karavan

ya facebook'ta karavan gruplarına giriyorum karavan sahibi olan çiftler ya da sahibi olan kişi o kadar mutlu ve huzurlu fotoğrafları. nasıl anlıyorsun bunu diyebilirsiniz ama yansıyor ya 50 60 70 yaşındaki insanların mutlulukları gözlerine yansıyor, bi gün ben de karavan alıp seyahat etmek isterim, özellikle zeytin ağacını izledikten sonra daha da istedim. ege'de bi sahile çekeceğim karavanımı, yaşayacağım mis gibi günlerimi.

karavan satın almadan önce, karavan kiralayarak tatile çıkın.
dezavantajlarını görmeden almayın.
en basitinden (lüks bir karavan değilse) duşunuzu sürekli dışarıda alacağınızı unutmayın.
he bir de, tuvaletinin kasetli olacak.
yaptıktan sonra onu alıp dökme işi var :)

yaşamak istediği yerde yaşayamayanların, yaşamak istemedikleri yerden kaçış aracı.

var bir hayalim ama fark ettim ki bunun adına hiçbir şey yapmadım.
hak ettim mi acaba böyle bir şeyi diye düşündüm.
meğer biz karıncaymışız da emek etmemiz gerekiyormuş.
bunun adına düşünüp hareket etmeye çabalıyorum
üşengeç ve hayata karşı hali şevki olmayan biraz kırgın biraz kızgın bir insanım
bu bana birkaç seneye mal olsa da en azından teoride ömrüm uzun.
çabalarsam karşılığı bir yerlerden gelecek ve buna sevineceğimdir zaten.
sürekli kıyaslar sürekli geçmişe dönük yaşar olanı kabullenirsek tabii ki bahtsız oluruz.
bunu insan kendi yaratır.

bu oldukça karmaşık bir şey ama çok düşününce insan bir anda pes edip karamsarlığa bürünüyor.
şu sıra onu aşmaya çalışıyorum.
tetiklendim yine bir şeylere.
bambaşka bir planım var şimdi. ve öyle de çok istiyorum ki.

onu yaparsam karavan tamam diyorum şu kadar seneye şu kadar paraya öyle olur böyle yaparım alırım bu karavanı.
kendimce öğrenmişim yol yöntem. onu da değiştirmeye çalışacağım.
değişmeyene meydan okumak değil, değişmese bile bilincine sızıp bunları yerleştirirsem artık bu onların da sorunu olacak ya.
bunca sorumluluk altında en sorumlu kişilerin gözardı ettiği sorunları onların sorumluluklarına denk döşeyeceğim.
artık onların sorunu olacak.
bu bir intikam değil, paylaşım.

bu karavan bana çok "hayırlı" gelecek. o senelere çabuk değil, güzel güzel çok zorlanmadan ve azmim bitmeden ulaşmak istiyorum.

her 3 kişiden birinin hayalidir.* fakat deneyip hayalinin o olup olmadığını anlaman gerekir. kulağa kesinlikle çok güzel geliyor; istediğin yere ansızın gidebilme özgürlüğü ve her ortama kendi dünyanı götürebilme ayrıcalığını deneyimlemek. işin içine zorluklar girildiğinde beklenildiği gibi olmayabilir. bu başta belirttiğim her 3 insan belki de bu maceracı ruhu taşımıyordur. sadece kafalarına göre yaşayıp özgür olmak istiyorlardır. direksiyonu isteği yöne sallama ve dünyasını isteği köşeye çekme isteği. o güzel görüntülere sade ve minimal bir yaşantıyla eşlik edebilme kabiliyeti.. herkesin keyif alabileceği bir yaşantı tarzı olmamakla birlikte bu işin gerçekten hakkını verebilecek olanların eşsiz tat alabileceğine inancım tamdır. ben ise yalnızca deneyimlemek isterim. içinde bulunmak ve hayalimin o olup olmadığına karar vermek gibi düşündüm. ama şu bir gerçek ki, karavan ismini duymak bile heyecan verici. belki bir gün diyerek yazana da, okuyana da bu sıcak yaz gününde ferahlatıcı bir esinti bırakıyorum. karavan deyince aklıma ilk üşüşen breaking bad dizisinde içinde illegal işlerin döndüğü o aksiyonlu dünya da geldi. esintinin içine limon kabukları serpiştirmeden bırakmam karavan dostları...*

aksiyonlu karavan yolculuğu sevenlere gelsin.
dütt dütt.

