kredi kartı kullanmayan insan

hiç kullanmadım. kullanmaya da niyetim yok. inşallah hiçbir zaman gerekmez.

öyle karttı, sanal paraydı bilmem neydi... hiç bana göre değil böyle şeyler. para dediğin nakit ve cebimde olmadı mı ben o işten çekinirim arkadaş!

kullananlar neden hakir görülüyor anlayamadığım hede. kullanmasını bilene pratiklik sağlayan bir şey kredi kartı. nakit taşımanın riski yok en azından. çanta ya da cüzdan gittiğinde tüm paran gidiyor. ama kartı hemen iptal edebiliyorsun. maksat kullanmasını bilmek gerekiyor. yarının yokmuş gibi fütursuzca kullanılırsa tam bir bataklığa dönüşüyor. o yüzden çok da şey yapmayın bence.

senin benim gibi insanlar sonuçta. ben mesela aktif olarak kullanıyorum çünkü nakit taşımayı sevmiyorum. hesabını bilirsen kredi kartındsn iyisi yok zaten.kullanmayanın derdine de düşmem kimse kusura bakmasın.

banka müdürü bir annenin çocuğu olarak para ile ilgili konularda annemin tavsiyeleri kulağıma küpedir. oğlum demişti yıllar yıllar önce, ticaret için kullanmadığın sürece bankadan uzak dur, sana ait olan kadar para harca diye.
o lafından sonra aldığım bütün evlerimizden tutta, arabalarımıza kadar herşeyi kendi paramla aldım. 50 yaşıma geldim, ne bir kredi kartım oldu, nede bir kredi çektim. o yüzdende kimseye tek kuruş borcum yok, kullandığım herşeyin gerçek sahibi benim.
tek kullandığım banka kartıdır nakit taşımamak için, oradaki parada zaten bana ait.

iradesi ve/veya kendine güveni olmayan bir insan olabilir, geçmişte yakın ya da uzak çevresinin yaşadığı kredi kartı temelli sorunlardan dolayı korkuyor olabilir, kredi kartı kullanmayı sevmiyor olabilir, teknolojinin bütün nimetlerine karşı huysuz bir ihtiyar ya da huysuz ihtiyar adayı olabilir.

direkt konuya gireceğim. bu boku insan gibi kullanırsanız herhangi bir zararı yok. aksine çok da faydalı olabilecek bir şey. benim, 17 yaşımdan beri cebimde kredi kartı var. babam, çocuk kullanmayı öğrensin, hesabını tutmayı öğrensin diye ek kart olarak cebime koydu önce. zamanın parasıyla, asgari ücretten fazla limiti vardı cebimdeki kartın. babamın haberi olmadan bir kuruş kullanmadım. yeri geldi eve alışveriş yaptım, yeri geldi arkadaşlarla gezerken harçlık olarak kullandım. sıradan orta halli bir aileyiz biz. zengin de olmadık, fakir de olmadık.

sonra, çalışmaya başladım. kendi kartım oldu. asgari ücretin biraz üzerinde maaşım varken maaşımın 3-4 katı limitim vardı. sadece ödeyebileceğim kadar harcama yaptım. nakit taşımayı sevmediğim için, nakit para yerine kullandım. hala daha da aynı şeyi yapıyorum. acil durumlar için küçük bir miktar harici nakit para taşımam üzerimde. ben limitin tamamı kadar harcama yapsaydım/yaparsam, bu kredi kartının suçu mu olacak? tamamen benim ve iradesizliğimin suçu olacak.

bu kadar şeyi şu sebeple yazıyorum. okuduğum herkeste şöyle bir bakış açısı var. kredi kartı kötüdür, kendimin olmayan parayı harcamıyorum, kazanmadığım parayı harcamıyorum. kazın ayağı öyle değil arkadaşlar. tamamen kendi paranızı harcıyorsunuz. bu yüzden, birinin 10bin limiti varken, diğerinin 100bin limiti var. siz, o parayı kazanmadan harcayacak yapıya sahipseniz, cebinizde nakit para yokken de bunu yapabilirsiniz. kötü olan kredi kartı değil, kötü olan insan. bankada çalışan insan, sistem üzerinden vatandaşı tokatlamaya çalışan insan, ayağını yorganına göre uzatmayı bilmeyen insan.

eyyorlamam bu kadar. sevgiler, capelo.

iradeniz yoksa veya finansal bilginiz yoksa bulaşmayın.

onun haricinde iyidir hoştur. kullanana ya da kullanmayana madalya takmıyorlar. çok da şeyetmeyin yani. 7-8 senedir kendime ait kredi kartım var henüz harcama yönünden bir sıkıntı yaşamadım.

