kitap hediye notu

o zamanlar 550 gün olan askerliğini yapmak için birliğine teslim olan kardeşime verdiğim kitaba not koymuştum ;
"çabucak geçsin bitsin, sağlıkla, su gibi git gel..." yazmıştım sarı yarım bir kağıda.
öyle de oldu, su gibi gitti geldi -bize göre- .
ona göre çilelerce dolu o 550 günü bir schedule çizip, her bir kutucuğunun içine o gün yaşadıklarını yazmış deli oğlan.
verdi bana bir gün ve dedi ki :
"bunu henüz veriyorum, çünkü o zamanlar okusaydın çok üzülürdün"

verdi vermesine de 3 gün okumadım, biliyordum içinde dolup taşan şelaleleri, çarpışan otoları ve solup açan bahçesinin çiçeklerini...
okudum okumasına. 4 gün kendime gelemedim. eh be deli oğlan dedim, nasıl dayandın bunca şeye?

çabuk getir.

al oku adam olursun belki

20/10/2020
not değil ama kütüphaneden aldığım kitabın içinde böyle bir şey bulmuştum.

her okuduğunda beni hatırla.

misal.

“aleksi pavloviç ile tanışmalısın.”

(bkz: mütevazı bir intikam)

vıcık vıcık romantizm içeren entryler barındıran başlıktır. neyin kafasını yaşamaktasınız hala anlayabilmiş değilim.
son olarak: "yarar yok bu dünyada! ölüm varsa yarar yok! ölüm bütün sihri bozar. kurtardığın hayatlar da ölür. aldığın nobeller de paslanır. doğduğun evler de yıkılır. bin yıl yaşa, görürsün!” dedim kendime..."*

sevdiğim insanlara kitap hediyelerimde her zaman yazdığım not şudur;
"oku, kendini geliştir ve hayata başka pencerelerden bakmayı öğren."

bu kitap bir durak son sayfada seni bekliyorum

michael corleone'm olmasını istediğim çocuğa mario puzo'nun "baba" kitabını hediye ederken içine
"godfather part 1, 1:40:00. seni her görüşümde o heyecan, şaşırma." yazmıştım.
michael ve apollonia'nın ilk karşılaştıkları sahnedir..
apollonia'nızın romantikliği bu kadar oluyor.

hâlâ biri bana kitap hediye etmemiş.
üzdü.

birkaç kitabım vardı içinde hediye notları bulunan, biri eski sevgilimden, diğerleri dostlardan. bir diğer notu da en yakın dostum ile daha henüz lisedeyken yazmıştık, ortak kitabımız olan "hasretinden prangalar eskittim"e yine başka bir şairden; " bir sesim vardı bas bariton onu da dağlara emanet ettim// duruyor orada çapraz asılı silahların gizli esmerliğinde " diye. karanlık, soğuk bir şubatın alacakaranlığında terk-i diyar eylediler. mezarsız birer ölü şimdi hepsi...

yazmayın. sahaftan aldığım çoğu kitapta notlar var ancak alınan kişi kitabı satıyor. yani verdiğiniz değeri satıyor.

okuduğumda mutlu olabilmem için ileride okuyacağım kitaplara not bırakıyorum.
denk geldiğimde gerçekten mutlu oluyor muyum yoksa hayal ettiğim gibi olması için kendimi mi kandırıyorum ondan emin değilim.
yine de hem kendime kitap hediye notu bırakmayı hem de sevdiğim insana verdiğim kitaba hediye notu bırakmayı seviyorum.
bence o nota ilk denk gelindiğinde değil de yıllar sonra rastgele bir anda denk gelindiğinde daha fazla anlam ifade edecektir.

bir de sahaftan alınan bir kitapta bulunan başka birine yazılmış olan o notları okumak bunun bir üst seviyesi sanırım.
hele bir de çizim ile anlatılmaya çalışılan bir şeyler varsa.



*

hiç beceremediğim şeydir not bırakmak. en son bir hocama kitap hediye ettiğimde not yazmamı istemişti. ben de ismimi yazıp imza atmıştım.

sevgili mualla kitabın ve sana yazılan not önümüzdeki 45 sene için emin ellerde*

yurtta bir arkadaşıma ödünç vermiştim kitabımı geri verirken üzerinde notla bırakmıştı :')
uyuyordun uyandırmak istemedim umarım iyi bir gün geçirirsin gibi bir şeydi
ince bir davranış ben olsam bırakır giderim