ölümün yok olduğu bir dünya

ölümsüzlük düşüncesi bana ölümün gerçekliğinden daha soğuk ve ürkütücü geliyor..

dünyanın yok olması demektir.

canlı popülasyonunun olmadığı dünyadır.

jose saramago’nun ölüm bir varmış bir yokmuş kitabını okuyarak fikir edinebileceğiniz distopik durumdur.

öbür dünya.

dünyada ölüm diye bir gerçek olmasaydı, insanlar ölümü kendileri icad ederdi.

mantıksal tutarsızlığı olan bir başlık. et tırnaktan ayrılır mı hiç? içinde ölüm olmayan dünya, dünya olmazdı... cehennemin akranı olurdu.

jose saramago - ölüm bir varmış bir yokmuş

harika bir dünyadır. ve rabbin katı adı verilen ahiret evreninde hayat hep sonsuz ve ölümsüzdür. zaten hayat ölümsüz ve sonsuz olursa anlamlıdır:

emre1974tr.blogspot.com/201...

ölüm de yaşam kadar normal bir gerçektir. bizi ne kadar üzse de bunu kabul etmek zorundayız. evrenin bir düzeni var; biri doğarken diğeri ölür ve eğer ölüm olmazsa ya sadece doğum olur ya da hiçbir canlı dünyaya gelmez. çok fazla doğum ise hava kirliliğine, çarpık kentleşmeye, kişi başına düşen gelirin azlığına, işsizlik sorununun artmasına ve birçok sorunun gelmesine neden olur. dünya, mükemmel bir düzenle kurulmuştur. küçük bir şey bozulduğunda hepimiz tehlikeye gireriz. o yüzden böyle gayet iyiyiz.

kerem bürsin gibi dolaşmıyoruz ama sanırım değil mi, ortalıkta?
fiziksel beden diye bir olay yok. ölümün olmadığı bir ortamda beden mi olur?

ve yine dünyadayız...
ilginç olurdu gerçekten.

enerji formatında takılırdık sanırım, bir bok anlamazdık yine yaşadığımızdan.
ölümlü dünyada yine en azından bir umut var her zaman.
az yaşıyorsun ama keyif alıyorsun.
peki ya ölümsüz dünya?

ha, fantastik bir dünyadan bahsediyorsak şayet, marvel evreni gibi...
saat 4 olmuş, onun muhabettine hiç girmeyelim şimdi.

dünya değildir orası başka bir yerdir.