mesajlaşarak konuşmak vs arayarak konuşmak

mesaj daha iyi. en azından cevap vermeyebilirsin.

itiraf etmek gerekirse ikisini de sevmiyorum ama illa birini tercih edeceksem arayarak konuşmayı tercih ederim.
çünkü mesajlaşmaktan nefret etmeme neden olacak durumlar oluşuyor.
kendimi tam ifade edemiyorum, her şeyi açıklamak istiyorum ama yazarken yorulduğum için bazen tek kelimelik cevaplar veriyorum istemsiz.
sıkılıyorum, bunalıyorum.
kendini mesaj yoluyla ifade edebilen herkese de çok ciddi saygı duyuyorum zira bu büyük bir meziyet.

hepsinden öte ilk tercihim kesinlikle yüz yüze konuşmak ama işte her zaman böyle bir imkân da bulamıyoruz.

eğer karşımda sevdiğim insanlar varsa pek fark etmeyecek durumdur. tabi bu cümlemin üzerine ruh hâlim bana kenardan sırıtarak el sallıyor. bazen moralim bozulunca içime öyle kapanıyorum ki ne konuşuyor ne de mesajlaşıyorum insanlarla. bu durumdayken karşımdaki kim olursa olsun iletişim kuramam. genel hatlarıyla düşünecek olursam sesli mesaj dâhil değilse mesajı tercih ederim ama. aramalar için ortam her zaman müsait olmayabilir. mesaj bilhassa böyle durumlar için bir numara.

aramak ve aranmak diyorum. mesajlaşma çok sıkıcı kelamını anlatana kadar göbeğin çatlıyor. bir de yanlış anlaşılma sorunu var. zaman kaybı.

tercihim konuşmamaktır ama yine de ikisinden birisini seçeceksem mesajlaşmak. sebeplerine gelecek olursak kolumu kaldırmak bazen çok zor. telefonu kafamın dibine koymayı sevmiyorum. hat çekmeyebiliyor karışıklık yaşanıyor. o an sadece oraya odaklanmak zorunda kalıyorum başka yapacağım şey varsa da yapamıyorum. bla bla. yani kısaca çok yakın değilsek lütfen beni aramayın.

nescafe ikisi bir arada çözümünü pratik buluyorum.
sesli mesajla mesajlaşmak.

mümkünse kimse kimseyi fazla aramamalı. benim görüşüm bu şekilde . çoğu şey mesajla çözülebilir . telefonun , biriyle sesli konuşmanın biraz kıymeti olmalı.

telefonda tıkanırım ben, zihnimde geçenlere beynim yetişmiyor. lakin kelimelerde son düzenlemeleri yapabiliyorum ve yazarken beynim daha yavaş çalışıyor.

iletişim olsun da fark etmez.
ha yazarken farklı konuşurken farklı olursa bu da bir tartışma konusu olur.

mesajlaşmak konuşmak tabii ki boolum hem türkçe de terk neffis..

t : mümkün olduğu sürece yüzyüzeyken konuşmak

arayarak konuşmak tabii ki.

eğer söz konusu olan karşılaştırmayı bir ilişki için yapıyorsak flört döneminde mesajlaşma sonrasında arayarak konuşma. bunun dışındaki zamanlarda ise arayarak konuşma.

mesajlaşmayı seviyorum. giftler ve emojiler ile hayal gücünüde kullanabiliyorsunuz. bazen söz uçup yazı kalabiliyor. geçmişi hatırlatmak yerine onun üzerinden alıntı yaparak hatırlatmak daha kolay.

bu aralar hiç konuşmak istemiyorum. ikisi de beni geriyor.

samimi olmadığım ve konuşmasından haz alamadığım herkesle mesajlaşmak daha iyi. sesini dinlemekten hoşlandığım kişilerle sabaha kadar araşabiliriz.

sevdiğim insanlarla ikisine de varım. sevmediklerimle ikisine de karşıyım.

sadece mesajlaştığım arkadaşlarım var.
sadece arayarak iletişim kurduğum arkadaşlarım var. (bunlar safkan erkek, harman erkek, of ne biçim maskülen erkek)
fotoğraf/video ile destekleyerek mesajlaştığım insanlar var. (en sevdiğim bunlar)
görüntülü arama şeklinde görüştüğüm insanlar var. (bunları çok sevmiyorum, genelde aile oluyor)*

yani işin özünde ben görselle desteklenmiş mesajlaşmayı seçiyorum.
ama öyle aklınıza gelen gibi ırz düşmanlığı değil.
ne bileyim, "ne yapıyorsun?" sorusuna "kahve içiyorum" demek yerine ortamın bir fotoğrafını atmak daha keyifli hissettiriyor.
çünkü 1 görselle, neredesin-kimler var-ortam nasıl-müsait misin vs gibi durum bildiren sorulara tek kalemde cevap vermek kolayıma geliyor.

konuşmaya değecek biri olunca versus falan kalmaz.

mesajlaşmak alır. telefonda konuşmak yoruyor beni ya.

a0 türkçe içeren başlık.

karşı tarafın mimiklerini göremediğim için görüntülü konuşma diyorum.