma durumudur.

çok istemiştim. her seferinde iptal oldu bütün kamp planlarım. dedim bu kez oldu. çıktık yola. çadırı kurduk. kapadokya aşk vadisindeyiz. manzara mükemmel arkadaşlar kaliteli. ne oldu dersiniz. yağmuuuur yağdığı. ama yılmadık bekledik. yağmur dindi tabi ki. sonra ne oldu. thor çekicini eline almış şiddetli yağmur ve şimşeklerle geldi.
pes ettik. yine kamp yapamadım anlayacağınız.

yapmaya hedef koyduğum aktivitelerden birisi olur kendileri

ege - akdeniz arasındaki bölgede random yapmaya başlayacağım aktivite, bagajı lebaleb camping malzemeleri ile doldurdum. *
kamp arkadaşı olmak isteyen varsa seslensin efenim.

hiç yapmadım çok da merak ediyorum

kuksa bardağı, magnezyum çubuğu gibi enterasan malzemeler ihtiva eden hobi ve turizm şeysi.

benim anladığım kadarıyla bu işi sık ve artık profesyonel seviyede yapanlar tam bir kaşar oluyor.

baba telefon şarjı diyorsun güneş paneli çıkarıyor. kış zamanı çadır içine soba kuruyor. ateş yakmak için garip teknikleri var ( ateşin yanına çukur kazıp hava veriyor ordan ). suyunu isterse ağaçtan bile çıkarabiliyor. suyu filtreleme yöntemleri var. ağaçlardan bardak yapabiliyorlar (kuksa bardağı). genelde doğal olarak her sorunlara bir çözümleri var. garip insanlar çoğu hatta.

artık epey maliyetlidir.
2-3 yıl önce husky çadır almıştım 500 gaymeye o şimdi oldu 1.5k. hiç yapmayıp niyetli olana sabır diliyorum. zira adam akıllı bir sırt çantası bile 400 liradan aşağı bulunmuyor.
bir de benim gibi tek başınıza kamp alanlarından ziyade dağlara çıkıyorsanız sahipsiz köpeklere karşı yanınızda bir adet rüzgar çakmağı ve deodorant bulundurun. ateş her hayvanı kaçırır da siz yine de panik yapıp zarar vermemeye bakın. onlarınki de can.

son 4-5 yıl içinde popüler olan doğa içinde konaklamadır. otel fiyatları saçma sapan yükseldiğinden dolayı çok fazla tercih ediliyor. şu sıralar bende düşünüyorum ama gidecek kimse kalmadı.

turkiye gibi cok da guvenli olmayan ulkelerde sadece kamp alanlarinda yapilmali. gece uyurken basiniza bir gelebilir yoksa.

ıslak çoraplardan daha kötü bir şey yoktur ama ıslak çoraplardan kuru çoraplara geçişten daha iyi bir şey de yoktur.

hayatta hiç yapmadığım ama en çok yapmak istediğim şey.*

türkiye'de en çok karadeniz yaylalarında yapmak istediğim aktivitedir. özellikle huser yaylasında kamp yapmak mükemmel olur.

çadırı kurduktan sonra bir ağaca yaslanıp ilk biradan alınan o iş tamam az keyif yapayım yudumu.. hiçbir şeye değişmem.

hiç yapmadım ama gerçekten yapmak istediğim aktivite.belki bir gün.

doğayla bütünleşmeyi ben de seviyorum ama bu kamp yapma hastalarının nedir bu 'kampa gidelim' ısrarı anlamak mümkün değil. her sene bu zamanlar niye bu ısrar? yapamam dedikçe neyi zorluyorsunuz, gidelim dönelim işte ona varım.otun böceğin arasında uyumak zorunda mıyız? neden orta asyadan dün göçmüş gibi davranıyorsunuz? kamp eşyaları satan bir lobi tarafından fena halde dolandırıldığınızı düşünüyorum ayrıca. bir sürü luzumlu luzumsuz şeyi hunharca satın alıp, kendinizi dağa bayıra atıp, instagramda saniye saniye paylaşmanızın başka açıklaması olamaz.

