kötü oda arkadaşı

bir oda arkadaşım vardı.. evlerden ırak. benden uzak allaha yakın olsun. yok böyle bir yalan söyleme alışkanlığı. işi gücü yalan. abartı. üstünlük taslama. doğum tarihine kadar her şeyi yalan. annesiyle iki kelime konuşunca öğreniyorduk yalanlarını. ergenlik dedik en başlarda. katlandık katlandık. dayanamadık attırdık. okulda da önümde oturuyordu. şimdi nakil aldırmış. isabet olmuş. insan sınıfa hava atmak için komşudan barselona maçı bileti bulup ben barselona maçina gittim diye sunum yapmaz.. ya da googledan buldugu resimi "bu ben" diye gösterip ifşa olunca "aa beni koymuşlar oraya bak" demez. rezilligin ayrı bir boyutuydu arkadas. tek özleyeceğim şey annesinin sarmaları.

ders çalışmanız gerektiğini bildiği halde erken uyuyan ve ışığı kapattıran arkadaştır.

hiç şaka yapmıyorum bozulmuş yiyecekleri yiyen yabancı bir ev arkadaşım vardı. küflenmiş ekmek yerdi mesela, yapma etme derdim yok böyle daha sağlıklı deyip yerdi... keşke tek kötü yanı bu olsaydı

son giriş saatinde odaya giriyorum diye kız beni kötü kadın bellemişti, halbuki part time garsonluk yapıyordum:(

aynı evde yasamimi sürdürdüğüm hayvandan bozma canlı türü ayakları da kokuyor.

çok kötü bir şeydir. bikaç ay maruz kalmıştım. sürekli konuşmaya çalışıyordu ama çok klişe bir insandı. kötü değildi ama vakit geçiremiyorduk . o ise çok iyi anlaştığımızı düşünüyordu. en sonunda askere gitmişti de baya rahatlamıştım.

herkesin nefret ettiği o kötü oda arkadaşı benim. selamlar.

yüksek ses müzik dinlerim.
odada benim istediğim olur.
ben izin vermeden kimse uyuyamaz.
tuvalete girdi mi 527227272 saat çıkmam, satranç oynarım.
aynı kattan arkadaşlarımı odaya çağırırım.
yatağım hep dağınıktır.

gıcık biriyimdir, gıcık kaparsınız.

amaaa, iyi bir insan olursanız.

sizinle yemeğimi paylaşırım.
duşa ilk sizin girmenize izin veririm.
oyuncaklarımla oynayabilirsiniz, ödevlerinize yardım ederim.
yurttan hoşlandığınız kızla konuşmanıza yardımcı olurum.
okulda da ortam sağlarım. tam bir kanatadamımdır.*

demem o ki, kötü oda arkadaşı demeden önce, bir kendinize bakın. siz iyi bir oda arkadaşı mısınız? yoksa gıcığın önde gideni mi?

an itibari ile malesef sahip olduğum o kişi, hayat kötü oda arkadaşı olanlar için cehennemdir.

asla alışamadığım olaydır. üç yıl yurtta kalıp bütün oda arkadaşlarımı boğazlamamak için kendimi zor tuttum. tek çocuk olmama veriyorum...

çekilmez insan türüdür. katlanmak özsaygınıza hakaret olur. kaldı ki zorunda değilsiniz ve asla taviz vermemeniz gerekir. 3 yıllık kyk sürecinde 3 tanesini gaslightingle odadan attırdım. biri akşamları gram seste çirkefleşen silik bir tipti. odada hiçbir şey yedirtmezdi. akşam 9'de yatıp ışıkları kapattırırdı. ben ikinci öğretim adamım, sabahın 6'sında senin boktan parfümüne maruz kalmak istemiyorum değil mi? ya da okula gitmeden yarım saat müzikle duş aldığında çifkefleşmiyorum. baktım olmadı, sadece haftanın 3 günü kalıyordu bir gün üzerimdekilerle yatağında yatmıştım beni öyle görünce şok oldu. ertesi günü şubesini değiştirdi. ertesi sene başka bir tip kitap okuyor diye 3e kadar ışığı açık tutardı. kapatınca üzerimize gelirdi. yaşça da büyük olduğundan otorite kurmaya çalışırdı. yan odadan odama gelen arkadaşımı kovdurdu güvenlikle. ben de 'vay anam kardeşim abbas'a bak sen' dedim başladım planlara. odaca her akşam saat 10'da ışıkları kapatma kararı aldırdım. yeni dönemde gelen diğer çocuklar benden yanaydı. akşamları maç izlerdi odada istisnasız her ses çıkardığında güvenliği başına musallat ettim. diğer çocuklarla sessizlik baskısı kurdurdum. 1 ay dayanamadı. velhasıl acımayın başkalarına tahammülü olmayıp da anlayış bekleyen insanlara. smash it!

benim için kendi kardeşimdir. 25 yıldır aynı odayı paylaşıyoruz ve ancak evde geçirmediğim gecelerde kaliteli bir uyku çekebiliyorum. asla kapıyı kapatıp yalnız kalamamak, mahremiyetin sıfır olması, vardiyalı çalışıp sabahları uyumak zorunda olduğum için son bir senedir günde ortalama beş saat uyuyabiliyor olmak, pencere açık uyumak istemem ama onun yazın ortasında üşümesi, çıkmayan bir şekerli parfüm kokusu, gürültü, bile bile çıkarılan gürültü, sürekli açılan ışık, çarpılan kapılar, yatağa uzanıp rahatça telefonla konuşamamak, bir müzik açıp öylece oturmak isteyince bile kulaklığını takar mısın kavgası, gece yatağa uzanıp kitap okurken sayfalar hışırdıyor uyuyamıyorum lafını duymak, bir arkadaşımı çağırıp evde oturamamak. yoruyor insanı. ama en kötüsü insanın hiç yalnız kalamaması. yalnız kalabilmek için kendini evden dışarı atması.

