kamp yapmak

tek başıma köyde yapmayı düşündüğümdür. kışın yemez ama.

çok kez izcilik federasyonuna bağlı olarak yaptım,gerçekten sabır isteyen bir iş.çokta konfor beklememek lazım,tesis kampıda dahil.tesis kamplarında çoğunlukla kirli yataklar olur mideniz alıyorsa yatarsınız ama kamp halindeyken buna fırsatınızın olacağını sanmam akşamına yorgunluktan ölüyorsunuz zaten.en güzeli çadır kampıdır-böcekler basmadığı sürece- o çadırda arkadaşlarla olan muhabbeti hiçbir şeye değişmem.özellikle kampın son gecesi olan ateş gecesi ve oda muhabbet bir başkadır.

asıl kamp korumasız alanda yapılandır. tam teçhizat doğaya atılmaktır. tamamen doğal bir alanda yapmayı planlıyorum ama türkiye de öyle bir yer var mı bilemiyorum, henüz keşfedemedim. ama kamp yapmak gerçekten insanın enerjisini fuller. hedeflerinizden biri olmalı kesinlikle.

hafta sonu, balkonda keyifli keyifli pazar sabahı kahvesini içerken nereden aklıma geldiyse (muhtemelen instagramda falan denk geldi, bilinçaltıma yerleşti) yeni bir çadır alayım dedim.
mevcut çadırım da özellikleri gereği yaz/kış beni çok mutlu ediyor ama madem almışken büyütmek isteği doğdu içimde.
son 1 yıldır gizli gizli izlediğim bir çadır var, direk yerine hava kullanılıyor. (evet bazı zeminler için çok sağlıklı değil çünkü sabitlemeyi mükemmel yapmanız şart)
bildiğin modern 1+0 öğrenci evleri kadar genişlikte.
yüksekliği inanılmaz.
içine soba falan kuruluyor.

şöyle dedim bir sistem kurayım, kış kamplarının sayısını arttırırım.
kafamdaki fiyat da, hani çadır 6-7bin falan olsa, sobasıydı cartıydı curtuydu 10bin liraya ben bu işi hallederim...
çadırı üreten firmanın sayfasına girdim, çadır 60000 tl
altmış.
hani şu 59dan sonra gelen 60.
sobası vs derken ben 70'e çıkıyorum bu işten.

ülkede üşümeden, keyiflice kar/kış kampı yapmak bile 70.000 tl olmuş.
piiiyyyyy dedim kendi kendime.
kapattım sayfayı, gittim çadırımı çıkarttım mahzenden.
canım çadırım dedim...
ben senin üzerine hiç gül koklar mıyım?

çadırın içinde kapkaranlık gecede insan kendi ile başbaşa kalınca düşünmeye başlıyor. ne işim var la benim burada?

kamp” kelimesinin kökeni fransızca’ya dayanmakta ve vikipedi özgür ansiklopedisi’ne göre “kamp, baraka veya çadır gibi araçlardan oluşturulan konaklama yeridir. ayrıca, siyasi nedenlerle sürülmüş kişiler ve tutsakların toplandıkları yer olarak ifade edilir. bunun dışında, bazı düşünce ve çıkar çatışmalarından ortaya çıkan bölünmelere kamplaşma adı verilir.” anlamlarını taşımaktadır.

çocukken yazları en çok yaptığımız aktivite güzel ve sevgi dolu günlerdi büyüdükçe hayatın güzel anlarını kaçırır olduk artık bir araya gelmek o kadar güç ki sevdiklerimizle herkesin hayat maratonu var kamp yapmayı bırak yan yana gelemiyoruz bile.

zordur. işi bilmeyenle giderseniz yandınız. yakına sıçıp üstünü kapatmayan offff!. ateş yaktığınız yere kedi ölüsü gibi yatıran elemanla olmaz bu iş.

yapmaktan keyif aldığım aktivite.
en önemli malzemesi çadırdır.
sonra uyku tulumu.
bu ikisi kaliteli olmalı.
gerisi bir şekilde halledilir.

birgün mutlaka yapmak istediğimdir

güzel bir mevzudur. fakat meşakkatlidir.
youtube'da izlediğiniz videolara aldanmayın, ben bizzat gidip uludağ'da çadır atmıştım. bir daha tövbe.

bir kere çadırda kalmayı seviyor musunuz bu çok önemli. çadırda kalmak hoşunuza gitmiyorsa kendinizi yok şişme yatak yok falan filan diye zorlamayın. illaki kamp yapmak istiyorsanız geceleri bir iki bardak atıp sizi yumuşatacak ve keyiflice uykuya dalmanızı sağlayacak bir şeyler alın. ben buradan size viski öneririm.