yakın zamanda kamptan dönmüş biri olarak biraz hislerimden bahsetmek istiyorum. öyle hayatını kampa adamış, bu işin bağımlısı falan da değilim. gideceğim zaman sağdan soldan malzeme toplayıp öyle giden biriyim yani. halihazırda bi çadırım bile yok çünkü dediğim gibi bunu çok sık yapan biri değilim. ama iki gün önce bir kampa gittim ve hayatımdan tat aldığım çok nadir anlar yaşadım. öncelikle ilk kez beraber gittiğim bir arkadaş grubu vardı. onlar önceden tanışıyor tabii ama ben hiçbirini tanımıyordum. velhasıl tanışma faslı oldu, baktım çok da tatlı insanlar. orda şunu anladım, kamp ortamı kasıntı ve tatsız insanlara göre değil. kendi keyfini kaçırırken seninkini de kaçırıyor. neyse çok fazla detaya girdim, kısaca ilk anda hissettim yani kampın çok keyifli geçeceğini, ki öyle de oldu. her şeyi beraber yaptık, kimse kimseyi yormadı, - hem ruhsal hem de bedensel anlamda - bu yönler benim için çok kıymetli. kendimi olmam gereken yerdeymişim gibi hissettim, doğada. zaten sırf bu his için bile gidilir aslında, gerisi biraz bahane. mangalıydı, yemeğiydi, alkolüydü, muhabbetiydi derken zaman nasıl geçti anlamadım. beraber oyunlar oynamak, ateş başı hikayeleri, herkesin içine dokunan şarkıyı söylemesi, gece de ormandan çıkıp, ışıkları kapatıp yıldızları seyretmek. hatta öyle ki, bir yıldız bile kaydı. benim için olabilecek en anlamlı dileği tuttum. çok güzel fotoğraflar çektim, telefona daha az baktım. bir sürü yavru köpek vardı, onları sevdim. iki gün bolca ağaçlar arasında, yaylalarda yürüyüş yaptık. insanlarla iletişimde oldum, yeri geldi tek başıma hamakta sallanıp ağaçlara baktım. insan sesleri, kuş sesleri, köpek sesleri, ateşte çatırdayan kozalaklar, rüzgarın ağaçlarda gezinişi, bazen de sessizlik. hepsi o kadar güzel, o kadar değerliydi ki. kendimi uzun zamandır bu kadar iyi hissetmemiştim. yine söylüyorum çok sık giden ve öyle günlerce doğada kalan, kalabilen biri de değilim aslında. ama bana her yönüyle çok iyi geldi, çok şanslı hissettim o an orda olduğum için. yaşamın verdiği hediyeleri almak, alabilmek ne güzel. umut doldum yeniden, en yakın zamanda tekrarlamayı da istiyorum. umarım yine bir fırsat çıkar karşıma. hayatımda olması gereken bir şey bu çünkü çok iyi hissettirdi. gitmek için bir bahane bulun ve gidin derim kampa. gece kalmasanız bile doğanın içinde olun bir şekilde, temasta bulunun. içinizde ne kapılar açılır, hayret edersiniz. bu mutluluk bana bir süre yeter artık. bundan sonra yine kendim için bir şeyler yapmaya devam ediyor olacağım. bu pek bilgi içerikli bi entry olmadı, biraz konudan konuya da atladım ama içimden geçenleri yazma isteğim vardı, ben de onu yaptım. herkese kendini bulduğu, bulacağı anlar diliyorum.

