kız çocuk pembe erkek çocuk mavi giyer

düşününce daha hareketli olduğu düşünülen erkek çocuklarının sıcak olarak algılanan pembe, ağır ve sakin hareketleri olduğu dusunulen kız çocuklarının sakin ve soğuk renk olan mavi giymesi beklenir. zamanında bir dönemde avrupa'da böyle uygulandığını okumuştum. sonrasında belki erkeklerin fazlasıyla hareketlenmesi kızları ise fazlasiyla ağırlaşması neticesinde renkler tam tersi hale gelmiş olabilir. günümüz için ise elsa sayesinde kızlar da mavi giyinmeye başladı çok şükür. yine de 4-6 yaş arasında her şeyi ve her yeri mor, fuşya,pembe üçlüsüne boyama dönemi var. ayrıca taytın üzerine don giyen süper kahramanları ve tayt+babet çorap giyen erkekleri düşünürsek, arda turan'ın renkli pantolonlarını falan da hesaba katarsak renklerin pek geçerliliği kalmadı. bazı kız ogrencilerimde özellikle pembe renkten, simden,pariltidan hoşlanmama ve yine bazı erkek ogrencilerimde çilek sevgisinden dolayı pembe renk sempatisinin arttığını görüyorum.
peki siz islam dininde erkeklerin kırmızı giymesinin mekruh olduğunu biliyor musunuz?

renklerin cinsiyeti yoktur.

sığ düşünce.

ama şimdi kız çocuğuna pembe giydirmediniz diyelim, 4 yaşına gelince oyuncak veya giysi mağazalarında o zaten kendisi o renge hipnoz olmuş şekilde gidecektir.

dar görüşlü kişilerin yıkamadığı maskülen düşüncesi.

anneme işlemeyen kural. çocukken saçlarımızı uzatıp bağlar, rengarenk giydirir, kız çocuk gibi ortaya salarmış. içinden çok geçse de kızı olmadı garibimin, artık geline kısmet.

çocuğumun cinsiyeti ne olursa olsun yeşil giydirerek onu bu yükten kurtaracağım. yeşil gibisi var mı be? ister kız olsun, ister oğlan; doğa sever yetişsin evladım, yeşili sevsin.

oğlumun küçülmüşlerini kızıma giydirirken renklerine bakmak hiç aklıma gelmedi ama tam tersi bir durum olsaydı muhtemelen giydiremezdim çünkü kızlar için üretilen her şey gereksiz şekilde süslü.
pullar, tüller, boncuklar vs oğlana olmazdı galiba.

pembeyi severim. bu beni az erkek yapmaz.

#pembegömleğimeeluzatma

renklere cinsiyet vermek bir akıl ürünüdür, yani kötüye kullanılmış bir aklın. insan ayrıştırma metodlarından birisi, şahsen pembe bana hitap etmez ama giyen erkeğin de cinsiyetini sorgulama saçmalığına düşmem. nasılsa kadın mavi giydiğinde sorgulamıyorsak, bu da böyle olmalı.

çok yanlış bir anlayış şekli bence kız mavi de giyebilir erkek pembe de giyebilir her şeyi ötekileştirmeyin lütfen

renklerin cinsiyeti yoktur . kapitalist düzende daha çok ürün satmak için bu algı oluşturulmuştur.

renkleri cinsiyete göre ayırmayı çok saçma buluyorum, isteyen istediği rengi giymekte özgür.

kızım var 3 yaşında. en sevdiği renk mavi. pembe rengi hiç sevmez. renk seçimini ona bıraktık sürekli. ayakkabı alınacaksa karşısında 2-3 model çıkardık birini seçti. rengini kendi seçti. girdiğimiz çocuk mağazalarında standart çalışan vardı. "istediğiniz modelin pembesi" diye bize sormadan renk seçimini kendileri yapıyor. biz ülke olarak "elalem ne der" düşüncesini sildiğimizde level atlayacağız.

halen bunu savunanlar var.. pembe renk kıyafet giydiğinde dışlanan erkekler var... oje sürmek istedi diye top musun lan sen diye dövülen erkek çocukları var. üzücü.. gel yavrum ben sürerim sana oje..
kızlara da yapılıyor bu yapılmıyor değil ama renk mevzusunda erkeklerin daha bir linç yediğini gördüm ben.

