misafir sevmemek

büyüklerin yanında lafını ettiğinde şükürsüz,paylaşmayı bilmez,vahşi olarak damgalanırsın.

bazı misafirleri sevmemek desek daha doğru. sevdiğim insanları misafir etmekten keyif alıyorum onları memnun görmek beni de memnun ediyo. elimden gelse çatalını elinden alıp ben yedirmek istiyorum ama dedim ya sadece bazıları için.

abi siz bazılarınız bizlere kötü davranıyor abi.

hani siz misafir seviyordu.
yok abi yok siz misafir falan sevmiyor ama türkiye cennet.

misafir gelen ev bereketli olur yaa...

işte bu benimm. hiç ama hiç sevmiyorum. hele yatılı misafiri hiç sevmiyorum. yine yatılı olmayan misafir bir şekilde çekilir ama şehir dışından gelen misafir hiç ama hiç çekilmiyor. benim için gelseler yine gam yemeyeceğim. ev denize sıfır diye geliyorlar. gece gündüz denize giriyorlar. e bir şeyde diyemiyorum sonuçta eş, dost, arkadaşlar ama gerçekten en sonunda bir tanesine patlayacağım. ama bakalım bu şanslı kişi kim olacak göreceğiz.

misafir olmayı hiç hiç sevmemek.

misafir sevmeyen insan sevmem. insan dediğin birileriyle oturup kalkar. tek başına güzel bir yemek güzel midir gerçekten.

ay ben misafir çok severim. yensin içilsin sohbet edilsin. hatta yatıya kalmalı misafirlik de en sevdiğim. sabahlara kadar sohbet, dedikodu yapılır mis gibi. misafirin kim olduğuna bağlı olmakla birlikte yapılacak aktiviteler değişebilir tabii.
ben misafir ve misafirlik insanım ya net.
misafir sevmeyen tiplerden hiç hoşlanmam.

birnci gün misafir, ikinci gün misafir, üçüncü gün kafir diye bir sözü akıllara getirir.

bizim burada çok sevdiğim bir söz var; yensin, içilsin kötülük olmasın!

arkadaş bayılırım misafire. çat kapı gelenine de haber verip gelenine de.
insana kendini değerli hissettiriyor. birileri evinin rahatından kalkıp sırf sizi görmek için yol tepip size geliyor. mükemmel bir şey mükemmel.

hiç sevmem. ne gitmeyi ne gelmesini. uzak olsunlar.