normal sözlük'teki ciddi yazarlar

alman disipliniyle yetişmiş yazarlardır.

sulu işler içinde bulunmazlar, günde en az 3 paragraflık 1 adet entry girip sonra viskisini yudumlayarak bildirimleri kontrol eder.

ciddi ciddi, ciddi yazacak kadar ciddi olamadım şu hayatta.

ben bir çok başlığa yazıp yazıp göndermeden silenlerdenim, söylenecek çok şey var da muhatabının duymak istediği bu değil gibi hissediyorum. freuddan bahsetmek ya da twain den alıntı yapmak ortamı bozacak gibi. bunun içinde kimseyi suçluyor ya da yargılıyor değilim. herkes nasıl takılmak istiyorsa öyle takılsın. bari burada herkes özgür hissetssin

bir ara içinde bulunduğum grup. belki onlar da benim gibi sonradan cıvıtır ya da ben eski halime dönüp ciddiyete bürünürüm yeniden. bekleyip görmekten başka seçeneğiniz yok.

beni evden 67 model cadillac escalade 6.2 long ile aldiracaklarına dair fax gönderdiler. iş bu entry'nin tarafım adına suç teşkil etmiyor olması hk.

iyiki varlar. hep gırgır şamata da çekilmiyor hakikaten. ben ikisini bir arada götürmeye çalışan yazarlardanım. o gün ki ruh halime göre değişiyor dengesi.

ben hangi gruba dahilim henüz çözemedim. ne çok ciddiyim ne de çok cıvıklıktan yanayım. ikisinin ortası olan bir grup varsa ben o grubun üyesiyim.

konunun muhatabı olarak bana söz hakkı doğmuş gibi hissediyorum. beni bilen bilir, çok ciddiyimdir. kimsenin adına konuşmak hoşuma gitmez ama şunu söylemeliyim ki; ciddi ciddi okunuyor her şey fakat kendini bozmamak adına yorum yapılmıyor. bizim diyarlar böyle. başka merak ettiğiniz bir şey olursa lütfen çekinmeyin sorun.
"ciddi yazarlar derneği başkanlığı"

ben çok duygusalım kimse farkında değil.

üzülüyorum.

kimse beni anlamıyoo.

benim galiba. güldüğüm bir başlığa tanım girdiğimde komik olsa bile yazdığım şey, hitler'in talimatı gibi gözüküyor. eğlenceli yazarlar var zaten benim gibiler de eksik kalsın. eğlenceli yazarlara da selam olsun.

yerine göre makarada yapılır yerine göre ciddi de olunur asıl mesele yerine ve zamanına göre davranmaktır hep ciddiyetsiz takılan birini cıvık laubali bulurum yahut hep ciddi takılan kişiyi de soğuk samimiyetsiz bulurum nerde nasıl davranacağını bilmek önemli.

sözlükte asla ciddi değilim, gerçek yaşamda bir o kadar ciddi ve asık yüzlüyümdür.

hayatımızın bir noktasından itibaren, ciddi rolü yapıyoruz, ciddi olan yazara saygım var, ama ben interneti bunun için kullanmıyorum,bunun için internete para vermiyorum.

içinde olduğum yazarlar kümesidir.

ben de ciddiyim ama gayriciddi.

bu ciddiyet meselesinde bir kaç başlık görüyorum ama nedir abi olayı? ben şahsen bildiğimi yazıyorum, yazarken de eğleniyorum, başlıkların yüzde 93ü forum tadında zaten. akademik seviyede bir ciddilik mi bekleniyor nedir? ciddi olmayan yazmasın mı isteniyor? bilelim ona göre, takım elbise/kravat falan giyelim, entry girerken. *

ya en sert tanımlarını kahkaha atarken giriyorsa?

sözlük ufak ufak kızlar soruyor kıvamına kayıyor.

aklıma bu abimizi getiren yazarlarımızdır.

kankacılık diyerek niyetini belli etmiş yazar beyanı. sözlük kurulduğu günden beri eleştirilen bir konu var, o da kankacılık ve nickaltı edebiyatı. sözlüğü bir insan niye kullanır? ekşi sözlük niye popüler? çünkü tespit var, eleştiri var, kinaye var, yaşanmışlıklar ve tecrübe var. buraya giriyorsun nickaltı edebiyatından geçilmiyor. süper bir yazar, çok ponçik yazar, acayip tatlı yazar, bir çay demlese de içsek yazar, kısır gününe beklediğim yazar....

bu ne abi? aklı başında adam bunu eleştiriyor. bu boş tenekelerden hayır gelmez diyor. bak diyor, bir sürü dolu eleman var sen onlara odaklan diyor, ekşi sözlük ekşi olduysa bu tarz kişiler sayesinde olabildi, bunlara prim verme diyor. boş insan olduğunun farkında olan teneke ne yapıyor? bunu kendisine yönelik bir saldırı olarak algılıyor ve kendisini içten içe kemiren eziklik psikolojisini aşmak adına düzenli aralıklarla bu tarz başlıklar açıyor.

(bkz: kafa sözlük'te pozitif şeylerden rahatsız olan yazarlar)

çünkü sosyo-ekonomik kapasitesinin farkında. belki batman'da yaşıyor. belki bir aşiret kızı. belki bir hiç... hiçbir şeyi tam anlamıyla öğrenemeyeceğini, tecrübe edemeyeceğini, yaşayamayacağını biliyor. bütün derdi anlamsız söz yığınlarıyla takipçi kasmak. çünkü ruhunu beslemesi gerekiyor. gelen eleştiriyi de varoluşuna bir tehlike olarak görüyor.

ondan sonra discord'lardan, whatsapp'lardan örgütlenip düşman gördüklerine saldırıyor, kendini övdürüyor. çünkü şu hayatta başarabileceği en büyük şey bu. on yüz bin milyon like için yapmayacakları şey olmayan bir güruh...