karşıt görüşlere saygı duymayan insan

kendisinin bildiği doğruların haklı olduğunu düşünen ve yeniliğe açık olmayan insandır.

eleştiriyi kaldıramayan bir insandır. böyle insanlardan uzak durulması gerekir.

ben şahsen karşıt görüşe saygı duymak gibi bir durumun olduğuna asla inanmıyorum. saygısız davranışta bulunmamak diye bir şey olabilir (bkz: katlanmak) ama saygı falan duyulmaz karşıt görüşe.

karşıt görüşün ne olduğuna bağlı tabii. ırkçı, cinsiyetçi, dikteci görüşe neden saygı duyayım? dönüştürmek için anlamaya çalışırım ama saygı hak edilen bir şeydir.

genelde kendi fikirlerini empoze etmeye çalışıyorlar çünkü hep bunun baskısıyla büyümüş çok araştırmadan çevresiyle yetinmiş kişiler ahkam kesiyor.
ya ben sizi dinlemek için 3-4 gün meditasyon yapıyorum tamamen arınıyorum yanlış düşüncelere kapılmamak için ara verip verip dinliyorum siz suratıma suratıma vuruyorsunuz.

dilberay'ın dediği gibi zorunda mıyım?

karşıt görüşlere saygı duymayan bir insan şöyledir: öncelikle kendi görüşlerini o kadar benimsemiş ki başkalarının görüşü ona mantıksız ve saçma gelmeye başlıyor.eğer siz bir şeye çok odaklanırsanız etrafındaki hiçbir şeyi görmezsiniz bu da böyledir ve siz her ne kadar kendi görüşlerinizi onu anlatmaya çalışsanız da o sadece bir şey odaklanmıştır.

niye saygı duyacağım? herkese saygı duymam gerekmiyor. ben şimdi siyasal islamı destekleyen birisinin görüşünü niye kale alacağım ya da önemseyeceğim o da olmadı saygı duyacağım?

kardeşim bırakın bu ayakları, kimsenin kimseye saygı duyma gibi bir zorunluluğu yoktur. hele ki akp’lilere asla saygı duymam, bana ne biatçi pezolardan…

görüşleriniz saçma sapan, geri zekalıca olduğu için saygı duyamıyorum tabii ki.

gerizekalıca, akla ve insan haklarına aykırı bir görüşe saygı duyduğumu ifade edersem kendime saygımı kaybederim

karşıt görüşe sahip olmayı bir yenilik olarak görmeyen insandır.

görüşüm bu yönde. *

bağnaz insan tanımı.
laf anlatılmaz, çünkü anlamayacaktır
siz de uğraşmayın.

benimle aynı siyasi görüş içinde olmayan insanları saygı çerçevesi içerisinde manipüle ederek delirtmeyi çok seviyorum. bir de sinir olduklarını belli etmemeleri beni benden alıyor. belli etmiyorlar (sözde) ama beden dilleri bile benim keyiflenmemi sağlıyor. iyi ki varlar. hepsini çok seviyorum.

kendimi saygı duymaya zorluyorum eğer savundukları görüş ( akp) ise..

onun dışında diğer partilerle kişisel olarak bir alıp veremediğim yok. insan ne olursa olsun, insan olsun.
kalbi, vicdanı hür olsun.

benim derdim akp’nin kendisi ile değil aslında. derdim, akp olarak adlandırılan partinin başındaki şahıslarla ve çarkı dönmeye devam etsin diye bu şahısları savunan yüz karası kendi vatandaşlarımızla.

yani ülkenin bütün sermayesini çöp eden, halkı sefilleştiren, halkın yaşam haklarına saldıran hatta hukuki üstünlüklerini yok edip, eğitim haklarını gasp eden devlet adamlarından razı değil gönlüm.

ayrıca sırf kendilerine tanınan ayrıcalıklar( torpiller, usulsuz zenginlikler) yüzünden tüm geriye kalan ülke halkının sefalet içinde kalmasına göz yuman kendi vatandaşımızdan hiiç razı değil kalbim.
kapı komşum olsa, yuhalarım - olmayan insanlığı / onuru için.

twitterda 1-2 gün önce gözüme çarptı. emine erdoğan new york’ta görüntülenmiş. senin ülkenin insanı sefil olmuş, evsiz / barksız kalmış, insanlar acına ölüyor, millet iş bulamadığı için intihar ediyor ama sen amerika’da geziyorsun? kimin parası ile?
kim sağladı size bu bütçeyi? tayyip erdoğan üst kademe bir aileden gelen, eğitimi ile göz dolduran birisi değil. şahsen ülkenin başına seçilmeden önce yaşadığı hayatta bize bunu kanıtlıyor.

şu an emine erdoğan olarak, amerikaya hangi bütçeyle gidebildin? = ülkenin bütçesi, halkın bütçesi ile. denklem basit yani.

peki, düzgün yönetmekle mükellef olduğunuz bu devletin 10 ili depremde dümdüz olmuş , senin cumhurbaşkanı eşi olarak ne işin var amerika da? niye halkın için seferber değilsin? niye sen bir kadın olarak, deprem bölgesindeki kadınları/ kız cocuklarını korumak için bölgede alternatif önlemler almıyorsun? günlerce deprem bölgesinde cocuklar kaçırılıyor diye boy boy haberler servis edildi. pedofiliden tutun başka her şeye kadar bir sürü seçenek konuşuldu. sen neredeydin acaba?

haklarını bilen, bilinçli bir vatandaş olarak söylüyorum; senin ve eşinin şu an keyfi hareket edecek alanınız yok ama new york’ta gezmek daha önemli pardon. bilmem kaç odalı sarayınızda hayat size güzel nasıl olsa. halk sokakta ölsün size ne.
sizin kızınız üniversiteyi amerika’da okusun, damadınız yurt dışında takılsın, halkın çocugunu istismar etsinler size ne.


ah ah atatürk’ün bırakın tırnağını, adının baş harfinin ucu edemezsiniz. nerede o adam, nerede siz ve partiniz. atatürk sayısız geometri kitabı yazdı, 7 dil biliyordu, smokinle halkın içinde korumasız geziyordu. atatürk 1 avuç insanla 81 tane ili aldı ve devlet kurdu.

peh peh peh

aradaki fark bariz, konu tartışmaya dahi açık olamaz.

gerçekten kalbimle geri sayıyorum. son 1.5 ay.

son söz: ilahi adalete çok inanırım. hesapta namazınızda insanlarsınız ama islamı bilerek bu usulsüzlükleri yapıyor olmanızı asıl zaten vicdanım almıyor. ölüm hepimizin mutlak sonu. rabbim hepimize yaşadığımız süre boyunca hatalarımızdan dönmemiz için şans tanımış. şu an sarayınızdasınız, her şey istediğiniz gibi gidiyor ama öldüğünüzde böyle olmayacak.

insan kabire girdikten sonra rabbi ile baş başa kalır. o noktada bu ülkede ne yaptıysanız/ yapmadıysanız hesabını vermeye başlayacaksınız. biz insanlar olarak göremesek bile, en adil şekliyle bunlar yüzünden hesaba çekileceğinizi biliyorum.

siz seçimi kaybetmekten değil, ölünce vereceğiniz sınavdan korkun. siz rabbinizin şerriden korkun.
dünya hayatı, şan - şöhret - para - malk mülk hepsi kefene girene kadar.

benim gibi düşünmeyenin g.tüne dünya girsin kafasındadırlar.
kendilerine de cennetlerin kapısı oh mis. çok mantıklı. çünkü cehalet mutluluktur.