kendinle arkadaş olur muydun sorunsalı

olurdum lan! şahane bir insanım.

kendi kendimle tavla bile oynuyorum. gerçi bazen zar tutuyorum diye kavga çıkıyor ama o kadar olur. aslında bilmem de zar tutmayı.

daha önce evet demiştim lakin bugüm kendimden çok gıcık alıyorum, biraz mübalağa ederek kendime kitleyeceğim.

ben benle neden arkadaş olayım ya? çok içiyor bu, uzak durulması gereken insan tipi.

şimdi ben buna gel bir bira ısmarlayayım sana desem, bir birayla duruyor mu ki hayvan herif? durmuyor. fazla masraflı bu, ocak kurutur.

yoruyor ayol, bir insan her duyguyu üstlerde mi yaşar? sevgi pıtırcığı gibi geziyor ortalıkta, hüznü ayrı dert, gereksiz iyilik yapmaya çalışmaları ayrı.

kafanı bir çeviriyorsun, berat yerinde yok. neymiş kedi peşine gitmiş, kafede gördüğü çocuğa ıvır zıvır almaya gitmiş, vay çiçek görmüş bilmem ne. bir otur be kardeşim.

anası oğlum git de 2 ekmek al dese, yorgunum anne ya der, e içmeyeydin o kadar, ama tanımadığı insan için maddi ve manevi paralar kendini. el iyisi ayol el iyisi, bundan adam olmaz.

kendimi kendi arkadaşlığımdan çıkarıyorum, hatta ne çıkarması arkadaş bile olmamıştım ki, kendine biraz çeki düzen versin, bakarız.

olurdum. dertleşirdik ne güzel. kitap tavsiye ederdik birbirimize dizi-film izlerdik. ama canım kendim çokta samimiyeti sevmiyor. bunları ayda bir falan anca yapardık.

olurdum
dertlerimi paylaşır dinler ve çözüm bulmak için elimden geleni yapardım
önemserdim.

hiç kendi kendinizle konuşmuyormusunuz

oho neler yapardık. ama sokakta insanlar tip tip bakardı. bunlar ne kadar benziyor kıyafetleri bile aynı diye gülerlerdi bize.
müzelere, söyleşilere filan giderdik.
ama sevgilimden uzak dursun.
çünkü
kıskanırım seni ben
kıskanırım kendimden
*

kendimle arkadaş olmam imkansız.
kendime aşık olurdum.
keşke kendimden bi tane de erkek olsa. yemin ediyorum kendimin pipisi olan versiyonunu bulursam gerekirse dağa kaldıracağım. ha kendimin erkek versiyonuysa bundan hiç şikayetçi olmayacaktır zaten.

kendim ile arkadaşım zaten.

aklı başında olan insan benle arkadaş olmaz. zaten çevremde akıllı da yok.

olmazdım. bu sebeple kafamda yarattığım ve karakter atadığım hayali kişiler var. zaten ben kendi kendime konuşurken iç sesim kendi sesim değildir. genelde yiğit özşener seslendiriyor iç sesimi.

aaa olurdum tabii neden olmayayım. hep söylerim benle arkadaş olamayan kimseyle arkadaş olmaz ee bunu söylüyorsam bende arkadaş olabilmeliyim olmazsam başkasına neden bunu söyleyeyim .ooofffff ne diyordum hah olurum tabii.*
bi kere insancılım ben sıcakkanlıyım kolay kolay kırmam kimseyi. iyi bir dinleyici iyi bir sırdaşım neyse bu kadar yeter fazla övmeyeyim kendimi şimdi .kendimle arkadaş olur ama herkesi arkadaş sıfatıyla hayatıma almam .*

olurum tabi. kendimden iyisi şamdak ayısı. canım ben.

olurdum belki de ama ömrü çokta uzun olmazdı gibime geliyor.her şeye karşı bir eşik değerim var ve bu geçildiği anda insan silmem ama ona karşı duyduğum tüm duygular bir anda yok olur.sanki hiç yaşanmamış gibi.eski mesajlar, fotoğraflar olmasa ona karşı nasıl bir insan olduğumu dahi unutucak kadar.bu durum çok tedirgin ediyor.ve bunu kendimde keşfedeli çokta olmadı.

yok. kesinlikle olmam.

çok yok zaten ama yakın arkadaşlarımın yerine kendimi koyuyorum da baya zor benimle arkadaş olmak.

duygu durumum çok bozuk, bazen çok mutluyum bazen çok mutsuz, bazen muhabbetim çok sarar, bazen konuştuğum kişi cinnet geçirebilir. * hiç arayıp sormam*, arkadaşlık vazifelerini yerine getirmem ve daha bir sürü şey...

gerek yok yani benimle arkadaş olmaya.

olurdum, çok yalnız hissediyorum bazen. sarılırdım kendime.

olmazdım benim gibi lanet bir kadını kimseler çekmemeli bence.

oldum zaten. kaçıramazdım ben gibi insanı. kendimle dalga geçmeyi de çok severim. allah'tan küsmüyorum da. geçinip gidiyoruz.

zaten arkadaşız, çok da iyi anlaşıyoruz. canım kendim.

olurdum.

ama çok iyi bir arkadaş olmazdım. mesafeli, arada oturup sohbet etmeli ama öyle çok derin sohbet de etmemeli bir arkadaş.

ben beni çok tanımadan da mutlu kalabilirim.