osmanlı'da türetilmiş birleşik kelimeler

iki farklı dilden kelimenin ya da aynı dilden(bu nadir) birleştirilmesiyle oluşturulmuş sözcüklerdir. günümüz karşılığı kalıplaşmış tamlamalar da denilebilir buna örnek olarak bed(farsça)+dua(arapça)=beddua
genelde far+ar,ar+far,tr+ar,ar+tr,ar+ing,tr+ing,ing+tr şeklinde oluşmuşlardır en yaygın olanlar arapça ve farsça tamlamalardır tahminimce 200~ kalıplaşmış arapça-farsça birleşik tamlama vardır.

tahammülfersa, müşkülpesent, hadrülmevt, amânnâme
hastahane, bimarhane, şifahane,
siyasetname, fermannâme, emirnâme, bahname,ehliyetname,
akamber, şerbethane, asilzâde, herzevekil, beddua ,hücumbot,imrahor, sermuharrir, seylabe ,kalpazan , cilbent, hoşsohbet, kalebent, nalbent, muhayyersümbüle , neveser, nevresim, safderun, safdil,varakpare ve şaheser gibi gibi.

osmanlı'ca ve saray edebiyatı yazmaya bile değmeyecek olaydır.
müziki ve resim dışında bugün osmanlı sarayı ve etrafının konuştuğu dil,şiir, yazı,yemek ,giysi,eşya ve genel yaşam ancak meraklı araştırmacıların gündeminde olan hiç kimsenin isklemediği bir konudur.
bugün 10.bin osmanlı torunuyum diyen kekoya sorun ancak bir yada iki tanesi yarım yamalak cevap verir.
siz hiç okul müfredatı dışında şair nedim yada fuzuli'nin popüler anlatımını gördünüz mü. ,
bir iki dinci bugünlerde mevzu yapıyor ama kitlelerinin isklerinde değil.
osmanlıca ve buna bağlı olgular ölmüştür.
müziki ve resim kalıcıdır.