çok iyi arkadaş ama kötü oda arkadaşı olmuştur. ağır uyku problemi vardı alarm kurdurmazdık onun yerine biz kurar kalkıp arkadaşı uyandırırdık.

devlet yurdun da vardı bir arkadaş
allah allah ....
bir insanın ayağının kokusu 1 sene gitmez mi ?

denk gelmedim ikisi de tatlı, uyumlu insanlardı hatta ben ki birini özliyeyim? onları özledim.

kutu kadar odayı yaşanmaz hale getiren etmendir. hiç beklemeden odadan gönderilmesi gereken kişidir.
normalde sabırlı insanımdır ki, kavga/dövüş/tartışmaları pek sevmem, daha çok sineye çeken ve en sonunda patlayan bir yapım vardır. gel gör ki daha üç haftalık bir süreçte sabır taşımın çatlamasına neden olan bir kişiyle oda arkadaşıydım, bir gün öncesine kadar. dört yıllık yurt hayatı vücudumdan sabrı çıkardığından olsa gerek, geçen günkü kavga sonucu arkadaş oda değiştirip gitmeyi uygun gördü.
kötü oda arkadaşıyla yaşanmaz arkadaşlar, kendinize eziyet edersiniz. yapmayın, yaptırmayın.
bu bir yatırım tavsiyesidir.

bugün odamı değiştirmeme sebep olan şeydir

çok oldu onlardan zamanında.
ortak yaşam hakkında bilgi sahibi olmayan davarlar ile ortak bir evi paylaşıyorsanız çok büyük sıkıntıdır.
bilmiyor adam. tuvaleti sadece kendine ait sanıyor. banyo ve mutfağı da. evin içine ediyor umrunda değil. kulaklık takmadan müzik dinliyor, film izliyor, manitasıyla konuşuyor. gece saat 3 lan 3!
çok kavga etmişliğim vardır iş yerinin evindeyken. en nefret ettiğim insan modelleri arasında gelir.

düşman başına.... en son oda arkadaşım olan ama insan olamayan kişi 39 yaşında son 10 senedir birbirinden alakasız bölümlerde üniversite okuyan biriydi. böyle yapınca kendini hayatın içinde hissediyormuş. o hayatın içinde olacak diye kyk çıkmayan gençler gözümün önüne geliyor.
temizlik de hak getire. mikrop kapmamak için kendisini diğerleri ile güçlerimizi birleştirerek odadan gönderdik.

kesinlikle ve kesinlikle ses çıkarandır.

var öyle bir arkadaşım. oda değil ev arkadaşım bu.
şimdi şöyle ki,
iki gün evvelki gece bir kızın suratının ortasına yumruğumu geçirdim sözlük. dur hemen sövmeyin hanımlar bazı istenmeyen durumlar oluştu. anlatayım:

neyse ben çatı katında kalıyorum. her zamanki gibi işten gelip eve giriyorum. eleman yine farklı bir kızla içerde güreşiyor. tabii ortam leş gibi alkol ve ter kokuyor. sessizce odama geçiyorum. uyuyacağım saate kadar olan kısımları ihmal ediyorum. uykumun pik noktasında odamın kapısı zorlanırken uyanıyorum. (kapı kilitli uyurum evet.) uyku sersemi gidip kapıyı açıyorum. karşıma suratı martı bokuyla sıvanmış biri çıkıyor. görür görmez korkudan küfürü basıp yumruğu geçiriyorum. öylece merdiven sahanlığına sahanda yumurta gibi yığılıveriyor. sonradan fark ediyorum ki bu bizim elemanın kız arkadaşı. ondan sonrası malum..

ertesi gün yine işten geliyorum. içeri girdiğimde arkadaşımın yanında yüzü mumya gibi sarılı bu kızı görüyorum. kız dün gece için benden özür diliyor. meğer uyurgezermiş o yüzden benim odama kadar gelmiş. yüzüne de kaymak gibi hoş bir şey sürmüşmüş.

o özür dilerken ben şaşkınlıkla onu izliyorum. (kız norveçli bu arada). bizim arkadaş da sızmış yazık!?!?!. kız dün yumruğu yiyince bayıldı. arkadaş körkütük sarhoştu ellemedim. kızı hastaneye götürdüm. pansuman vs derken eve getirdim. sonra kendi yatağıma yatırıp ben de alt katta bir yere kıvrıldım. valla yemin ederim elimi bile sürmefkjhıun. yok la yok hastaneye götürdük ya..
cıks...