misafirin sinir eden davranışları

ben teklif etmeden evi dolaşmaya başlaması. özellikle de yatak odama girmesi. evimi gezmeni istesem ben zaten teklif ederim.

ıkide bir "ay işin vardır, ay ben gideyim, dur bir şey hazırlama, gidiyorum" demesi. e niye geldin be kadın?

gelmesi.
ben, insancıl biri değilim.

çok sevilmeyen birileriyse gitmemeleri olabilir. geldiğiniz gibi gitmeyi de bilin.

tabaklarını masadan alıp mutfağa götürmemeleri.

çocuğuna sahip çıkmaması ve üstelik arsızlığını görmezden gelip yalandan uyarması.

"-berkecan yapma yavrum, bak sonra amcan kızar"

o arada berkecan lcd tv'nin ırzına geçmekle meşguldür.

kapıya kadar gelip vedalaşması ve sonra giderayak laf açıp bir yarım saat seni açık kapının önünde ayakta dikmesi.
kardeşim biraz kararlı ol. kalktın madem git. ne ayakta tutuyon beni?

uzun zamandır sevdiğim insanları misafir ederim evime. mecburiyetten davet ettiğim yok. o yüzden sinir olmam ama beni en rahatsız edecek şey evime tok gelinmesi. "yiyip de geldik" denilmesi. çünkü beni tanıyan herkes bilir ki ben mutlaka bir şeyler hazırlarım. kimseye bi şey yedirmeden göndermem

nasılsın demeden wifiyi soruyorsa.

size misafirlige gelmesi

vakt-i zamanında kalkmayı bilmeyeni.

yemek saati misafirliğe gelmesi.
çok oturması.
aç gelmesi.
yabancı birini yanına takip gelmesi.
çocuklu gelmesi.

üstteki entrye baktığım zaman değil misafir insan bile sevmediğini algıladım.

ben rakılı misafir severim. geliyorsa otursun efendi efendi rakısını içsin saat 01:43 sularında kalkıp gidebilir ya da geçsin odanın birine uyusun.

çay içmeye gelen misafiri ağırlayamam evde çay yok çünkü. lütfen buna göre gelin istirham ediyorum.

ortada duran terliğimi giymesi, buzdolabını açması, klavyeyi ele geçirmesi.

gereğinden uzun kalması, yemeğimizi yedik, çayımızı içtik, kahvemizi içtik, soda varmı dedin gittik aldık, saat gece 2:30 hala **yok abi ya bu hükümetle olmaz, vay efendim **ne olacak bu galatasarayın hali..

misafir.

evimize gelene tahammül etmekte ne kadar zorlanmışız meğer.

saymakla bitmez ;

ayakkabıyı içkapının dışında çıkarıp çorapla dışarı basıp içeri girmek.

kapı eşiğine ayakkabı ile basmak.

uyarmaya rağmen uyuyan çocuğun olduğu evde zarıl zarıl zile basmak.

içeri girdikten sonra el yıkamadan tokalaşmak , sofraya oturmak , kalkınca yine el yıkamamak , lavabo nerde diye sormamak.

hiç tanımadığı bayan akraba ve arkadaşları kendine doğru sert bir hareketle çekip öpmek.

minimal hayata geçmiş bir aileye devasa hediye almak.

uyarmaya rağmen pot kırıp sır olan bir şeyi ulu orta söylemek.

şu neymiş diyerek çok değerli bir ürünü düşürüp kırmak.

bir bakayım diyerek izinsiz namahrem yerlere girmek.

kütüphaneden 5 6 tane kitap seçip okur getiririm demek ve sen uyarana kadar iade etmemek.

of unutuyordum en beteri bu da benim arkadaş diyerek davet edilmeyen adamı yanında getirmek.

bitmez bitmez bitmez zamanda yetmez saymaya...

evime gelen misafirlere sinir olmuşluğum yok çünkü sevdiğim, değer verdiğim insanları kabul ederim evime. mecburiyetten değil de içimizden geleni davet edersek sorun kendiliğinden çözülür bence.
not: #1581503 bi kere daha yazmışım ama bu da kalsın.

evimi kendi evi gibi kullanması. bir sınır olması gerek, bunun haricinde bir sorun yaşamayız misafirimle.