ölüyü gömme geleneğinin saçma olması

ölüyü yakma işleminden bin kat daha iyidir. bunu bilin.

gömüldüğün yere işaret koymazsın olur biter. bilimum vahşi hayvanlarca parçalanan uzuvlarının sağda solda görülmesi bence hiç hoş bir durum değil. senin kolunu bacağını görüp kokusunu çekmek zorunda mıyız biz?

aga ölmüşsün ne önemi var? bu pencereden bakarsan aydınlanacaksın!

ekolojik, ekonomik, hijyenik, pratik sebeplerle bana oldukça mantıklı gelen gelenek. farklı kültürlerin ölü bedenlere çok farklı muamele yöntemleri var, hepsiyle kıyaslayınca...

(bkz: bugün ne mıçsam da marjinal olsam)

ölü gömme dediğimiz olay, tevhid dinleri ile başlamaz. çok daha eskidir.
kişinin toprağa aidiyeti ile alakalıdır. bir yerlerde atalarınızın mezarının olması orayla kurduğunuz ilişkinin göstergesidir ve buna atalar kültü denir. insanın toprakla kurduğu ilk ilişkiler sanki tarımla sınırlıymış gibi düşünülse de toprak ve mezar aynı zamanda anımasama biçimleri ve simgesel iletişimi de içerir.
yunan uygarlıkların gömmek yerine yakma uygulamasına geçmesinin temelinde göç sırasında atalarını beraberlerinde götürememeleri vardır. gittikleri yere varana kadar ve sonrasında başlarına gelen talihsizlikleri atalarını geride bırakmış olmalarına bağlar ve lanetlendiklerini düşünürlermiş. yakma yöntemi ile kişinin dünya ile bağının tamamen kesildiğini ve böylelikle aslında başlarına daha bela olmayacağını varsayarlarmış.

ölünün gömülmesi yerine bir yerlere bırakılması salgınları tetikleyebilir. böyle bir yöntemi izleyen bazı topluluklar kişinin kemiklerini almak için geri dönmek üzere cesetlerini uzakta bir yere bırakırlarmış. yani salgın oluşturmaktan kaçmak için ya gömülmesi ya da kemikleri almak için açıklıkta bir yerde leşçillerin yemesine bırakmak gerekir. burada topluluğun coğrafyası şekillendirici konumdadır.
yakmak ise oldukça yüksek bir ısıya ulaşmayı gerektirdiğinden eski çağlarda uygulanmakta zorlanmıştır.

katıldığım önerme. ölü bedenleri gömmek yerine faydalı işlerde kullanabiliriz.

ölüyü gömmek bir inancın veya tercihin gereğidir, saçma bulan kendi cesedi ile ilgili bir tercihte bulunabilir. bir mezarın uzun süre yer kaplamasına gelince; bu insanların gösteriş çabasıyla alakalı bir durumdur. yüzlerce yıl mezar yeri işgal etmek islami açıdan da doğru değildir. bir süre sonra mevcut mezar bozulur ve yerine başkası defnedilir.

birisi de ölüyü gömme tevhid dinleri ile başlamadı demiş. tevhid dinlerine göre insanlık hz. adem'den başlar. tevhid dinlerine göre tevhid dinleri ilk insanla başlamışken, "ölüyü gömmek tevhid dinlerinden önce başlamıştır" demek inancı gereği ölüsünü gömenler için geçerli bir yaklaşım değildir.

bence değil.
arkadaşlar ben mezar taşı çalışıyorum. keşke hepsini detaylı gömselermiş hatta. sosyolojik ve antropolojik açıdan ölünün gömülme şekli, ölüm ritüeli sosyal bilimlere çok şey kazandırıyor. iyi ki gömmüşler, sağ olsunlar.

ne yapalım kardeş? havaya mı uçuralım?