birçok kişi için sıkıntı olarak sayılabilecek şeylerin yanında. kamp yapmak dinlendiricidir. hatta eğer ki daha özgür olup kamp alanları ve insanların pek de olmadığı yerlerde takılırsanız hayatta kalma yeteneklerinizi bile geliştirmenize yardımcı olur. olmadı en kötü bir kaç yaban domuzu arkadaşdan alacağınız ezikler ve bir miktar korku ile ayrılabilirsiniz.
eğiticidir. mesela kamp yapan, yapmayı bilen insan çöplerinin ağzını sıkıcı bağlayıp yükseğe asması gerektiğini bilir. yapmazsa başına ne geleceğinden haberdardır. uzun yürüyüşler ve ağaç gölgelerinden verilen molalar insanı oldukça iyi hissettirir. hiç bitmesin ister ve bir o kadar da ter kokar insan bir süre sonra. tuvalet problemlidir mesela birçok insan için. ya da işte böcek vs.. kamp yaparken böceklerin genelinin seninle bir derdi olmadığını hatta elinden geldiğince senden uzaklaşmak istediğini öğrenirsin. aynı ortamda olmak zorundasınızdır çünkü özellikle yazın yapılan kamplarda gölgelik olan yerler bellidir ve ağaçların altıdır. onlar da siz gibi gölgeye sığınır. doğru yeri bulunca ve çadırı kurup en yakın ağacın altına yerleşip ilk kahve ile içilen sigaranın tadı hiçbir şeyde bulunmaz. genelde insanlar yanlarına kitap almaları gerektiğini düşünürler ama bu yanıltıcıdır. kampta diğerinden biraz uzaklaşıp yalnız kalmayı hedefleyenler bilirler ki yazmaktan keyif alınan bir kalem ve ayakta bile yazılabilecek rahat bir defter muhteşem gider.
yapılan yere göre hayvan profili değişmekle beraber kuş ve böcek sesleri hiç eksik olmaz ve uyurken ninni gibi gelir o sesler uyanınca da tatlı bir merhaba gibi hissettirir. büyük hayvanlarda ise yaban domuzuna dikkat etmek gerekir. hele ki yalnız ve pek de insanların olmadığı bir yerde yapıyorsanız. kesinlikle çöp konusunda dikkatli olmalısınız, koku çıkmayacak ve erişemeyecekleri bir şekilde yerleştirmek önemli. eğer ki yine de gelirlerse çadırınızda oturunuz bırakın her şeyi bi karıştırıp meraklarını gidersinler. kovalamak veya korkutmaya çalışmak yavruları olabileceği için riskli bir hareket olur. yavruları yakınlardaysa kesinlikle saldırırlar. kurtlara da karşı da çadırda hareketsiz durulduğu takdirde uzaklaştıklarını duymuştum ama hiç yaşamadım o yüzden o konuda bir şey diyemeyeceğim.

genelde insanların (ben dahil) bushcraft ile karıştırdığı şey.

bushcraft en az malzeme ile hayatta kalma sporudur. dereceleri vardır dersek yalan olmaz. acemiysen elinde hayvani ekipmanla ben doğada hayatta kaldım diye sevinirsin. master degree olduysan ed stafford gibi kıçın başın açıkta doğada hayatta kalmaya çalışırsın.

kamp yapmak dediğimiz şey ise daha çok şehirden kaçıp dinlenmek için yapılan, kendi konfor alanımızı yarattığımız şeydir.

bushcraft sporunda çakmak kullanmazsın da doğada fellik fellik çakmak taşı ararsın. daha acemiysen magnezyum çubuğu taşırsın. çadır kurmazsın ama dal ve yapraklarla barınak yaparsın. yanında gıda taşımazsın da avcılık yaparsın ilkel şartlarda. etrafta ne yenir ne yenilmez bilirsin. çatal, kaşık, kap kullanmazsın da kendin yaparsın. ip, halat kullanmazsın da doğada sarmaşık gibi şeylerden faydalanırsın. bu böyle gider. ama dediğim gibi dereceleri vardır.

kamp yaparken de dikkatli olmayacağınız anlamına gelmiyor. öncelik ekipmanlarını bakımlı tutmaktır desek yalan olmaz. çünkü çadır yırtılabilir, iskelet kırılabilir, fener bozulabilir, her şey olabilir.

keyif kampı yapıyorsanız çok da zorlamayın. konforunuza bakın. instagramcı diye etiketleneceksiniz muhtemelen sallamayın.

doğayı ve kendini dinlemenin harika bir yolu, ucuz yollu tatil de diyebiliriz gidilecek biri varsa baş başa olmak için harika bir aktivite.

türkiye de kamp yapmak için yanında silah, bıçak falan taşıman lazım ülke ruh hastalarıyla dolu. bunların hiç biri yoksa en kötü 2 kişi olmanızda fayda. başınıza ne gelecek belli değil.