misafire çık bir hoş geldin de diyen anne

benimki çimdikleye çimdikleye yanlarına götürdüğü için bir yerden sonra ben kendim ona gerek kalmadan giderim yanlarına.

hiç böyle bir durum karşısında kalmadım. biz ailecek misafir pek ağırlamayız.

bir de arkadan duyan misafirin " bırak çocuğu rahatsız etme oynasın" diyip kombo yapması söz konusudur .

hadi sıkıyorsa deme. annem bunu hep yapar artık ufaktan odama kaçmaya başlamıştım. bir iki sefer tekrarlayıp kulağımın üstüne yatınca sen kadınları topla gel benim odanın kapısına. şaak diye açtı işte teyzeleriii diyerek. ben baya basılmışım gibi aaww hoşgeldiniz kusura bakmayın kem küm.. gün geçmiyor ki annemle stratejik bir savaş vermeyelim.

genelde yapmam. samimiyetsiz geliyor bana. akrabalık bağlarının kandan ibaret olması gibi. tamam soy bağı var ama ya sevgi bağı? sizi anlamayan üstüne her şeye burnunu sokan akrabalar? bakın komşular veya başka insanlar olsa anlarım. ama ayda bir-iki defa geliyorlar ondada hal hatır, sağlık-sıhhat sormaktan ziyade keyifli vakit geçirmekten ziyade şunu yapsan daha iyi olur, boş okumuşsun, askerde niye kalmadın vıdı vıdı... kendileri de hayatlarında elle tutulur bir şeyler yapmamışlardır. küçük dünyalarında dünyayla derdi olmayan ama kendilerini bir şey sanan insanlar. çocuk everip bir yığın sağlık sorunlarıyla mücadele ediyorlar.

galiba şunu anladım, doğan cüceloğlu diyor ya "için biliyor" , onlarında içi cehennem gibi bir hayat yaşadıklarının farkında dolayısıyla sizi de oraya çekmenin peşindeler, istemeden ama içten içe...

-merhaba nurten bi hoşgeldin, ikincisini görmiyim.

yurdum klişelerinden birinin baş aktristidir.

inanılmaması gereken annedir.
çünkü elinize böğrek tabağını tutuşturacak..

hala var mi bu çag disi gelenek(bkz: swh)

bu olayda ne büyütülüyo be kardeşim sanki her gelen evdeki kızın g.tüne bakmaya geliyo eşek becerenlerin önyargılarıyla yaşıyolar bu hayatı yaşı küçük büyük farketmiyo aynı sınırlı hayat görüşü.

güzel insanlar, misafire çıkmayınız. annenizi kırmak istemiyorsanız da misafirlerin yanına giderek hoşgeldin deyiniz. yine de siz bilirsiniz.

ya bence çok tatlı bir durum evet sinir bozucu olduğu oluyor ama saygıdandır diyelim bir hoşgeldin demek yalandan nasılsınız efendim diye sormak güzel şeyler tabi her misafire değil bunu da not düşeyim (akpli ve ya muhafazakarlara yallah)

neyseki ne annem böyle birsey dedi ne de ben kızlarıma.
eskiden misafirlik fazlaydı ve biri geldiğinde kendi istegimizle yanlarına gitmediysek annem anlardı ve bize çıkın demek yerine kızların işi var dersi var vs. derdi. yani oda bilirdi istemsiz çıkarsak surat beş karış olacak e bu durumu açıklamak daha zor .

bende bu sebeple kızlarıma saygı duyup kendilerine bıraktım hep. hoş benim evime gelenler bellidir ve kızlarımın hoşlanmadığı kimse zaten evime gelemez. ilk defa gelenler hariç tabi.

rüşvet olarak da odaya gelecek olan pasta kek börek tabağını teklif eder.

"napsın o da çok çalışıyor yoruluyor biz bile yüzünü zor görüyoruz ehehe" diyen annedir aynı zamanda. kediniz arkadaşınızın yanında size istediğiniz tepkileri vermeyince canınız sıkılıyor, anneniz bi gel diye çağırınca lololo yapıyorsunuz siz de he.

tabi bide bunun misafire hoş geldiğin dediğin halde, misafirin yanında defalarca hoş geldin dedin mi diye soran modeli var.

evde yapılmasından en nefret ettiğim şeydi. inadına çıkmak istemezdim. neyse ki kendi evime çıktım da artık karşılaşmıyorum, kapımı çalan olursa açmayarak rahatıma bakabiliyorum.

daha bugün yaşadığım olay. neyse, bi 2 dakika oturup çıktım kimse fark etmedi.

mağaramdan çıkmak o kadar zor ki.

annenin sevilmeyen laflarından biridir. keşke hiç demese, zorla güzellik olmuyor işte anlayın.
eve misafir gelmesinden de, akrabalarımdan da, bu samimiyetsizlerle mıc mıc öpüşmekten de, bunlarla aynı ortamda bulunmaktan da nefret ediyorum. eve geldiklerinde genelde odama kaçarım. annemin zorlamasıyla bir iki oturup tekrar odama giderim. keşke hiç olmasalar.