öfke kontrol problemi

canınızdan çok sevdiğiniz insanlara dahi ufacık bir ayrıntıdan esip gürlemek, şarj aletinizi koyduğunuz yerde bulamayınca aramanın 2. dakikasında sinirden ağlamaya başlamak gibi belirtileri olan durumdur. kabul edip farkına varmadığınız takdirde ilişkileriniz ciddi zarar görür, tabii sinir sisteminiz de. (bkz: şakak kasılmaları) (bkz: uyku krampları) (bkz: kanser)

maddi sıkıntı yaşayan insanların çoğunda görülen bir problemdir.

sürekli öfkelenmek değil, öfkeyi saldırgınlaşmadan ifade edememek anlamına gelir.

öfkeyi geçici bir delilik hali olarak tanımlayan ünlü filozof hükümdar marcus aurelius, öfkeyle yüzmek yerine başkalarına karşı şefkat göstererek öfkenin kontrol edilmesi gerektiğine inanır:

“birisinin hatasına öfkelendiğinde derhal kendine bak ve kendinin de nasıl hata yaptığını düşün; örneğin iyinin paraya ya da hazza ya da bir parça şöhrete eşdeğer olduğunu düşünmen gibi... bunun bilincine vardığında, özellikle de seni öfkelendiren kişinin gergin olduğunu ve yapabileceği pek başka bir şey olmadığını ayrımsadığında öfkeni hemen unutursun. ve eğer bir yolunu bulabilirsen, karşındaki insanın gerginliğini gidermelisin“

bu tarz insanlara içten içe kızsam da herkes bu hayata eşit şartlarla gelmiyor, yaşantılarımız farklı diyerek sabretmeye çalıştığım durumdur. bazı insanlarınki tehlikeli olmasa da (yalnızca ağzını tutamayan kesinlikle fiziksel zarar vermeyen insanlar) bazı insanların çevreye zararlı olması bu durumu korkunç bir durum haline getirir.

son birkaç gündür maalesef kendimde de olduğunu düşündüğüm çirkin zaafiyettir.

yok abi yok... en ufak şeye sinir olup dağı taşı s***sim oluyor. ettiğim küfrün haddi hesabı kalmadı artık. fiziksel şiddete varan bir durum yaşamadım çünkü kendimi tutuyorum. bunun kontrolünü yapabiliyorum.

beni sinir edenin dinozor dedesinin şarap çanağına varıncaya dek sövüyorum.

help.

ben genelde sinirlenmem. gözümü kapatır karşımdakinin kafasını patlattığımı hayal ederim, geçer.

bu problemi yaşayan kişiye söyleyecek olursanız kendini teyit edecek şekilde davranır

bu sürekli öfkeli olma durumu değildir aslında. insanlar sizin sürekli öfkeli şirin gibi gezdiğinizi düşünüyorlar ama öyle degil. mesele ofkelendiginiz zaman davranışlarınızı kontrol edemiyor oluşunuz. bu yüzden aslında belirli bir bilince erişmiş ama bu problemle yüzleşen insanlar her türlü gergin, stresli veya şiddet içerebilecek ortamdan kaçınmaya çalışır. millet korkak zanneder ama asıl olay karşı tarafa istemsizce zarar vermemektir.

nasıl çözüleceğini bir türlü çözemediğim problem.
içimde sanki ceketsiz patlayıcı mühimmat var, en ufak bir kıvılcımda patlıyorum.
bb deki tuco salamanca gibiyim, ortalığı tarumar ediyorum bazen, kendime de zarar, çevreye de zarar.
böyle olmaz.

havuz problemi gibi düşünelim. burda havuz siz oluyorsunuz. su öfke. musluklarda öfkeyi getiren şeyler. bir de havuzda giderler var suyun boşalmasını sağlıyor. giderler de öfkeyi azaltan şeyler işte. gayet açıklayıcı oldu sanırım.

ilk önce fayansları kırıyoruz. toprak suyu emsin. musluklar bozuk ise tamirci çağırıyoruz. giderler tıkalı ise açıyoruz. öfkemizde keyifle yüzen insanlar su azaldıkça gitmeye başlıyorlar.

sahip olan insandan korkutan problem. sevgisinden ne kadar emin olunsa da bana zarar verecek mi korkusuyla bir hayat yaşanmaz.

