mevlüt bulma grubu

facebook’ta mevlüt kovalayan insan topluluğu.
başta şaka sandığım, ciddi olduğunu görünce şahsımı dumura uğratan eylem. gruptakiler hastanede yoğunbakımda yatan insan’ın elini tutarak fotoğraf paylaşıyor ve “hazır olun, mevlüt menüsü hazırlanıyor.” şeklinde paylaşımlar yapıyor.
diğerleri ise katıldığı mevlütlerin yemeklerini paylaşıp, yorumlayıp, puan veriyorlar. yemekleri beğenmiyorlar üstelik.
orda insanlar ölmüş, yakınları acı çekiyor, bunlar boğaz derdinde. hayret bişey. daha neler görücez acaba?
bu terbiyesizliğe kelimelerim yetmiyor.

cebinde kaşıkla dolaşan, bir birlerini mevlid yemeğine çağıran insanlara şahit oldum.
bu ülkede ne ölüye ne diri'ye saygı var.

hayretle karşıladığım durum.

ölü evinde insanlara yemek dağıtılmasından daha saçma değildir. ulan orda millet yakınını kaybetmiş gelene geçene ayran dürüm çay falan dağıtmaktan insanlar acılarını yaşayamıyor. damada tuzlu biberli kahve ikram edilme davası gibi bu da zamanla saçma sapan bir hale dönüşmüş rezil adetlerden birisidir. eskiden ölü evine konu komşu yemek getirirdi o telaşede adam birde yemekle falan uğraşmasın diye şimdi ise milletin karnını doyurmaya uğraşıyoruz. en yakınım olarak kız kardeşimi ve babanemi kaybettiğim dönemde de aynı saçmalıklar yaşandı. durumu olan var olmayan var. kredi çekip mevlüt yemeği dağıtan biliyorum. bu bedavacı şeref yoksunları ayrı bir mevzu konuşmaya gerek duymuyorum.

mevlütteyiz! yakında exxen'dee!

trajikomik bir olay.
ücretsiz yemek arayan insanların biraraya geldiği grup. bunun için aşevleri var daha başka kuruluşlar var. neden sadece mevlüt diye sormadan edemiyorum.

üstteki yazarı çok iyi anlıyorum. cenaze evinde yemek dağıtmak kadar saçma bir olay yok şu ülkede. dedemi kaybettiğimizde evde bir telaş vardı, pide-ayran telaşı. ben rahmetliyi çok severdim farklı bir bağ vardı aramızda ve çok üzülmüştüm. ağlamaktan şiş gözlerimle, düğümlenmiş boğazımla ağzına pide tıkan misafirleri izlemiştim. bence çok büyük ayıp acısı olan insanın karşısında bir şey yiyip içmek. bu mevlüt grubundakiler arsızlaşmış artık demek ki.

akıllara avrupa yakası'ndaki; volkan, sertaç ve izzet'in bedava yemek için gittiği, cenaze evi sahnesini getirmiştir.

kapatın kapınızı acınızı da içinize gömün. covid var.

bunu acilen ama acilen sözlüğe entegre etmeliyiz. bulunduğumuz konumlarda olan mevlütlere katılmak istek değil ihtiyaç haline geldi.

biraz kur'an'ı kerim duyarız, gönlümüzdeki kirden arınırız. üstüne de yemek yeriz. her kim içinse bir duadan sonra herkes kazanmış olur.

adı mevlüt bulma grubu olsa da her tür yemek dağıtma organizasyonunu (düğün, kına, sünnet, sadece hayır için vs) aynı şehirdeki grup üyelerine ve arkadaşlarına haber verme topluluğudur.
özellikler öğrenciler için bulunmaz bir nimettir.
babamın vefatından sonra böyle bir organizasyonu ben de şirketin kapısında sanayi sitemizin işçileri için yapmıştım. ekmek arası kadınbudu köfte ve meyve suyu. öğle vakti yemek vermeyen şirketlerin çalışanları kuyruk olmuştu merkez binası önünde.

birçok grup duyduk ama böylesini ilk defa görüyorum.

anadolu topraklarında ortaya çıkan en fantastik oluşumlardan biriydi bu. mevlütleri dolaşıp, konum paylaşıp, mevlüt menülerini puanlayarak, insanları da organize ediyorlardı.

sonra ismi türetip, "mevlüt ve iftar çadırı bulma grubu" olarak güncellenmişlerdi. ama ne yazık ki her güzel şey gibi tarihin arka sayfalarında kayboldular...

beleşciler için ideal gruplar.

tavuk pilav oluyorsa benide ekleyin.

#2853886 oluyor. köfte, tavuk, pilav, hoşaf, tulumba tatlısı. öğrenci cenneti diyebiliriz.

bohem entellektüel çevrenin kokteyl, açılış, tanıtım geleneğine ne kadar benziyor dikkatinizi çekti mi..