kötü oda arkadaşı

allah başımıza vermesin sen ışığı yakarsan uyuyamam diyip o açtığında hic sorun olmaz.müziği hep kendi acar sen açınca da kulaklık takar misin der.sürekli yönetmeye çalışır şunu böyle yapalım şuraya gidelim.sonra 1 saat tuvaletten çıkmaz koridordaki tuvalete gidersin oda da sığıntı gibisindir sonra tavır yaptiginda konusmadiğin da en âlâ orusp* ç*cuğu olursun bu gibilerinden baya çekmisligim var.

psikolojiyi alt üst edecek durumdur. 17-18 yaşlarında farklı bir şehre üniversite okumaya gelmişsiniz. odanızı en az 1 kişiyle paylaşmak durumundasınız, kaçınılmaz. her şeye alışmaya çalışırken huzur bulacağınız o küçücük odayı anlaşamadığınız birileriyle paylaşınca insan mahvoluyor. konuşup halledemeyince iş daha da büyüyor. psikolojik savaşlar mı dersin sinirden tırnak kemirme mi dersin bitmiyor sıkıntısı. en hızlı çözüm oda değiştirmektir.

üniversitenin ilk yılı mide bulantısından saatlerce ağlamama neden olan insanlardır. izinsiz eşyalarını kullanırlar, özel alanına asla saygı duymazlar ve seni bir çöp kutusunda yaşamaya mahkum etmenin normal olduğunu düşünürler. hiç bekleyeyim, susayım, ima etmeye çalışayım vs moduna girip kendinizi yormayın, düzelmezler. oda değiştirin.

ahh ahh.
içimi dökmeye geldim en muzdarip olduğum konuydu bu. birincisi bir insan yaşadığı yeri neden temizlemek istemez? abi oda arkadaşlarım özünde çok titiz olduğunu iddia eden ama tabiri caizse odanın içine tüküren tiplerdi. misal banyo yaptıktan sonra saçlarını tararken dökülenleri yere atmaktansa çöpe atmak ne kadar zor olabilir? bu basit bir örnek. odanın her yeri kıl içindeydi. hadi temizliği de geçtim bir yerde suratları hep beş karış. her daim mutsuzlar. aramızda asla bir sorun yoktu tam tersi hep sen çok iyi bir oda arkadaşısın, çok uyumlusun der dururlardı. ama sohbet etmeye gelince hep benim başlatmam gerekir hep ilk nasılsın'ı benim sormam gerekirdi. yemekhaneye inilecekse benim çağırmam gerekiyordu beni çağırmazlardı. başta dedim benden zevk almıyor olabilirler mi yani herkes herkesi sevmek zorunda değil. ama ben bir muhabbet başlatınca güzel güzel konuşurlardı. allah var arkamdan de hep iyi şeyler söylemişlerdi de. iyi insanlardı gerçekten severdim de. ama bu hep içime dokunurdu. ulan neden? neden ya bir kere de siz bana nasılsın diyin, bir kere de siz beni yemekhaneye inerken çağırın. öyle işte sözlük. ruhsal bunalımlara gark etmişlerdi beni.

sene 2016, o zamanlar özel yurt fiyatları bugün ki gibi fahiş de değildi, 2 kişilik bir odadaydım ve dersim 9.30 da başlıyordu, bir oda arkadaşım vardı, saçı başı tuhaf bir çocuk, bu herif sabahlara kadar uyumaz, beni de uyutmazdı, ilk bir kaç gün idare ettim, baktım ki bu hıyar yüzünden benim okul uzayacak, derslere uykusuz giriyorum, dikkatimi toparlayamıyorum, bunu çektim bir kenara güzelce, insanca konuştum, bu okey dedi. aradan bir hafta geçti bu kez uyardım, tamam dikkatli olcam dedi, bu manyak gece saat 3 sularında tv odasından pat küt diye odaya geldi, bi uyandım gözlerim kıpkırmızı, yurt kampüs içinde olduğundan dövemiyorum da, 6 ay uzaklaştırma cezası var, bunun yakasına yapıştım, zaten incecik birşeydi oklava gibi, ben ayı gibiyim, bunu yakasından kaldırdım havaya, seni paramparça ederim ulan, 50 kere uyardım seni deyip yere indirdim, bunun gözü korktu, bir gün bunu sifonu çekmeden çıkarken yakaladım, bende kayış koptu, bunu kampüs dışına çıkarıp, 2 tokat salladım ama bu kez darp raporu filan alır diye yine dövemedim, git o klozeti temizle, pılını pırtını topla başka bir odaya geç dedim, tamam dedi. hakikatten odadan çıkmıştı, geri kalan 7 ay boyunca 2 kişilik odada tek başıma kaldım ve kafam rahattı. oda arkadaşlarınız tuhaf tipler olabilirler fakat çizgilerinizi belli ettiyseniz ve buna rağmen cinsliklerine devam ediyorsa şiddet çözüm olabiliyor.
nush ile uslanmayanı etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir.