öfke kontrol problemi olan birini çok yakından tanıyan biri olarak, yaşadığım birkaç durum hakkında şunları söyleyebilirim ki:

en ufak bir tartışmada bile, topu göğüste yumuşatır gibi yapıp öyle karşılık vermek zorundasınız.

insanların içinde aman onu sinirlendircek bir şey olmasın dikkat çekmeyelim düşüncesi yüzünden anksiyeteniz azar.

o kişi yaş olarak sizden çok büyük olsa da kendisine büyüklükle ve olgunlukla yaklaşmak zorunda bırakılırsınız.

evinizde sürekli bi huzursuzluk hakimdir, azcık mutlu olsanız dahi içinizde sizi huzursuz etmeye devam eden bi duyguyla başa çıkmaya çalışırsınız.

bunun gibi daha bir sürü şey, bence biraz da olaya bu insanların nasıl başkalarını gölgede bıraktığını ve kendinde olmayan kontrol yeteneğini nasıl başkalarına görev gibi edindirdiklerini konuşalım, lütfen.

o içinizden gelen daha fazlasını söylemeliyim ne tutacagım kendimi hissini kontrol edemezsiniz.
psikolog yardımı ile anlatıp sakinliyorsunuz.
affetmekle de ilgili bir durum var.
lütfen destek almaktan kaçınmayın.
bunları yaşamak ve tek başına mücadele etmek zorunda degilsiniz.
çünkü çok zor..

kariyerimi, ilişkilerimi ve aile hayatımı mahveden kontrol problemi. doğru tedavi ve kişi çabası ile aşılabilecek bir durum. son 1 aydır kontrol edebildiğimin farkına vardım. yeter ki başarabileceğinize inanın.

önemli bir problemdir. kontrol edilemediğinde kişinin kendisine veya diğerlerine ve hatta eşyalara zarar verme riski çok fazladır. tabi ki çözümü vardır. çözümler kısa vadeli ve uzun vadeli olarak ayrılırlar. kısa vadeli çözümler direkt semptomatik olup anlık çözümler üretmemizi sağlar. uzun vadeliler ise zaman içinde kişinin dünyaya, kendisine, diğerlerine farklı bakabilmesini amaçlayan, yeni bir bakış açısı kazandırmaya çalışan ve de kişinin hayatına anlam/amaç kazandırmayı amaçlayan çözümlerdir.
şurası çok önemlidir amacımız kişinin hiç öfkelenmemesi değildir. önemli olan öfkelendiğinde ne yaptığıdır. öfke de diğer bütün duygular gibi ihtiyacımız olan bir duygudur. ve kontrol edilebilir de bir duygudur. eğer hiç öfke olmasaydı muhtemelen şuan olduğumuz versiyona ulaşmadan atalarımız bu zamanlara evrilemezdi.
kısa vadeli çözümler için bir kaç örnek verecek olursam. nefes egzersizi en sık kullanılan ve çok faydalı olan bir yöntemdir. öfke anında nefes alış verişimizin çok hızlı ve düzensiz olması, oksijen alış verişini de etkiler ve bu çeşitli fiziksel semptomların hızla artmasına yol açar. ancak 2-3 dakikalık başarılı bir nefes egzersizi hem nefes alış verişimizi düzenleyecektir hem de olumsuz düşünceleri ortadan kaldıracaktır. bir diğer yöntem bulunduğunuz yeri bir kaç dakikalığına da olsa değiştirmek. time out bu da işe yarayan bir yöntemdir. biraz yürüyüş yapmak, bir müzik dinlemek, komik video izlemek ya da size iyi gelen biriyle telefonda konuşmak da iyi gelecek yöntemlerdir.
uzun vadeli çözüm önerim ise tabi ki iyi bir psikoterapi süreci. bilişsel davranışçı terapiler, varoluşçu psikoterapiler bu noktada işe yarayabilecek psikoterapi yöntemleridir.

oldukça önemli bir problem.

diggat edelim.

psikolog falan hep.

öfke kontrolü problemi olanlara dövüş sporlarına yönelmelerini öneririm. öncelikle kum torbası stres atar orta ve uzun vadede bir insana verebileceğiniz zarar artacağından seve seve öfke kontrolünü öğrenirsiniz.

kendimden biliyorum.

bipolar affective bozukluk yaşıyorsanız, öfke hayatınızın bir parçasıdır.

zaten bunu bilen yakınlarınız size bulaşmazlar, etrafınızdan dolanırlar.

profesyonel destek alınarak; çok kolay bir şekilde kontrol altına alabileceğiniz; anlık sinirin dışarı vurması hali.
gerek terapi yöntemiyle, gerekse psikiyatrın vereceği birkaç ilaç ile kolayca atlatmanız mümkündür.

bugün nihayet kabul ettiğim problemim.

yıllarca gereksiz şeylere zerre kadar sinirlenmeme huyuyla övünmüş biriyim. çoğu kişi benim için gamsız, umursamaz derdi. öyleydim gerçekten de.
ama geçen yıllar içinde progresif artan yıpratıcı faktörlerle birlikte artık bu ebedi sakinlikten malulen emekli oldum. en ufak şey cinlerimi tepeme çıkarıyor. hemen tahammülsüzleşiyorum. insanlar nasıl cinnet getirip cani oluyormuş onu anladım. çünkü bazen neredeyse katil olmakla burun buruna geliyormuş gibi hissedip kıyısından dönüyorum.

henüz yardım almıyorum. ama işe beni çok sinirlendiren, sinirlendirmese de sürekli yıpratan unsurları hayatımdan dehleyerek başladım. hayırlı olsun.