ikinci sınıfta falanım bir teyze bana renkli külotlu çorap ve renkli etek almış hediye olarak. hediye seven yapımı o gün kaybedip bana nakit verin siz ben kendimi mutlu ederim tipli bir çocuk oldum. sevinçli sevinçli paketi açtım rengarenk şeyler var. yüz ifadem nasıl olduysa annem toparlayamadı garibim. kız çocuğu gibi bu ne böyle renkli renkli giymem ben bunu diyip paketi teyzeye geri vermiştim. aynı olayı kuzen düğünü için alınan pembe gelinlik içinde yapmış ve en son çeneme dayanamayan annem gelinliği verip yerine normal insan giysileri almıştı. tabi o gelinlik zorla giydirilip evde bir fotoğraf çekilmesine izin vermem şartıyla.

bir pazarlama taktiği, yükselen kapitalizmin bir sonucudur.
doğuşu nasıl oldu derseniz, merak edip bir zamanlar bakmıştım (renkler ve onların dünyasına bayılıyorum), size hatırladıklarımı aktarayım:

doğan bebeklere cinsiyet gözetmeksizin temiz bir görüntü, temizliği daha kolay gerekçesi ile beyaz kıyafetler giydirilirmiş eskiden. ki öyle de değil midir, beyazları kaynatıverirsin ya da şöyle çamaşır suyuna basarsın mis gibi pırıl pırıl çıkarlar. renk atama işi ise tekstil endüstrisinin gelişmesiyle yaşanıyor ki ilginç olan başlangıçta bunun tam tersi bir durumun olması. yani kız çocuklara mavi, erkek çocuklara ise pembe rengin önerilmesi.

ilkten, reklam sloganı olarak "pembe güçlü renktir erkekler için uygundur, mavi zarif ve narindir kız çocuklar için tercih edilmeli" deniyordu. kimi mağazalar ise "sarışın bebeklerinize mavi daha yakışacaktır, kumral bebeklere pembe güzel durur" diyerek atıldılar ortaya. hatta o yıllarda (1940 imiş) time dergisi, bir tablo yaparak hangi mağazanın, hangi cinsiyete ne önerdiğini okurlarına duyuruyor. takibindeki bir 10 seneye kadar hemen hemen herkes cinsiyete renk atamaları konusunda hemfikir hale geliyor: kız çocuklara pembe, erkek çocuklara mavi.

70’ler ise pembe çılgınlığı dönemi diyebiliriz.
artan seri üretim, mağaza zincirlerinin doğuşu ve tüketim toplumunun güçlenmesi ile bebek kıyafeti ve oyuncak üreticileri cinsiyete özel oyuncak ve kıyafet üretimini artırıyorlar, talep de görüyor. aynı yıllarda ultrason da kullanılmaya başlıyor, ebeveynler bebekleri henüz doğmadan onların cinsiyeti hakkında bilgi sahibi olabiliyorlar ve doğmamış çocuğa da alış-verişi cinsiyetinin rengine göre yapıyor, odasını o renk ile dekore ediyorlar tabii. (ehehe şu an da bu hale yabancı değiliz. kapı süsleri falan fıstık daha bir çok ıvır zıvır ayrıntı eklenmiş durumda buna)

bu kısma ufak bir not da düşeyim; pembe çılgınlığı deniliyor çünkü kız çocuklar pembe harici neredeyse başka hiçbir renk giymez hale geliyor, erkekler için ise bu kadar bir fanatizm söz konusu olmuyor ve erkek çocuklar hedefli üretilen oyuncaklar da daha çok çeşit, renk ve fonksiyon barındırıyor. kız çocuklara pembe panjurlu ev işte daha ne istiyorsunuz kızlar!!11!! *
(bu "oyuncaklar" meselesi de ayrı bi inceleme konusu)

özetle; bir deli kuyuya taş atmış, çıkaran olmamış efenim.

bu başlığa hiç uymuyorum. zira daha bebekken dayım tarafından fenerbahçe forması giydirilmiştim. renk filan geçtim bildiğiniz forma giymiştim. olsun bundan pişman değilim.
#fenerbahçe

kalan renkleri kim giyecek?