standart yaşam şartları sunan minik ev ya da ulaşım aracıdır ama 303 filmindeki gibi güzel değilse hiç olmasındır. aslında birçok kişi gibi karavanla uzun bir dünya seyahati yapmak ya da her şeyden tamamen uzaklaşmak istemiyorum, hem zaten insan sıkılır. sadece karavanda, ege kıyılarında güneşin batışına şahit olmayı bir kez olsun deneyimlemek istiyorum. yüzyüzeyken konuşuruz grubu şarkılarında “bize biraz umut hazım, diyalog lazım, karavan lazım” derken ne kadar haklılar bunu anlamak istiyorum.

kankamla hayalimiz bir karavan sahibi olmak görmek istediğimiz yerlere gitmek
hayallerimizi gerçekleştirmek nerde kalcaginj düşünme derdin olmadan her an yanında bı evin var güzel bı olay

beyaz yakalıları ve beyaz yaka adayı maceraperest ve protest çılgın öğrencileri buluşturan ortak nokta.

en büyük hayallerimden biri, düşünmek bile yüzümün gülmesine yetiyor.

sabununun epeyce sarı tuzunun epeyce kuru olması gereken bir aktivitedir. aracı aldın diyelim. o aracı sürmek için akaryakıt, kokaryakıt alman gerek. az yakmaz mübarekler. her kafanın estiği yerde duramazsın. karavan parkları paralıdır. yiyeceğin, içeceğin, yakacağın, ilacın, bir evde gerek duyduğun her kalem malzeme parayla satılıyor. yani özetle sürekli, çalışmadan akacağın bir gelirin olmalı. emekli olunca diyeceğim geliyor. sanırım altmış altmış beş yaşına gelince aile sağlığı merkezine beş metre yakında oturmak istersin, ya da devlet hastanesi acil servisinin.
türkiye'de, kesintisiz azami bir ay, ya da sadece hafta sonları yapılabilecek aktivitedir.

karavanda yaşamak isteyen herkese bunu diliyorum.
size nasip olmasını isterim.
beni sevin sevmeyin dileğim tutar tutmaz.
mutlu olmayı hak edin etmeyin
dilerim olur.

yıllar önce hayalini kurduğum şeydir, hala daha isterim ama amerikan tarzı olsun sonradan bozma değil

benzin litresi otuz tl olmasaydı almayı düşündüğüm araç, küçüklüğümden beri hayalimdi aslında.. özellikle ego otobüsünü karvana çevirdikleri videoyu görünce elim ayağım titremişti fakat gel gör ki hayaller hayatlar

şarkılara, filmlere, kitaplara konu olmuş kaplumbağa kardeşimizden esinlenerek yapılmış olan ev ve arabanın birleşimi olan bi taşıttır kendileri. aynı zamanda çoğu kişinin hayallerini süslemektedir. bu güzelim icat genelde sıcak ülkeler ve tatil beldelerinde tercih edilmektedir gezip tozmak ya da yaşamak için. ben farklı bi şekliyle bi kaç köyde morg ve gasılhane olarak gördüm farklı bi kullanım alanı olmuş bi tek bizim ülkemizde bu şekilde kullanıldığını düşünüyorum.

hymer

minimalizme kafayı takanların edindiği ilk şeydir bir karavan.

tabi ekonomik durumu elveriyorsa.

ancak öykünüyoruz ötesi çok pahalı ne para var ne de zaman

bir yaşam kültürüdür.

her zaman çok güzel geliyordu gözüme ama hiçbir zaman illâ benim de olsun hevesim olmamıştı. ama geçenlerde kuzenim bir tane edindi ve 14 saat yol gittik. o kadar rahattı ki... geniş, fazla depolama alanı, rahat, her şeyi de mevcut. yaşanır bile orada (benim gibi kitap koleksiyoncusuysanız sığmaz bir süre sonra) ama harbiden rahatmış. üstelik tatile gidince otel derdi yok. mis gibi. türkiye sınırları içerisinde her yere kendileri, istedikleri gibi mola vererek, yata yata gidiyorlar. süper bir şeymiş! youtube'daki karavancıları çok izlerdim ama gerçeği çok zevkliymiş.

tek başına çıkmak istediğim yolculukta tek hayalimdi , yalan oldu oda.