kardeş

evlilik öncesi staj.

bazen en güvenli liman sıgınmak için

herkese lazım

kardeşliği kutsal buluyorum eğer bir dizide kardeşiyle aşkı arasın da seçim yapması gerekse ve aşkı seçse sinirle kapatırım diziyi hele hele yok mu kardeşinin arkasından iş çevirenler olmaz öyle şey ben kabul etmiyorum.

abimin benim için seçtiği hitap şekli. ismimle seslendiğini hiç hatırlamam, ama seviyorum güzel böyle.

fırtınada ağaçların nasıl çatırdadığını iyi bilen kişi.

bazen başımdan bir yok olup gitseler diyorum. tek çocuk olsam triplerine giriyorum. sonra bakıyorum ki onlarsız yaşanmıyor. birlikte saçmalamalarımızı, kahkahalarımızı, birlikte yediğimiz yemekleri seviyorum. garip gelecek ama bazen kavga etmeyi bile çok seviyorum. çok şükür :)

can yoldaşı , dert ortağı, güven kaynağı.

"karındaş" aynı karından çıkan anlamına gelen kelimeden türetilmiştir.

sahip olduğum en özel ve en güzel kişi. çok kalp ablacığım.

kalleşlik etmeyeni makbuldür.

çok değişik. biriyle gece gündüz kavga ederken öbürüyle hep oyun oynuyorum .

bundan tam 32 sene önce, 31 ekim'de rahmetli babaannem odama geldi. tam saat ve koordinat veremiyorum.
okuldan yeni gelmiş ve ev kıyafetlerimi giyiyordum. kardeşin doğmuş dedi.
perdelerim kapalı olduğu halde cama döndüm ve gözümden akan birkaç damla yaşa engel olamadım. çok güzel bir bebekti.
kucağıma aldığım zaman mis gibi kokusunu duyardım burnumda.

biraz daha büyüdüğünde, beşiğinde uyurken arada o ufacık beşiğe girer, onu izlerdim yanına uzanıp.

bir dönem ekonomik anlamda çok zor günler geçirdi ailemiz. annemle babamın da arası kötüydü. hatta hayatımızın en kötü dönemiydi diyebilirim.
komşu bile baltayla babamın üzerine yürüdü. öyle saçma sapan zamanlar.
annem babamla küsüp o zamanlar hayatta olan anneanneme gittiğinde, okula onu ben giydirip gönderirdim.

sonra ayrı düştük. ben üniversite okumak için sakarya'ya gittim. ben geldim o izmir'e gitti. çok ayrı zamanlar geçirdik.

o benden çok farklıdır. insanlara çok güzel sınır koyar. bazen bana bile kızınca kendini öyle bir çeker ki ne yapacağımı şaşırırım. sonra sakinleşir gelir konuşur.

beş gün sonra doğum günü. o şimdi çok uzakta. geleceğini kurmak için gitmek zorundaydı. hep arkasında durdum. hep destek oldum.

biz sadece iki kardeş değil iki dost olmayı başardık. kavga ettik, ağladık, güldük.
son bir kaç hafta hariç -o da benim açımdan mecburi bir durumdu- birbirimizden hiçbir şeyi saklamadık. o günleri de sana sonra anlatacağım. belki de unuturum bilmiyorum.

canım kardeşim. bu yazıyı belki hiçbir zaman okuyamayacaksın. olsun ben zaten sana hep söylüyorum seni ne kadar çok sevdiğimi.

bana çok çektirdin bak. bazen aksi tavşanın tekine dönüşüyordun.

seni çok seviyorum ve çok özledim. keşke olsan da bana yine tatlı tatlı bilgiçlik yapsan.

her ne yaparsan yap, neye karar verirsen ver her daim arkanda olacağım. iyi ki doğmuşsun.
bensiz kutlayacağın için beni affet.

kardeşim bu gün hastaydı ona baktım gün boyu, hasta hasta yatması o kadar üzdü ki beni.

çok enerjiktir kendileri benim mutsuz olduğum zaman yüzümü güldüren kendisidir.

