orhan veli kanık

şiirleri nefis olan garip akımının öncüsü yazarımız ve şairimizdir.

veli 'nin oğlu.

iyi ki doğdun iyi ki sende geçtin bu dünyadan doğum günün kutlu olsun güzel insan.
o kadar haklıymışsın ki sözlerinde…

ölünce kirlerimizden temizlenir,
ölünce biz de iyi adam oluruz;
şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
hepsini unuturuz.

ölünce biz de iyi adam oluruz… şu yaşımda şu tecrübem de seni daha iyi anlamaya başladım. ölünce bize de bu kaderi yaşatan her kimse iyi adam olacak…

bugün ölüm yıldönümü. bir şiiri ile anayım. o ki; bağır deler.

bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler.

gün olur, alır başımı giderim,
denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
şu ada senin, bu ada benim,
yelkovan kuşlarının peşi sıra.
dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
çiçekler gürültüyle açar;
gürültüyle çıkar duman topraktan.
hele martılar, hele martılar,
her bir tüylerinde ayrı telaş!...
gün olur, başıma kadar mavi;
gün olur başıma kadar güneş;
gün olur, deli gibi...

orhan veli..

"bekliyorum
öyle bir havada gel ki,
vazgeçmek mümkün olmasın!

öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
ellerimde koparmaya çalıştığım zincirlerden kalma yara izleri
yeni yeni iyileşmeye yüz tutmuş olsun.
gözlerimde öyle bir karanlık olsun ki, gören kör oldum sansın.
yanaklarım kurumuş olsun göz yaşlarımdan, dudaklarımsa çatlak çatlak.
...
"

türkiye' de şairler genelde çapkındır.

orhan veli, hayatına giren 10 kadını sayar. çapkınım der. nahit hanım' a yazdığı mektuplar nasıl aşık olduğunu gösterir.

liseden beri hep çok sevdim.

en sevdiğim türk şair olur kendisi. lisedeyken yurtta kaldığım dönemde bütün şiirlerinin olduğu kitap, elimden düşmezdi. sıkıldıkça okurdum* hatta defterlerimize yazardık. kızlarla birbirimizin defterlerine bir şeyler yazma alışkanlığımız vardı. bazen o gün yaşadıklarımızı, bazen duygularımızı, bazen bir şiir yazardık. internet olmayan zamanlarda* hayat böyle bir şeydi işte. orhan veli, bir şiirinde "anlatamıyorum." diyordu. "ağlasam sesimi duyar mısınız?" diye soruyordu. tüm derdini anlatamayıp gözyaşlarına hakim olamayanların duygularına tercüman olmaya çalışır gibi... hep de güzel havalarda başımıza bir şeylerin geldiğini haykırırcasına "beni bu güzel havalar mahvetti." diyordu. istanbul'un o bitmek bilmeyen hayhuyunu gözlerimiz kapalı dinlemeyi de o öğretmişti bize. duygularını sade bir üslupla üstelik birkaç mısrada anlatıp insanın iç dünyasındaki bin bir türlü duyguya hitap edebilmek, bambaşka bir ustalık olsa gerekti. sevgi ve rahmetle...

șiirle tanıșmama sebep olan șair. saygıyla.
biliyorum, kolay değil yaşamak;
ama işte
"bir ölünün hala yatağı sıcak,
birinin saati işliyor kolunda.
yaşamak kolay değil ya kardeşler,
ölmek de değil;

kolay değil bu dünyadan ayrılmak"

"eski bir sevdadan kurtulmuşum;
artık bütün kadınlar güzel;
gömleğim yeni,
yıkanmışım,
tıraş olmuşum;
sulh olmuş.
bahar gelmiş.
güneş açmış.
sokağa çıkmışım, insanlar rahat;
ben de rahatım."

bugun yasasa siir yazsa gram ekmek yiyemezdi.

berbat 1 sair, 2-3 siiri haric hic anlamli siir yazmamis. yazdiklarina siir bile denemez.

bide bunu garip akimi kilifiyla edebiyata mâl etmeye calisiyorlar.

"nerde böyle hüzünlenmek o zaman;
içip içip ağlamak,
uzaklara dalıp şarkı söylemek;
hafta sekiz ben eğlentide;
bugün saz,yarın sinema,
beğenmedin aile bahçesi;
onu da beğenmedin,parka;
sevdiğim dillere destan;
sevdiğim,
meyil verdiğin;
ben dizinin dibinde elpençe divan,
samanlık seyran.
nerde,
nerde,
nerde böyle hüzünlenmek o zaman!"
dizelerinin sahibi olan 13 nisan doğumlu koç burcu erkeği olan ve bugün aramızdan ayrılan türk şair ve fikir adamı.

bize güzel şiirler bıraktığı için kendisine ne kadar hayranlık duysak az.

kendini harcamis kotu sair.