kötü odada arkadaşlık sıkıntılıdır. sıkıntıyı paylaşması hasebi ile arkadaş gibi arkadaştır. ne de olsa kader birliği yapılmıştır o kadar.

kötü ise onunla ilişkiyi kesin.

size ayak bağı olan kişidir temizlik iş ayrımı ekonomik koşullar hepsi.

hiç çekilmez. aynı yerde uyuyorsunuz. sonuç olarak birbirinize saygı duymalısınız. bu gözler 4 kişilik kyk yurt odasında (ki bahsettiğim odada sadece dolaplar, yataklar ve bir tane çalışma masası var) köfte kızartan adam gördü.

kötü oda arkadaşı insanı ev sahibi yapar.

bunların ortası olmaz hakkaten. ya çok pistirler insanı yemekten içmekten soğuturlar. ya da size kendinizi pislik gibi hissettirecek kadar titiz olur hayattan soğuturlar. kendi ayarınızda birine denk gelirseniz evlenin bence.

bknz : abım.

öğrencilik dönemimde aynı odada kimse ile yaşamadım.
he aynı evde yaşadım.
bu oda arkadaşı olayı roommate hikayeleri falan, yine sabah sabah vpn mi açtınız çocuuum yapmayın

diş fırçası çatal bıçaklarının yanındadır ve iç çamaşırı banyodadır.

geceleri horluyor, günde iki kez duşa giriyor ve ben başkası girdikten sonra giremiyorum duşa. sürekli telefonla konuşuyor çok rahatsız edici. ben yalnızlığa alışkın bi insanım kendi evimde dahi odamda tek kalıyorum yalnızlık diyince bi ben bi de nietzsche olduğu için verdiğimiz paraların karşılığı olarak kapsül oda olsun, tek kişilik olsun istiyorum.
ama gel gör ki tr şartlarında bu imkansız mlsf.