şimdi hasta olmuş kuzum, ateşli ateşli yatınca yüreğim burkuldu biraz.

teyze anne yarısı değildir sözlük, abla anne yarısıdır.
kirpiğine zarar gelse dünyayı yakma potansiyeline sahibim.

kardeşler ruha ilaçtır.

çocukken evcilik oynadığın, ergenlikte saç başa kavga ettiğin, ergenlikten sonraki evrede her şeyini paylaştığın, kardeşlerden birinin evlenmesiyle araya çıkarların, kıskançlığın ve bencilliğin girdiği insandır.
kardeşin bile olsa evlendikten sonra hatta birde üstüne çocuk yaptıktan sonra çok değişiyor. o kişi bekarlığındaki gibi kalmıyor. onun için artık kendi hayatı, kocası, çocukları daha önemlidir. sürekli kendini düşünür. anneyi, kardeşini ikinci plana atar.
bir insan kardeşinden hiç soğur mu diye sorsalar, soğur derdim.

zamanla yedi kat yabancıdan farkı kalmayandır.özlemezsiniz,aramazsınız.

özellikle, insanın nazlı böcek, kaprisli anası babası olunca, tadından yenmeyen, yeri kimseler ile dolamayan nimetidir.

bu nimetlerden bende 3 tane var. biri ile küssem geriye ikisi kalıyor, ikisi ile küssem biri kalıyor. bugüne kadar üçü ile küsmüşlüğüm olmadı. gereksiz ekşın.

yeri gelir birbirimizi çok fazla kıskanırız ama birimizden, biri maddi manevi dara düşse, her şeyi unutur, kaldığımız yerden, yan yana durmaya devam ederiz. beş dakika sonra kahkahalar ile dolu muhabbetlere dalarız. bir süre çıkmayız. her şey yoluna girince, birimizden birimiz bir gıcıklık yaparız. bizdeki sonsuz döngü, kaldığı yerden dönmeye devam eder.

nevi şahsına münhasır bağımız, allah vergisi.

benim de evlatlarım var.
onlarında çok güzel kardeşlikleri var.
her seferinde, yemek masasında bir atışma olur. öyle uzun uzadıya yemek masası muhabbetleri olmaz. filmlerde olan o kalabalık gülen yüz dolu sofralardan bahsediyorum. yalan onlar. en azından benim ev için. artık, olduğu kadar olmadığı kader.
ama bi bakarım yemekten sonra, biri ötekinin odasına gitmiş, sevimli bir muhabbete koyulunmuş.

bugün ölsem gözüm arkada kalmaz. onların sevgi ve saygı dolu bağı bana çok iyi geliyor.
o bağ olmasa ben kendimle rahat bir şekilde meşgul olamazdım belki de ben kendimle meşgul olduğum için var o bağ. her türlü şükrediyorum. üzümü yerim, bağını sormam.

kardeş sevgisini ilk babannemde görmüştüm.
iki abisi vardı çok severdi onları. onlar, ondan önce öldüğünde çok üzülmüştü. kardeş kimseye benzemez kimse onun yerini dolduramaz demişti.

yanisi kardeş tatlıdır. ama yani değişik bir tatlı. ancak ve ancak, tadını bilenin vazgeçemeyeceği bir tatlı.

anne ve babamın hayatlarinda aldıkları ilk ve tek mantıklı karar. iki sene ağlamış olabilirim kardeşim olsun diye. bugün olsa yine ağlarım. benim en değerlim, en sevdiğim, en özelim. canının yanmasına değil sıkılmasına dayanamam. ablalık kadar arkadaşlık ve annelik yaşattı bana. hayatımdaki en büyük sorumluluğum. abla olmak için gelmişim dünyaya resmen. en büyük başarım, gurur kaynağım. kardeşlerinizin kıymetini bilin. herkes gidince sadece onlar kalacak.

kanın, canın.

yeni nesil ergenler eski nesil ergenlere göre daha çok kafa açıyor.