(bkz: ölüyü yakmanın doğa için israf olması)
e ne yapalım kardeşim biz bu ölüleri? güneş’te kurutacak halimiz yok ya.
bak işte ölmeye gör demişler. böyle ortalıkta kalırsın.

yatırıp s#₺elim.

bana da çok mantıklı geliyor.
bir yakının ölmüş. mezarı var. biliyorsun yerini. gidiyorsun. orda . belki duyuyor görüyor seni.
ama onun orda olduğunu biliyorsun.
şimdi dersiniz yakınca kül olunca her yer de.
her yer de ama hiç yerde.
anneler babalar nasıl gidiyor mezarlığa. evladı orada çünkü biliyor.
dünya da mekan ahirette iman demişler.

hijyen anlaminda bile dogru uygulmadir, ben yakilmak istiyorum o ayri, ayrica topraktan geldik topraga gidiyoruz bir nevi geri dönüsüm.

saçma yahut değil.

ölmüşüm çok önemli değil ama ekolojik olarak galiba toprak için faydalı çürüyüp gitmek. toprağın üstünde kalsa sıkıntı.

yakmak direkt hiçbir risk almamak demek. bu bağlamda insanoğlu için daha mantıklı gibi duruyor.

şahsen ben öldükten sonra, mezarıma gelip su dökerek iki zırlayacak yakınım çok da umrumda. taşa ağlasa ne fayda. ölmüşüm lan. çürüdüm gittim aha.. bu sevimli şeytan göçüp gitmiş. vah vah.

toprak dışında cesedi koyacak yer bulun, saçma diyelim. yakma işleminden sonra bile bir şekilde toprağa karışıyor her şey.

ne yapalım yiyelim mi?

cenazeye karşı görevler arasında yer alan defin işlemi, aynı zamanda islâm’ın insana verdiği değeri de gösteren dini bir ödev özelliği taşır. cenaze namazı gibi bunun da farz-ı kifâye olması, bu görevin herkes tarafından olmasa bile toplum adına bir grup veya kurum tarafından yerine getirilmesi gerektiğini gösterir. kur’ân-ı kerîm’de bu işlemin insanoğluna allah tarafından öğretildiği, kardeşinin cesedini ne yapacağını, ancak allah’ın gönderdiği bir karganın hareketlerinden öğrenen hz. âdem’in oğlunun, “yazıklar olsun bana, şu karga kadar olup da kardeşimin cesedini gömmekten de mi âciz kaldım!” dediği anlatılır ((b: el-mâide 5/31)). başka âyetlerde de ölünün gömülmesi gereğine dolaylı olarak işaret edilmiştir (bk. (b: tâhâ 20/55); el-mürselât 77/25-26; abese 80/21-22).

ölünün toprağa tevdi edilmesinin çevre temizliği, sağlık, insanın saygınlığının korunması ve ölümü hatırlatma türünden birçok hikmetler taşıdığı ve bir bakıma geride kalanların ölüye karşı son görevini simgelediği, ölen için de yeni bir hayatın başlangıcı olduğu için defnin şekil ve usulü öteden beri fıkıh kitaplarında ayrıntılı şekilde ele alınmıştır.

tüm bu yazılanlar nezdinde, katılmadığım beyandır. zira gayet değerli ve elzem bir uygulamadır.

şükürler olsun bunu bize nasip edene.

urartılının biri kabile reisine demiş.. o gün den beride günümüze kadar gelmiş.. kimi dine yormuş, kimi "hafız gömelim daha diri uyanır" demiş.. bir kişide o zaman dememiş ki ha bu niye dur..

diriyi diri diri yakma jenositi hakkında ne düşünürsünüz?

gömmekten başka makul bir seçenek yok, türkiye'de zaten krematoryum yok.

eşkıya filminde dediği gibi, belki mezarında bir çiçek biter... karbon döngüsüne karışmak, kül olmaktan iyidir sanırım. tamam, yakılmak isteyebilir kişi, ama onu sevenlere bari bir mezar bıraksın geride. hiç değilse...