kan davası

bir çeşit kısasa kısas uygulamasıdır. aileden bir kişi öldürülünce bu ailenin, kendince, bu kişiyi öldürme hakkı doğmaktadır. cinayeti işleyenin türkiye cumhuriyeti yasalarına göre cezalandırılması yetmemektedir. töre denen şey vardır ve işletilmesi gerekmektedir.
maalesef, bu uygulama bakara suresi 178. ayet ile de islam tarafından meşrulaştırılmaktadır.

birçok yeşilçam filmine konu olmuş saçmalıktır.

halen ara ara bu tarz haberler alsak da azalarak bitmekte olan.

malesef ne acıdır ki özellikle doğu anadolu ve güneydoğu anadolu'da hâlâ devam etmektedir.

gerçekte olanı da, sözlükte olanı da çok kötüdür.

ölene kadar dibine kadar a rh + holiganlığı

eski filmlere konu olmuş olaydır. o kan akacak. film bitmeden akıtmam lazım.

her türlü cinayetin bir anlamı yoktur.

geçtiğimiz 17 ağustos'ta ikisi de 17 yaşında olan çocuklar bilmediğim bir sebepten dolayı kavga ederler. biri diğerini bıçaklar ve bıçaklanan ölür.
bugün de ölen çocuğun babası öldürenin 25 yaşındaki abisini vurur. abi olay yerinde ölür. öldüren de gidip polise teslim olur.
neresinden tutsanız elinizde kalıyor. ölen öldüğüyle kaldı, öldürenin canı yandı, canı yanan başkasını öldürüp canını yakanların canını yaktı.
2022 yılındayız ve herkes kendi adaletini sağlama derdinde hâlâ.
bu ilkel duyguların azalarak bitmesini diliyorum. ölenlere rahmet diliyorum ama kalanlara ne denir bilemiyorum. sabır desem yetmiyor, sağduyu desem kıymeti yok.
buradan

adalet sisteminin doğru işlememesinin eseridir.

adamın oğlu ölüyor, öldüren 8-10 seneye kalmadan sokaklarda fink atmaya başlıyor. sonra kan davası. adam gibi ceza ver bakalım ne kadar kan davası oluyor.

çok eski yıllardan gelen bir saçmalıktır zamanla bu tarz olaylar azalmakta tabii

ıntikam zinciri desek de olur. üçlü biçiminde birbirimize takacağız. dedem senin dedene, baban benim amcama...

dişe diş kana kan.

bağnaz, eski kafalı insanların karşılıklı hiç bitmeyen bir öldürme döngüsü. aileden biri öldü, öldürenin ailesinden yada öldürenin kanı ile kanı temizlenir mantığı ile karşılıklı öldürmece.

orta çağ'da kalmıştı aslında kan davaları. italyanlar başta olmak üzere mafya örgütleri bunu yirminci yüzyıla taşıdı. mafya haricinde kan davaları de en son bu ülkede görülmüştü zaten. avrupa için konuşuyoruz tabi.

ülkeler arasında da kan davası oluyor. türkiye'nin bazı komşu ülkeleriyle ilişkileri karşılıklı olarak kan davası üzerinden şekilleniyor bazen. gürcistan ve iran ile sorun yok mesela. ama yunanistan, ermenistan, suriye için aynı şeyi söyleyemeyiz.

almanlar ve fransızlar arasında da yüzlerce yıl süren savaşlar oldu ama en nihayetinde geçmişe sünger çektiler ve iş birliği yapmayı akıl edebildiler. ayrıca almanlar bugün yahudilerle de çalışıyorlar. geçmiş, geçmişte kaldı sonuçta, o zamanki ruh hali ve koşullar ortadan kalktı. günümüzde önemli olan geçmişin yaralarını deşmekten ziyade geleceğe odaklanmak.

günümüzde sjw'ler ve onlara dahil olan islamcılar geçmişin hesabını sormak adına kan davaları güdüyorlar. postmodernizmin sonuçlarından biri... göçmen kökenli pek çok insan da yerleştikleri ve yaşadıkları ülkelere uyum sağlamak yerine onca yıl önce yaşananların hesabını sormaya kalkıyorlar. işte bu kan davasıdır.

günümüzde kendilerini solcu ve ilerici olarak niteleyenlerin pek çoğu da kan davası gütmekte. ürkütücü ve kaygı verici bir dönemde yaşıyoruz. yeni bir orta çağ'ın içine sürükleniyoruz.