daha bunun lokasyonu, soğuğu, hayvanı, böceği bir sürü şeyi var.
yazın güzel tenha yerlerde, çok da sıcağın altında kavrulmayacağınız, akşamı soğuk olmayan çıtır bir kamp fena olmayabilir. hastasına tabi

kamp yapmak kesinlikle bir tercih meselesidir, şehrin rahatsız edici her özelliğinden kaçıp doğa içerisinde kısmen ilkel şartlarda yaşayıp, insanın kendini dinlediği ve yenildiği bir etkinlikte. ayrıyeten yeni arkadaşlıkların ve yeni yerlerin keşfi için muazzam bir fırsattır. 20 yıldır kamp yapmaktayım, ailem ile her bulduğum fırsatta gitmekteyiz.

kalabalıktan, insandan çook uzak. arabayı bırakarak 4 saat boyunca yürümek, arabanın çıkamayacağı 4 saat uzaklıkta mesafede kamp kurmak... her gün spor niyetine arabaya kadar yürüyüş yapmak ve daha sonra günlük alışverişini yaparak ateş başında edilen hafif alkollü sohbetleri, şarkılarda kaybolmayı özlüyor insan.

sadece tuvalet diyorum.

bir çadır, ağaçlar içinde denizi gören uygun bir mekan ve eğlenebileceğiniz sevgili ya da arkadaş gerektiren aktivite. sonrası mı keyifli zamanlar demek.

önceden kamp yapmak, bir şeylerden mahrum olduğun bir ortamda doğayla iç içe vakit geçirmek anlamına geliyordu ama artık zengin işi oldu. kampçılığa rağbetin artması ile birlikte kamp malzemeleri aşırı zamlandı. çadırların fiyatları, karavanlarla yarışır hale geldi. atik ailesinin şu kamp videosunu izledikten sonra kullandıkları ekipmanlarla ülkemizde kaç insan kamp yapabilir ya da kamp yapmayı hayal edebilir çok merak ediyorum. kamp demek, doğada konforsuz ama huzurlu bir yaşam demekti ama kamp da artık lüks ekipmanlarla oluşturulmuş konforlu ama ruhsuz ortamların adı olmuş...

eskiden köy yerinde tarla kulübesi ile çokça deneyimlenen aktivite. yerden biraz yüksek bir yer yapılır. tahtanın üzerine ifteri yani bilinen adıyla eğrelti otu yığılır. üzerine köy yatağı, yastık, yorgan, çatıya sağlam bir naylon branda. işte size kamp. gece uyumayıp tarladaki ekinleri ayı ve domuz gibi hayvanlardan korursunuz. mısırların arasında bir hışırtı mı duydunuz, tüfek ile bir fişek atarsınız. mısırlar kurtulur. şimdi teknoloji gelişti. tarlalar için çeşit çeşit icatlar çıktı. hey gidi eski günler.

benlik değil. popom yumuşak ve rahat yer sever. sıcak su ararım. her yerde tuvalete giremem. konfor insanıyım, evet.
belki karavanda, o da bir ihtimal birkaç gün kalabilirim. kampçılık, karavancılık minyon insan işi sanki, sığamam da zaten.

kimse bana ilişmeyecek, benden iş beklemeyecekse, ben yiyip içip yatacaksam bana uyar. yok diğer türlü almayayım. teyzemler bu işte uzmanlaştılar. arada bizi de davet ediyorlar ama nö. kalk, yemek yap, bulaşık yıka, etrafı toparla düzenle. eee hani dinlenmeye gelmiştim ben. bunları evde bile yapmıyorum. benim dinlence anlayışım iki seksen yatmak arkadaş. ben her şey dahil dışında yerlerde bile konaklamıyorum. yemeği nerede yiyeceğimin derdine düşmek istemiyorum anlıyor musunuz. ama bana deseler ki elini hiçbir şeye sürmeyeceksin, o zaman kamp yapmaya da okey.

geçmiş yıllarda yaklaşık 1,5 ay boyunca kesintisiz olarak yaptığım bir eylem. ege koylarında; kuşadası, davutlar, izmir, didim taraflarında. sadece bir çakı, olta ve powerbank vardı yanımda.

evi terk ettiğim bir dönemdi. psikoloji bozuk, işi bırakmışım, evi terk etmişim, para yok doğru düzgün, attım bende kendimi sahillere.. kuzen sağolsun arabasıyla bıraktı beni. sık sık da yanıma gelip gitti. inanılmaz takıldım. arkadaşlar edinip hangover'lar da oldum, çok iyi ortamlara da denk geldim, sıfır parayla zil zurna içip uyuduğum çok gece de oldu.
zaman yoktu benim için. para yoktu.. tuttuğum balıkla besleniyordum. olta tüm gün sudaydı. yer değiştirmeye başlayınca çoğu gün telefonda olmadı. şarjı bitti. ama gerçekten tüm gün benimdi. uyan, denize atlayıp ayıl. yürüyüş esnasında meyve bulduysan kahvaltını yap. oltanı suya at. sonra da takıl. kuzen gelsin, telefonu şarj et, içki getirmiştir içmeye başla.. ve takıl. akşam olsun, ateş yak. müzik aç. tuttuğun balıkları pişirmeye başla.. üç haftam bu rutinde geçti.
kendimi keşfettiğim bir dönemdi. ve de iyileştirdiğim..