bu şu anlık ben olabilirim.
oda arkadaşlarım hep çocuk gibi oldular. mantıksız, seviyesiz, saçma çok hareketleri oldu. hala da olmaya devam ediyor. güzel bölümlerde okuyup yüksek notlar alıp nasıl hala bu kadar kör olabiliyorlar bir muamma sahiden.
şimdiki arkadaşım yapış yapış bir arkadaş bağımlısı. geçmişte, yakın geçmişte, fazlaca arkadaş kazığı yediği için olabilir bu halleri. doğru insan seçemiyor. insanları değerlendiremiyor.
en son bi arkadaş grubu buldu, gerçekten düzgün insanlar eyvallah ona lafım yok ama bu bizimki yani bu bizim salak yapıştı yine insanların paçasına. durmadan kuyruk gibi peşlerinde.
puanın, ortalaman her şeyin yüksek git diyorum başka okula napıcaksın bu şehirde, sırf arkadaş ortamı yüzünden istemiyor. ulan deli oluyorum valla ya. insan bir kaç dönem sonra hayatından temelli çıkıp gidecek insanlar için bunu yapar mı kendine?
şimdi diyeceksiniz bu kadar şey anlattın kötü oda arkadaşlığınla alakası ne? anlatayım canım.
bu güzel kızımız böyle davranıyor, abuk subuk birilerine yapışıyor e haliyle bizi de unuttu tabii sallamıyor pek. ama kafasını bir yerlere çarpsa yine koşa koşa gelip sabahlara kadar insanların yaptığı şerefsizlikleri anlatır o ayrı mesele.
şimdi efendim bu hanım kızımız böyleyken ben de artık onu dinlemiyor, görmezden geliyor, yok gibi davranıyorum. bir insana karşılık vermenin en iyi yolu ona yok gibi davranıp benliğini zedelemektir bana göre. önceki oda arkadaşıma da yapmıştım bunu.
iletişim kurmak, içindeki duyguları anlatmak faso fiso geç bunları. ıstemiyorum ulan istemiyorum beni kıran birine sen böyle yaptın demek. biliyorum bu iki insanın arasındaki bağı koparan bir şey ama madem o bunu göze alıyor kopsun o zaman.
bugün soruyor noldu sana diye meraklı meraklı, hiçbir şey olmamış gibi nolduu ki yiaa deyip devam ediyorum. anlattığı hiçbir şeyi dinlemiyorum hatta dün "beni ilgilendirmeyen bir şey anlatma bana" dedim çünkü yine yeni arkadaşlarıyla yaşadığı gereksiz anları anlatıp duruyordu.
göz teması kurmuyorum, konuşma başlatmıyorum.
bir iki kişi daha var böyle davranan onları da yok sayıyorum, konuşmuyorum, bir yere çağırmıyorum.

insanlar daima daha fazlasını isterler. ruhunuzdan, neşenizden, ritminizden, heyecanınızdan..
ister de isterler ama aldıkları kadar vermezler.
şimdiye kadar onlara verdiğim neşenin, kahkahanın, benden aldıkları fikirlerin haddi hesabı yok.
ama vermeye gelince kimse ortada yok.
öyleyse öneminiz de yok.
arkadaş ilişkilerimde bağımlılık göstermem, bazı hareketlerine alınmış olmam bağımlı olduğum anlamı gelmez. yeni insanları tanımaktan da keyif alırım. bu ikisi birleşince bir çeşit açık ilişki formatında arkadaşlık yaşıyorum. kapı daima açık.

koca bir yılı/yılları beraber geçireceğin için anlaşmak zorunda olduğun ama işleri daha da zorlaştırıp sabrını taşıran kişi.
benim oda arkadaşım artık onu kale almayıp kavga etmediğimi görünce travmamı kullanarak üstüme gelmişti. o durumda tüm vücudum titremeye sıcak basmaya başlamıştı ve ona durumumu açıklayıp sonra tartışalım dediğimde yanlış anlamış ve kavga çıkarmaya çalışmıştı. sinirle odadan çıkıp sinirimi atana kadar dönmedim yanlış bir şey yapmamak için.
(bkz: cehennem hissi)

eşim ve kızım... biri horul horul öteki vay acıktım vay uykum yok ingaa da ingaa

oda arkadaşım olmadı ama ev arkadaşım oldu.

kendi işi gücü olmadığı, hayatında severek yaptığı bir şey bulunmadığı için 2 günde bir tüm evi baştan aşağı temizler, aynısını da bizden beklerdi. benzeri seviyede temizlemediğimizde de pasif agresif davranışlar, silent treatmentlar yiyoduk.

haftada bir/2 neyine yetmiyo ya.

uyku düzenini etkileyebilecek arkadaş türüdür.
benim uykum çok hafif. en ufak çıt sesinde bile hemen uyanırım. uykum bölünür de bölünür. üniversite ilk yılında yurt odasında bi ayı oğlu ayı vardı. mübarek hilti çalıştırıyor sanki. 2.sene gitti öyle kurtuldum. daha sonra eve çıktık işte. başka bir çocuk gırtlağında öküz besliyor gibiydi. lan öküzü canlı yuttun da orda kurtar beni diye mi bağırıyor o nasıl horlama?
evlilik için bile düşündürüyor beni bu konu.