kitap hediye notu

bizde seni seviyorum denmez kitap hediye edilir <3

saygılar..

ahmet arif, leylâ'sına yazarken "leylâ yayla'ya mutluluk dileyerek, sevgi ve teşekkürler.." diyerek imzalamış kitabını.
lakin; kitabın isminde anlatır derdini: "hasretinden prangalar eskittim"

kitap hediye aldığım kişiyi ömür boyu unutmam. kitabı verdiği dakikadaki hava durumu, karşılıklı yüz ifadelerimiz, olduğumuz yer vs. hepsini mıh gibi hatırlarım. çünkü bir kitap, iki kalem benim için çok değerli hediyelerdir. kitaba saçma sapan not bırakan kişiye karşılık olarak kitap hediye ederken "ben not bırakmayı ve başkasının kitabını kirletmeyi sevmiyorum" diyerek itin bir yerine sokar, bir sonraki sefer bu yalan romantizmin ne kadar saçma olduğunu hissettiririm. insanoğlu kadar egoist bir canlı, yaratık yok. daha 4 ay önce istanbul'dayken sırf arkadaşım umberto eco okumak istedi diye kitapçıdan aldım sanki bir bozuk para gibi verdim, verirken de bunun hediye olduğuna dair tek bir işaret yapmadım. değer bilen birisi zaten bunu hisseder, hissediyor da.

"okudukça hep beni hatırla :) :) :) dostluğumuzu hatırla :) gülücük gülücük biraz da şuraya gülücük :) "

"kitap bitti galiba :) :) ay canım dostum inşallah hep beni hatırlarsın :) gülücükler gülücükler biraz daha gülücük :) "

"nasıl beğendin mi :) :) beni hatırla demiş miydim :)"

kitabı verdiğinde zaten silinmemek üzere hafızada yer ediyorsun arkadaşım neyin gösterisini yapıyorsun? ne oldu insanların hafızasında yer etmeyi bir dikta haline mi getirdin? bu mudur senin marjinal romantizm üzerinden faşizm yöntemin, tarzın? kendi tarzını mı oluşturdun? not bırakınca çok mu iz bıraktın? kitabı verirken zaten iz bıraktın, kitap okumaya değer veren bir insan zaten bunun farkında, daha da mı iz bırakmak istiyorsun? "yeterince iz bırakmadım. biraz daha iz bırakmalıyım" düsturu ile mi hareket ettin?

bravo, çok güzel yaptın.

kimisini hangi kitabı sevdiğini tahmin edecek kadar iyi tanıyamadım kimisini de kitap okumayacağını bilecek kadar iyi tanıdım. o yüzden riske atmaya gerek yok diyerek kimseye kitap hediye etmedim. *ama bir kadın arkadaşıma sevgilisinin kitap hediye ederken 'kadın dediğin istanbul gibi olmalı, fethi zor fatihi tek olmalı.' yazdığına şahit olmuştum.

tahmimim genelde hediye edilen birey kız ise sevgili...., erkekse değerli..... diye başlayan ve kız ise .........................sevgilerimle, erkekse ........... en içten dileklerimle diye biten sözlerdir.

bu kitabın her bir sayfası senin g..... girsin okuyup geri vermezsen. kusura bakmayın kitap olmuş kaç para zar zor alıyorum okuyup getireyim diyip alıp gidiyorlar sonra kitap kaybolmuş yok.

içten gelerek yazılmış hoş bir not, anlamlı ve güzel bir hediyeye daha da anlam ve güzellik kattığını düşündüğüm inceliktir.

az yavaş oku
az kaldı be
naber
böyle şeyler yazıyorum ben okurken keyifli olur :)

oku, az adam ol.

okumak, bu kitabı alan herkes okudu ilk yazıldığı günden beri defalarca okundu. önce yazarı okudu beğenmedi değiştirdi içine sinmedi bir daha değiştirdi sonunda ortaya bu kitap çıktı, çevirmen geldi okudu çevirdi, sonra bir sürü kitap sever okudu, sonra ben okudum. bunca insan okudu ama hepsinin hayal gücü farklı çalıştı. sıra sende senin hayal gücünde, oku! oku ve hayal gücün birkez daha eşsiz bir yolculuğa çıksın. bu keyfi alman dileği ile.
ordulu

kitabım çıktığında malum kişiye hediyemde “yazarından sahibine, hasretle.” yazacak.

sadece kitaba bırakılan degil de, genel olarak hediye notlarını hep daha çok sevmişimdir. notlar hediyelerden daha cok deger verdiğim inceliklerdir, ama kitaba bırakılan notların değeri daha bir farklı oluyor tabii.

çok samimi yazılan notlar,yıllar sonra duyguların nasıl değiştiğine kanıt oluyor.

tanım: kişinin bir ömür boyu unutamayacağı ve belki de başucunda taşıyacağı nottur.

özel ya da normal günlerde bir insanın bana kitap alması benim çok hoşuma gidiyor. eskiden hiç sevmezdim ve doğum günümde bana kitap alanları kafamın bir köşesine yazar, kendisinden uygun bir zamanda intikamımı alırdım. *

yaş ilerledikçe anlıyorsan küçük şeylerin ne anlama geldiğini. o yüzden çok seviyorum bana kitap alınmasını. ancak en son kim bana hangi kitabı aldı hatırlamıyorum bile. *

uzun notlara gerek yoktur bence. kitabı aldığı tarih ve birkaç cümle...

"20 haziran pazartesi,
görünce sen geldin aklıma. okuyunca da ben gelebilir miyim aklına?"

bu anlamli kitabın sayfalarında bizi bulman dileğiyle.

kitabı vermeden çok önce yazılmaması gereken not. karşı taraf bir itlik yapıyor, kitap onun anısıyla, yırtık bir sayfayla kalıveriyor.

bir kerede olsa yaşamak isteyeceğim durum

yakın bir arkadaşımın bana kitap hediyesindeki notu ;
insanlar dünyanın 7 harikasını anlatamazken,ona uygun kelimeleri ve cümleleri bulamazlarken ben dünyanın 8.harikasini nasıl anlatayım doğum günün kutlu olsun dünyanın 8.harikasi .*

"okudukça kendini bulursun. kendini bulman ve hep kendin kalman umuduyla."

o kitabı elinden asla çıkaramamana yarayan nottur. biri size ilk sayfasında özel notu olan bir kitap verdiğinde, o kitap sonsuza kadar sizindir.