1.
kasım 1944-ekim 1945 tarihleri arasında minnesota üniversitesinde gerçekleştirilen ve uzun süreli açlığın insanlar üzerindeki fizyolojik ve psikolojik etkilerini gözlemlemeyi ve ikinci dünya savaşı sırasında kıtlık yaşayan ülkelerin nasıl bir beslenme düzenine geçmesi gerektiğini belirlemeyi amaçlayan deney.
deneyle ilgili en ilginç detaylardan biri denek bulma süreciydi. çünkü denekler üzerinde çocuk fotoğrafı ve "onların daha iyi beslenmeleri için aç kalır mısınız?" yazılı broşürler dağıtılarak arandı. gariptir ki, 200 adet de başvuru oldu deney için.
bu başvurular arasından seçilen 36 gönüllü seçildi ve deneye başlandı.
deneyin başında gönüllüler 3200 kalorilik bir diyetle, sonrasındaki 6 ayda ise 1570 kalorilik diyetlerle beslendiler ki bu oldukça yetersizdi. aynı zamanda bu altı aylık süreçte gönüllüler haftada 35 kilometre yürümek ve 15 saat çalışmak zorundaydı. dolayısıyla bu şekilde aldıkları kalorinin 2/3'lük kadar bir kısmını tüketmiş olacaklardı.
bu altı ayın ardından gelen üç aylık sürecinde de günlük 2000 ile 3200 kalori arasında beslendiler ve sonunda deney sonlandı.
deneyden elde edilen veriler şu şekildeydi,
fiziksel açıdan "bir deri bir kemik" hale gelen gönüllüler sürekli halsizlik halindeydi ve cinsel arzuları yok denebilecek kadar azalmıştı.
altı aylık süreçte, bu sürece yarı açlık süreci deniyordu, öyle bir hal alınmıştı ki gönüllüler yemekten başka bir şey düşünemiyor ve konuşamıyordu. hatta yemekle ilgili fanteziler kuranlar bile vardı.
psikolojik etkilerine bakıldığında ise depresyon, anksiyete ve öfke görülse de 3 kişi dışında hiçbir gönüllü deneyi bırakacak kadar kötü bir hale gelmemişti.
deney süreci ve etkileri insan ve açlık* ve insan açlığının biyolojisi* isimli iki kitapla aktarıldı.
deneyle ilgili en ilginç detaylardan biri denek bulma süreciydi. çünkü denekler üzerinde çocuk fotoğrafı ve "onların daha iyi beslenmeleri için aç kalır mısınız?" yazılı broşürler dağıtılarak arandı. gariptir ki, 200 adet de başvuru oldu deney için.
bu başvurular arasından seçilen 36 gönüllü seçildi ve deneye başlandı.
deneyin başında gönüllüler 3200 kalorilik bir diyetle, sonrasındaki 6 ayda ise 1570 kalorilik diyetlerle beslendiler ki bu oldukça yetersizdi. aynı zamanda bu altı aylık süreçte gönüllüler haftada 35 kilometre yürümek ve 15 saat çalışmak zorundaydı. dolayısıyla bu şekilde aldıkları kalorinin 2/3'lük kadar bir kısmını tüketmiş olacaklardı.
bu altı ayın ardından gelen üç aylık sürecinde de günlük 2000 ile 3200 kalori arasında beslendiler ve sonunda deney sonlandı.
deneyden elde edilen veriler şu şekildeydi,
fiziksel açıdan "bir deri bir kemik" hale gelen gönüllüler sürekli halsizlik halindeydi ve cinsel arzuları yok denebilecek kadar azalmıştı.
altı aylık süreçte, bu sürece yarı açlık süreci deniyordu, öyle bir hal alınmıştı ki gönüllüler yemekten başka bir şey düşünemiyor ve konuşamıyordu. hatta yemekle ilgili fanteziler kuranlar bile vardı.
psikolojik etkilerine bakıldığında ise depresyon, anksiyete ve öfke görülse de 3 kişi dışında hiçbir gönüllü deneyi bırakacak kadar kötü bir hale gelmemişti.
deney süreci ve etkileri insan ve açlık* ve insan açlığının biyolojisi* isimli iki kitapla aktarıldı.
devamını gör...
2.
1944 yılında başlamış 1945 yılında sona ermiş açlık deneyidir.
200 kişiden 36 erkek seçilmiş ve deney sonunda çoğunluğun bir deri bir kemik kaldığı, sadece yemek düşündükleri, hayata karşı isteksiz oldukları saptanmıştır.
![kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel](https://media.normalsozluk.com/up/2023/06/21/y3fhgevrqt2qme7u-t.jpg)
deneyde çok az yemek yemişlerdir.
evrimagaci.org/minnesota-ac...
200 kişiden 36 erkek seçilmiş ve deney sonunda çoğunluğun bir deri bir kemik kaldığı, sadece yemek düşündükleri, hayata karşı isteksiz oldukları saptanmıştır.
![kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel](https://media.normalsozluk.com/up/2023/06/21/y3fhgevrqt2qme7u-t.jpg)
deneyde çok az yemek yemişlerdir.
evrimagaci.org/minnesota-ac...
devamını gör...