küsmek

herhangi birine darılma, ondan soğuma.
gereksizdir kimseyi küsecek kadar sevmedim.

değer görmediğini anladığında söz konusu kişiye karşı tavır almaktır.

yeltendikten sonra farkına vardım ki bomboş bir eylemdir. hem kendine hem de karşıdakine zarar en iyisi insanlarla iyi geçinmektir.

deneyip deneyip yapamadığım eylem,bence bunu yapanlar çok başarılı çok iradeli insanlar,keşke bu iradeyi ilimde bilimde kullansalarda insanları üzmeseler.

kendini korumak, bazen de kaçmaktır. duruma göre değişir. insan iletişimsiz kalınca artık çıkış noktası olmadığında yapılan. değerleri alt üst olunca kendini tercih ediyor insan.

çocukça gibi gözükse de zehir saçan samimiyetsiz iletişimlerle moralinizden gününüze, çalışma şevkinizden cildinize her bakımdan düşüşe geçmenizdense sessiz sedasız kaçmak daha iyi gibi görünüyor...

saçma, ya sev ya döv.

duygusuzlukla adam edilemiyorum ben, gel üstüme kus, parçala, küfret ya da gel sev, sar beni, bileyim.

sen uzaktan bana bakıp bakıp gelmeme yeminlerini bin yerden bağlarsan, gelmememi sağlamak için kendini bin yerinden yaralarsan ne anlamı var?

saçma.

"küsmek nedir bilir misin?
küsmek dürüstlüktür.
çocukçadır ve ondan dolayı saftır.
yalansızdır.
küsmek; 'seni seviyorum'dur
vazgeçememektir
beni anlatır küsmek
kızdım ama hala buradayımdır,
gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, 'benim için değerlisin'dir.
küsmek; 'sevdiğini söyle' demektir,
'hadi anla' demektir.
küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır.
yani, diyeceğim o ki:
ben sana küstüm!"

-nazım hikmet'in bu şiirini duymasaydım küsmek kelimesine bu kadar anlam yükler miydim bilmiyorum. ama gerçekten de evet küsmek aslında çok şey barındırır. şiirde dediği gibi hala oradasınızdır. sizin için çabalasın, gönlünüzü alsın istersiniz. evet çok saftır küsmek. çünkü kırılan küçük bir çocuksunuzdur o an. kollarını birbirine dolamış, suratını asmış, kaşlarını çatmıştır küsmek. hadi gel sarıl der aynı zamanda. ayrıca küsünce sizin gönlünüzü alan, sizinle ingilenen insanlar iyi ki varlar. onların değerini bilin dostlar.

artık mevsimlerden, kışı ve ilkbaharı sevmiyorum; yaz ve sonbahar neyi gösterir onuda sezemiyorum.

nazım'a göre küsmek;
kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur. demekmiş.
dürüstçe,çocukça,saf ve yalansızmış. durduk yere küsmeyelim tabii ama gerekli olduğunda bizi kimse tutmasın. anlaşılmak değil mi mesele.değer verdiklerimize tepkimiz çocukça olsun yani masumca.

hayata küsmek için gelmişim ben..

küsülmekle rekabet edemez. ancak şarkının da dediği gibi...

kimdi giden, kimdi kalan giden mi suçludur her zaman.

benim çabuk yaptığımdır. daha doğrusu buna küsmek değil de çabuk nem kapıp karşıdaki kişiye düşünce ve duygularim kolay değişir. kişi dünyamdan çıkar .
konuşurken söylediği bir cümle veya konuşmadan yaptığı bir davranış benim için direkt bir yargı sebebidir. manyakca bir davranış evet normal değil lakin böyle bir tuhaf fıtrata sahibim. bu yüzden kimseyle gerçek manada yakın değilimdir.

kalpten sevgiyi çıkarıp onun yerine kendi elinle huzursuzluk hançerini saplamaktır. küsenler, barışmadıkça kanayan yürek ağrısıyla bu dünyadan göçüp giderler. haklı ya da haksızlığına bakmadan elini küstüğüne önce uzatan, eli havada kalsa bile bahtiyardır, asıl kazanandır.

birisine küsmek istiyorum nasıl bir sebep olursa bana kesin küser aramız tamamen bozulur bugün yapmaması gereken bir şey yaptı ama o an idrak edemedim klasik uyumadan önce düşünülüp delirilen bir mevzu gibi bir şey oldu bir fırsat bulup küsmem lazım o sebep ne olabilir bulamazsam uyuyamam

küsüm, küstüm, herkese, her şeye, nedir ki küsmek?

ilgi beklemek, evet, değerli hissetmek istiyorum. birazcık umursanmak, bu sebeple küsüyorum. çocuk ruhumda * küsmenin gerekli olup olmadığı bir muamma ancak ben yine de küsüyorum, daha çok kişilere. hayata küsersem kendime küsmüş olurum çünkü, bunu kaldırabilir miyim bilmem.

ama haksız da olduğumu düşünmüyorum, arkadaş diye geçinen bazı * xy kromozomlu bireyler * ben gitmesem yanına yanıma gelmiyor, sonra da bana atarlanmaya kalkışıyor. * gel de küsme!

yazmayı unutmuşum ben.

çocukçadır o yüzden severim küsmeyi.

insan sevdiğinin bir sözüne küser mi?..
insan sevdiğinin söylemediği sözüne de küserdi.

(bkz: kuş uçar kanat ağlar)
(bkz: şükrü erbaş)

…
sana küstüğümde sen yoktun daha
yokluğuna küsmüştüm sonra sen geldin
kendime isteyemezdim seni öyle güzeldin
şimdi varmışsın gibi küsüyorum yokluğuna

alınganlık, ah, bilmezsin, küsmem de küsülecek
zamanda, n'eyleyim varlığın yokluğundan tenha
senden başka küsülecek kimse mi bıraktın bana
bir ben kaldım bir de bıraktığın küskünlük tenha

sen kimseye küsmezsin bilirim, gözlerin de
yaprak hırsızı güz: anılar düştükçe göz
dolar, yaz gelmeden temizlemek gerekir
gözleri yoksa küskünlük de gözyaşıyla kirlenir

küsecek kadar sevmeli insan birini
o gelince küsmeli: nerdeydin bunca zaman
niye sevmedin beni, küsecek kimsem yoktu
demeli o varken de kimseye küsmemeli.
…

(bkz: küs nefes)


iç içe geçmeden, belki bütün bir küre olma ihtimalinden, korkarak ve kaçarak, ayrı kalmak, hiç dokunmamış, dokunamamış, ama mümkünsüzdür böyle çemberler olmadan, bağlıyken küs kalmak.