benim kredi kartım beni kullanıyor, yaa nasıl oluyor anlamıyorum ama öyle yani. o bu mu beni taşıyor ben mi onu bilemiyorum altan.

internet alışverişine pek bi düşkün olduğum için kullanmamam zor. gerçi bankaların pek sevdiği müşterilerden değilim asgari tutarı ödemişliğimi şimdiye kadar olmadı ,inşallah daha sonra da olmaz.

darısı başıma ya. çok berbat bir bela

bu bendim. sonra işe başladım. kredi kartı nimettir arkadaşlar.

taksitlendirme olsun, bir ay geç ödeme olsun. her şeyiyle, nimet.

kredi kartı denen meret sizin para alginizla oynar. 100 bin 300 bin lira limitler ekran üzerinde tatlı gelir. ama sorsan o kadar parayı bir arada görmemiştir. öderiz hea nolcak kafasıyla patlatilan kartlar insanların algısının yetmemesinden ve düşünememesinden kaynaklaniyor. cuzdaninizda sadece nakit 3000 lira taşıyın, bakın o para gözünüze ne kadar büyük geliyor. sonra gidin limitinize bakın.

670k olan limitime baktigimda her seferinde aklıma bu algı yönetimi örneği ve disiplin gelir. güzel günlerde keyifle kullanın. kölesi olmayın. sonra bankalar sizi şahsi numaralardan aramaya başlıyor. *

kullanmıyorum sayılır.
senelerdir limitini arttırmadığım 1200 tl lik bir kart var.
hesap kartımı girmek istemediğim için getir, yemek sepeti, trendyol vs kaydettim.
yemek siparişi verirken kullanıyorum.
bilgileri başkasına geçerse de giden 1200 tl olur. kafam rahat.

kredi kartı kullanmıyorum ve olduğu kadar harcıyorum paramı kafam rahat ediyor.

paranın hükmettiği değil parasına hükmeden insandır.

ben degilim, param bitince mala baglayip kredi karti basiyorum poslara. bir de online alisveriste kullaniyorum.

fakir ama gururludur. genç değildir.

bir kaç seneye paranın değersizliği yüzünden balya balya para taşıyacak insandır.
şu an en büyük paramızla 1 öğün yemek yenmiyor.

türkiye'de kullanmama ihtimalin yok. elindeki nakit para asla hayatını idam ettirmeye yetmez. kredi kartının en büyük avantajı "parça parça ödeme" sistemini destekliyor olması. nakit alışverişte, elindeki tüm parayı yitirirken; kredi kartı opsiyonunda bir sonraki ay için sadece çeyreğinden oluyorsun. ( dikkatli kullanırsan)

tabi o sisteminde canına okudular. bir çok sektörde taksit kaldırıldı. mesela market, kozmetik.. elektronik eşya.. en çok bunlara taksit verilmesi gerekirken üstelik.. var olan siyasi iktidarın amacı toplumun yaşam standartlarını sıfıra çekip, herkesi cinnetin eşiğine getirmek.. sonra insanlar 2 dilim ekmek için birbirinin evine dalacak, yağmalama yapmaya başlayacak.. ben o zaman göreceğim nereye kaçacak kendileri acaba. toplumu sürüklediği maddi krizin ve bu krizin yarattığı psikolojik açmazın farkında değil. insan doymak ve güvende kalmak için her şeyi yapar. bu tarihin en başından beri böyle. en büyük delilik; ailesini korumak isteyen insanların çıkardığı kıyımların çerçevesinde şekilleniyor. hani derler ya insan zorunda kalırsa her şeyi yapar diye? işte bu insani fonksiyonun en fazla zorlandığı noktadır. kişi yaşam standartlarını karşılayamayacak duruma geldiğinde, survival mode( hayatta kal) moduna girer ve bütün etik değerler, sosyal kurallar ortadan kalkar. kim neyi avlayabiliyorsa, onu alır ve 1 gün daha fazla hayatta kalabilmek için her sınırda dolaşır.


en büyük korkum milletin delirip, birbirini yağmalamaya başlaması ve bir şekilde bu noktaya evrilmemiz.. ekonomik ve sosyal açıdan çok eşiğinde duruyoruz gibi geliyor çok..

çok zorunlu durumlar dışında kullanmıyorum. (kullandığım miktarı da o ay kapatmaya özen gösteriyorum. bu yüzden bankalar beni pek sevmiyor.)

gereksiz harcama yapmayan tip olsa gerek.ben bunu başaramıyorum maalesef sürekli bir ihtiyaç içindeymişim gibi hissediyorum.